Two Months In New York

Part 2

Μοιάζω για άτομο που θα έπαιρνε μια τέτοια απόφαση μέσα σε δύο λεπτά; Για κανέναν λόγο. Ναι, αγαπώ την δουλειά μου...αλλά αγαπώ και τον Πέτρο. Την Κική την αγαπώ μα μ'αρέσει και η Κοκό ένα πράγμα.

Αθηνά δεν είναι η ώρα για σαρκασμούς. Συγκεντρώσου.

Φυσικά ζήτησα από τον θείο μου διορία τριών ημερών για να το σκεφτώ. Θύμωσα μαζί του που ενώ γνώριζε την κατάσταση, με έμπλεξε σε όλο αυτό. "Ο κ.Richman βιάζεται επειδή υπάρχουν και άλλες Εταιρείες σε αναμονή" μου είπε. Εγώ ξέρω, ότι όποιος βιάζεται...σκοντάφτει. Αλλά ποιος με ακούει εμένα την κακόμοιρη...οεο;

Άντε τώρα βγάλε άκρη. Στον Πέτρο πώς θα το πω; Τι λόγια να χρησιμοποιήσω; Θα θυμώσει μαζί μου και με το δίκιο του. Σχεδιάζαμε αυτόν τον αρραβώνα μήνες τώρα. Εκείνος είναι 28 χρονών και σίγουρα θέλει να παντρευτεί και να κάνει παιδιά. Και εγώ με την δουλειά μου του το χαλάω.

Του ζήτησα όταν επιστρέψει το βράδυ από το εστιατόριο στο οποίο δουλεύει, να φάμε μαζί σπίτι. Του τόνισα ότι υπάρχει κάτι σημαντικό που θέλω να του πω...και φυσικά δεν αρνήθηκε.

Το καλό είναι ότι θα καθίσουμε να συζητήσουμε και να περάσουμε λίγο χρόνο μαζί. Με την δουλειά μου, πρέπει να κλείνουμε ραντεβού ακόμα και για να μιλάμε ή έστω να χαιρετιόμαστε. Μου έχει κάνει αρκετά παράπονα για την πολύωρη απουσία μου καθημερινά.

Το καλύτερο είναι ότι του υποσχέθηκα πως θα μαγειρέψω εγώ. Γκάφα έκανα. Ούτε βραστό αυγό δεν ξέρω να φτιάχνω. Εντάξει, πριν αρχίσετε να γελάτε με τα χάλια μου, θέλω να σας πω ότι και πάλι λόγω δουλειάς παραγγέλνω συνήθως έτοιμα γεύματα ή μαγειρεύει ο Πέτρος. Ξέρω. Ντροπή μου. Νοικοκυρά και καλά. Τι τα θέλετε; Την υγειά μας να έχουμε...

Αρκετά. Τώρα μαγείρεμα.

Ανοίγω κάτι βιβλία συνταγών του Πέτρου και τι να δω; Πω πω...αν θέλει να φάει κάτι τέτοιο...με την επιθυμία θα μείνει. Ξεφυλλίζω το βιβλίο και πέφτω πάνω στο αγαπημένο του φαγητό: μελιτζάνες παπουτσάκια.

Ψάχνω το τηλέφωνο. Πράγματι του υποσχέθηκα φαΐ από τα χεράκια μου αλλά...ναι. Η σκέψη μετράει.

Πληκτρολογώ τον αριθμό του μαγαζιού από το οποίο παραγγέλνω συνήθως και ζητάω δυο μερίδες μελιτζάνες παπουτσάκια. Καλέ...μήπως να παραγγείλω πέντε-έξι; Φοβάμαι μην ψιλιαστεί ότι δεν τα έφτιαξα εγώ.

Ώρα να ντυθώ και να βαφτώ. Θα είναι λίγο επίσημη η βραδιά και θέλω να δείχνω κομψή. Ετοιμάζομαι για σφαγή και με νοιάζει να δείχνω κούκλα μέσα στο ίδιο μου το σπίτι. Ε πώς θα υποστηρίξω το όνομα μου; Μια η Θεά Αθηνά και μια εγώ. Κρυώσατε;
Το θέμα είναι ότι ο Πέτρος θα με σφάξει. Αντίο κόσμε.