Two Months In New York

Part 13

"Την επόμενη εβδομάδα είναι η εκδήλωση για τα εγκαίνια του νέου καταστήματος της Clothing & Designing. Εννοείται ότι θα πρέπει να παρευρεθείτε" μου τονίζει η Εύα. Λίγο ακόμα και θα το ξεχνούσα. Το μυαλό μου δεν είναι καθόλου συγκεντρωμένο τον τελευταίο καιρό.

"Ναι, μην ανησυχείτε. Το έχω στα υπόψιν μου" της απαντώ.

Τελικά, ήταν αλήθεια ότι ο Stefan παραιτήθηκε από το πρόγραμμα...και κανείς δεν ξέρει τον λόγο. Εγώ είμαι όμως σχεδόν σίγουρη ότι έχει να κάνει με όσα του είχα πει. Έχει περάσει μιάμιση ολόκληρη εβδομάδα από τότε και δεν έχουμε ακούσει νέα του. Δεν με πολυνοιάζει τι κάνει...απλά δεν ξέρω. Η Εύα είναι καλή και συνεπής...αλλά κάτι της λείπει. Κάτι που μόνο ο Stefan έχει. Δεν ξέρω τι είναι αυτά που σκέφτομαι, πάντως νιώθω πιο χάλια από πριν. Νόμιζα ότι αν έφευγε από κοντά μου αυτός ο βλάκας, όλα θα έφτιαχναν. 

Είχα άδικο. Τώρα αισθάνομαι πιο μόνη από πριν. Ξαφνικά βρέθηκα χωρισμένη με τον Πέτρο...πετώντας στα σκουπίδια 7 ολόκληρα χρόνια σχέσης, ήρθα σε μία εντελώς άγνωστη πόλη για εμένα...τόσο μεγάλη και παρόλ'αυτα  νιώθω να μη με χωράει...και το καλύτερο; Μου λείπει ένας άγνωστος, αγενής και ξεροκέφαλος άνθρωπος...τον οποίο κατά τύχη (ή ατυχία) γνώρισα. Η ζωή μου δεν ξέρω αν θα μπορούσε να γίνει πιο περίπλοκη. Τώρα καταλαβαίνω ότι δεν έπρεπε ποτέ να δεχτώ την πρόταση του θείου μου. Μου κατέστρεψε τα πάντα.

"Λοιπόν δεσποινίς Σωτηροπούλου, νομίζω πως τελειώσαμε για σήμερα. Μπορείτε να πηγαίνετε" μου λέει η Εύα και εκπλήσσομαι. Είναι μόλις 18:00 η ώρα. Δεν συμβαίνει συχνά αυτό. Να το σημειώσω στο ημερολόγιό μου. 

"Σας ευχαριστώ πολύ. Καλό σας απόγευμα" της αποκρίνομαι και φεύγω. Ή τουλάχιστον νόμιζα ότι πήγα να φύγω. 

Για κάποιον λόγο κατευθύνθηκα προς το γραφείο της Μάρθας. Δεν έχω τίποτα στο μυαλό μου. Όχι. Πάω να φύγω αλλά σταματάω. Μου έρχεται μία τρελή ιδέα. Ούτε κατά διάνοια όμως. Εννοώ...ούτε καν!

Γυρίζω το βλέμμα μου προς τη Μάρθα, η οποία με κοιτάζει με απορία.

"Αθηνά...συμβαίνει κάτι;" με ρωτά βλέποντάς με να την κοιτάζω χαμένη στις σκέψεις.

"Εμμ...". Λοιπόν ναι. Δεν θα επιστρέψει ο Στέφανος...για κανέναν λόγο. Εγώ όμως του χρωστάω μια συγνώμη.Είχα άδικο να του μιλήσω με αυτόν τον τρόπο όσο ηλίθιος και να είναι. Δεν έπρεπε να πέσω στο επίπεδό του.