Όλοι μας κοιτάζουν. Όλοι όμως. Ποτέ δεν ήμουν άτομο που πέθαινε να τραβάει την προσοχή. Αλλά...πείτε με τρελή, πείτε με ψωνάρα...όμως αυτή την στιγμή την απολαμβάνω. Ο Στέφανος δεν τους δίνει σημασία. Προχωράμε προς την αίθουσα και εκείνος συνεχίζει να με κρατά από την μέση. Δίπλα στον χώρο με τα ποτά εντοπίζουμε την Μάρθα, την θεία του τέλος πάντων. Μου φαίνεται ακόμα πολύ περίεργο. Θα το συνηθίσω πού θα μου πάει!
"Γειά σου Μάρθα, στις ομορφιές σου" της λέει ο Stefan καθώς την αγκαλιάζει και την φιλά στο μάγουλο. Μάρθα....όχι θεία. Λογικά για ευνόητους λόγους. Εγώ...υποτίθεται δεν γνωρίζω τίποτα.
Εντομεταξύ...σε εμένα δεν έκανε κάποιο σχόλιο για την εμφάνισή μου. Τόσο αδιάφορη του είμαι; Βλακείες κοπελιά...είδες πώς σε κοίταξε; Κόντεψε να του πέσει το σαγόνι στο πάτωμα.
Καμία σχέση...απλά τρόμαξε από την φωνή μου.
Έχεις σκεφτεί το ενδεχόμενο να έμεινε άφωνος από την εμφάνισή σου;
Όχι φυσικά. Εννοώ...δεν έχω τίποτα που θα τον έκανε τρελό για εμένα. Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τον εαυτό μου. Απλά εκείνος μπορεί να είναι με όποια θέλει.
Δεν έχεις τίποτα να ζηλέψεις Αθηνούλα...από καμιά. Εκείνος είναι μαζί σου εδώ...όχι με κάποια άλλη.
Λόγω δουλειάς. Τίποτα παραπάνω.
Α...ναι; Γι'αυτό σε κρατά από την μέση; Αν ήταν έτσι οι δουλειές...όλοι θα ήθελαν να δουλέψουν.
Κόψ'το συνείδηση. Το τελευταίο που χρειάζομαι είναι να συνομιλώ με τον εαυτό μου.
"Γεια σου γλυκέ μου...και εσύ δεν πας πίσω" του αποκρίνεται η Μάρθα και χαμογελά.
"Και εσύ Αθηνά μου...είσαι πανέμορφη. Να την προσέχεις Stefan...μπορεί να σου την κλέψουν μέσα από τα χέρια...και τέτοια διαμάντια δεν τα αφήνουμε" του λέει κοιτώντας τον και εγώ με τον Stefan ξεροβήχουμε.
"Εγώ πάω να φέρω ποτά. Τι θα θέλατε;" ρωτάει ο Stefan πιο πολύ για να αλλάξει την συζήτηση. Ήταν άβολο. Πολύ άβολο.
"Εγώ ένα κόκκινο κρασί ημίγλυκο" του λέω.
"Εγώ ένα λευκό κρασί ξηρό" του λέει η Μάρθα και γνέφει. Φεύγει προς το μπαρ της αίθουσας.
"Μάρθα...σε παρακαλώ μην πετάς τέτοιες κουβέντες"
"Γιατί Αθηνά; Εσείς οι δυο τρώγεστε μόνο με τα μάτια. Να βοηθήσω θέλω. Να σπρώξω λιγάκι την κατάσταση...γιατί αν περιμένω από εσάς τους δύο να φιληθείτε...ζήτω που καήκαμε!" μου λέει και κοκκινίζω.
KAMU SEDANG MEMBACA
Two Months In New York
Romansa"Πώς βρέθηκα σε αυτήν την κατάσταση; Είναι δυνατόν να πρέπει να διαλέξω ανάμεσα στην αγάπη και τη δουλειά μου; Και αν αυτά τα δύο είναι για μένα συνώνυμα;" Ονομάζεται Αθηνά Σωτηροπούλου, ζει στην Αθήνα και εργάζεται σε μια από τις σημαντικότερες ελλ...
