"Πώς βρέθηκα σε αυτήν την κατάσταση; Είναι δυνατόν να πρέπει να διαλέξω ανάμεσα στην αγάπη και τη δουλειά μου; Και αν αυτά τα δύο είναι για μένα συνώνυμα;"
Ονομάζεται Αθηνά Σωτηροπούλου, ζει στην Αθήνα και εργάζεται σε μια από τις σημαντικότερες ελλ...
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
Με το που βγαίνει ο υπεύθυνος, κάνω αυτό που τόσο πολύ θέλω να κάνω από την στιγμή που την είδα. Την πλησιάζω γρήγορα και με αστραπιαίες κινήσεις τυλίγω τα χέρια μου γύρω της και την φιλάω στα πανέμορφα χείλη της. Την διεκδικώ με τη γλώσσα μου να παίζει με τη δική της.
Η πόρτα χτυπά και εκείνη τραβιέται. Χωρίς να περιμένει απάντηση αυτός που χτυπά, ανοίγει και μπουκάρει μέσα. Είναι ένας κύριος...που αν και είμαι άντρας...θα τον έλεγες και ωραίο. Το βλέμμα του πέφτει πρώτα πάνω στην Αθηνά και ύστερα εξετάζει εμένα.
"Πέτρο;" ρωτάει η Αθηνά απευθυνόμενη προφανώς σε αυτόν. Αμέσως συνειδητοποιώ ποιον έχουμε μπροστά μας. Η Αθηνά γυρίζει να με κοιτάξει και διακρίνω ένα ενοχικό ύφος. Ε ΟΧΙ ΝΑ ΑΝΕΧΤΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΩΗΝ ΤΗΣ!...Από ό,τι φαίνεται δηλαδή μάλλον ποτέ δεν χώρισαν!
Το ήξερα. Από την αρχή γνώριζα τι θα συμβεί. Το έχω ξαναδεί το επεισόδιο. Γνωρίζω κάποια και πάντα θα βρεθεί ένας μ*λ*κ*ς να μου την κλέψει! Μήπως τελικά εγώ είμαι ο μ*λ*κ*ς; Αφού βλέπω την ατυχία που με δέρνει....δεν είμαι εγώ για αγάπες και λουλούδια. Αυτά δεν είναι για εμένα.
"Αγάπη μου...ήθελα να μιλήσουμε και έτσι πήρα την πρωτοβουλία να έρθω να σε βρω. Μήπως ενοχλώ; Βλέπω έχεις παρέα..." της λέει ο Πέτρος και με κοιτάζει πάλι εξεταστικά. Άμα του τα βγάλω τα μάτια θα του πω εγώ του μ*λ*κ*!
"Εεμ...Πέτρο ε-εδώ δ-δουλεύω. Έπρεπε να π-περιμένεις να σε πάρω εγώ τηλέφωνο" του απαντά τραυλίζοντας και φανερώνοντας την τεράστια αμηχανία που την κυριεύει. Εε βέβαια! Δεν της έφτανε ο ένας! Ψυχραιμία. Δεν θα την αφήσω να δει πόση επιρροή έχει πάνω μου.
"Ο κύριος;" την ξαναρωτά και εκείνη γυρίζει να με κοιτάξει. Εμπρός γλυκιά μου...πες του ποιος είμαι...
"Ο κ-κύριος είναι ο Stefan Richman. Είναι μέτοχος της Εταιρείας κ-και συνεργαζόμαστε" του λέει και εκείνος με κοιτάζει. Ναι της μαθαίνω πώς να φιλάει. "Πέτρος" μου αποκρίνεται και τείνει το χέρι του προς το μέρος μου για χειραψία αλλά δεν του δίνω το δικό μου. Φέρνω το χέρι μου στο μούσι μου και το χαϊδεύω. Τον κοιτάζω με ένα ειρωνικό υφάκι και εκείνος παραξενεύεται. Τον ηλίθιο. Σιγά μην χαρώ κιόλας με την παρουσία του.
Εκείνος τραβάει το χέρι του κοντά του αμήχανα και κομπλάρει από τον τρόπο που του φέρθηκα. Με αυτόν τον πανίβλακα θέλει να είναι η Αθηνούλα; Ε βέβαια! Ίδιοι είναι τώρα που τους βλέπω.
"Ωραία...μπορείς να έρθεις να μιλήσουμε; Πάμε για έναν καφέ;" την ρωτάει αλλά εκείνη δεν του απαντά.
"Η δεσποινίς Σωτηροπούλου...εργάζεται αυτή την στιγμή. Αφήσαμε κάτι πολύ σημαντικό στη μέση και εσείς μας διακόψατε...Αν δεν σας κάνει λοιπόν κόπο...πάτε κάπου αλλού και αφήστε μας να δουλέψουμε" παρεμβαίνω εγώ και βλέπω ότι η Αθηνά μετά βίας αναπνέει και έχει χάσει το χρώμα της. Τι; Φοβάται να μην ξεστομίσω τα πάντα σε αυτόν τον βουτυρομπεμπέ; Αφού η Αθηνούλα παίζει ύπουλα....εγώ γιατί να μην κάνω το ίδιο;
"Α ναι; Τι είναι τόσο σημαντικό που δεν μπορεί να περιμένει;" ρωτάει απευθυνόμενος σε εμένα. Αλήθεια τώρα θέλει να μάθει; Τα θέλει ο κ*λος του.
Είμαι έτοιμος να απαντήσω κατάλληλα στον χλεχλέ...όταν με σταματά η Αθηνά που προφανώς έχει τρομοκρατηθεί. "Π-Πέτρο...φύγε σε π-παρακαλώ. Έχω δουλειά σου είπα...δεν είμαστε στο κατάλληλο μέρος για να συζητήσουμε" προσπαθεί να του εξηγήσει αλλά εκείνος δεν λέει να ξεκουμπιστεί.
"Μήπως ο κύριος Stefan σε κάνει να περνάς καλά;" την ρωτάει και εκείνη χωρίς να περιμένει λεπτό τον χαστουκίζει μπροστά μου. Ε αυτό δεν το περίμενα! Ναι ηλίθιε!...την κάνω να περνάει καλά. Λιώνει στα χέρια μου!
"ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥ ΤΩΡΑ ΠΕΤΡΟ!" τον διατάζει εξαγριωμένη και εκείνος σηκώνει το ένα του φρύδι και ακουμπά το μάγουλο στο οποίο τον χτύπησε. Με αντιγράφει κιόλας!
"Δεν τελειώσαμε Αθηνά!" της λέει και βγαίνει από το γραφείο της χτυπώντας με δύναμη την πόρτα. Λες και αυτός πληρώνει!
Η Αθηνά με κοιτάζει και εγώ της χαμογελώ και απότομα σοβαρεύομαι. Ό,τι και να της πω...είναι λίγο. Βγαίνω από το γραφείο της και αποφασίζω να φύγω νωρίτερα και από την Εταιρεία.
