Δεν σας είπα εγώ; Η Ξένια όχι μόνο ήθελε να μάθει τον αριθμό μου αλλά και το πού ακριβώς μένω. Μα δεν καταλαβαίνει ότι ΔΕΝ ΘΕΛΩ;
Το καλό είναι ότι θα μείνει στη Νέα Υόρκη για δύο εβδομάδες....όχι ότι είναι λίγο...αλλά σε σχέση με τους δύο μήνες που θα κάτσω εγώ εδώ...δεν είναι τίποτα.
Αφού πιάσω τις βαλίτσες στα χέρια κατευθύνομαι προς τα ταξί και ζητάω από έναν κύριο να με πάρει στο ξενοδοχείο που θα μένω. Μου φαίνεται τόσο διαφορετικό αυτό το μέρος από αυτά που έχω συνηθίσει. Κοιτάζω έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου και για μια στιγμή μετανιώνω που ήρθα. Όχι γιατί δεν ήθελα αλλά γιατί ήδη μου λείπει ο Πέτρος.
Φτάνω στο ξενοδοχείο FuturePalace. Ελληνικό και το ξενοδοχείο. Πληρώνω τον ταξιτζή και ύστερα μπαίνω αργά αργά στο κτίριο. Αυτήν την στιγμή νιώθω τόσο μόνη, που και η παρέα της Ξένιας δεν θα με χάλαγε. Φανταστείτε σε τι φάση βρίσκομαι για να λέω κάτι τέτοιο. Τόσο απελπισμένη.
Κατευθύνομαι προς την ρεσεψιόν και τους ενημερώνω για το ποια είμαι και από πού έρχομαι. Ο θείος μου έχει κάνει κράτηση για δύο μήνες. Έξοδα της Εταιρείας. Με αυτήν την λογική ας μου νοίκιαζαν ένα διαμερισματάκι.
Μου δίνουν το κλειδί του δωματίου και ένας νεαρός, μάλλον στην ηλικία μου, με οδηγεί προς το δωμάτιό μου.
"Από εδώ είναι το δωμάτιό σας ωραία μου δεσποινίς" μου λέει ο ξανθός νεαρός και από μέσα μου γελάω. Αν είναι να δέχομαι συχνά κοπλιμέντα, να μετακομίσω στη Νέα Υόρκη. Αλλά και μόνο στην σκέψη ξεροκαταπίνω.
"Σε ευχαριστώ πάρα πολύ" του απαντώ χαμογελώντας και έπειτα βάζω το κλειδί στην πόρτα. Προτού μπω μέσα τον κοιτάζω και μου δίνει το χέρι του.
"Κώστας" μου συστήνεται.
"Αθηνά" του απαντώ. Δεν ήξερα ότι στα ξενοδοχεία συστήνονται με τους πελάτες.
"Χάρηκα πολύ. Καλή διαμονή!" μου λέει και ένα χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη του.
"Να' σαι καλά" του αποκρίνομαι και φεύγει. Τι ήταν αυτό;
Μπαίνω μέσα και το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να αφήσω τα πράγματά μου δίπλα από το κρεβάτι και μετά να πέσω με φόρα πάνω σε αυτό. Είναι τοσο μαλακό! Παρατηρώ την διακόσμηση και αισθάνομαι οικεία. Μου θυμίζει το δωμάτιό μου στους χρωματισμούς: μπεζ, ροζ και μαύρο. Το μέγεθός του μεσαίο. Ωραίο είναι.
Πριν καν καλά το πάρω χαμπάρι με παίρνει ο ύπνος.
[...]
Ανοίγω τα μάτια μου διστακτικά όταν συνειδητοποιώ ότι το κινητό μου χτυπάει.
STAI LEGGENDO
Two Months In New York
Storie d'amore"Πώς βρέθηκα σε αυτήν την κατάσταση; Είναι δυνατόν να πρέπει να διαλέξω ανάμεσα στην αγάπη και τη δουλειά μου; Και αν αυτά τα δύο είναι για μένα συνώνυμα;" Ονομάζεται Αθηνά Σωτηροπούλου, ζει στην Αθήνα και εργάζεται σε μια από τις σημαντικότερες ελλ...
