တိတ္ဆိတ္ေသာ ကႏၱာရညသည္ တျခမ္းတိတိသာေနေသာ လေရာင္ေအာက္မွာ တိတ္ဆိတ္ေနသည္။ လေရာင္ဆမ္းထားေသာ အနိမ့္အျမင့္မတူညီေသာ ေတာင္တန္းမ်ားသည္ လင္းလက္ေသာၾကယ္မ်ားရွိရာ ေကာင္းကင္ယံကို ေနာက္ခံကာ တင့္တယ္စြာ လွပေနသည္။ သဲမွုန္မ်ားႏွင့္ ေက်ာက္စေက်ာက္ငယ္မ်ားကို တစ္ခါတစ္ရံ တြန္းဖယ္သယ္ေဆာင္သြားတတ္ေသာ ေလညွင္းသံမွ လြဲ၍ အရာရာသည္ ျငိမ္သက္ေအးခ်မ္းေနသည္။
ေျမျပင္မွ စိုထိုင္းမွုကိုပင္ သတိမျပဳမိဘဲ ဒန္နရယ္ လေရာင္ျဖင့္ လင္းေနေသာ ကႏၱာရေျမျပင္ေပၚ လွဲေလ်ာင္းေနသည္။ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေနာက္ပစ္ေခါင္းအံုးကာ ေကာင္းကင္ျပင္မွ လတစ္ျခမ္းကို မ်က္ႏွာအနည္းငယ္ေစာင္းကာ စိုက္ၾကည့္ေနသည္။
ေခ်ာေမာႏုနယ္ေသာ သူ႔မ်က္ႏွာမွ ႏွုတ္ခမ္းပါးမ်ား ေစ့ထားျပီး မသိမသာေကြး၀ိုက္ေသာ မ်က္ခံုးႏွစ္ဖက္ကို မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ထားေသာေၾကာင့္ နဖူးအလယ္မွာ လိုင္းငယ္ႏွစ္ေၾကာင္းထင္ေနသည္။
ဒန္နရယ္.. ငါ႔ကိုမင္းနားမွာ တကယ္မရွိေစခ်င္လို႔လား...
ဒန္နရယ္.. တကယ္ပါ.. မင္း စိတ္ဆိုးတာကို ငါမခံႏိုင္ဘူး.. ငါဘာမွားသြားလဲ ေျပာစမ္းပါ..
ဒန္နရယ္မ်က္လံုးကို တင္းတင္းမွိတ္ကာ ျပန္လည္ၾကားေယာင္လာမိေသာ ဖရက္ဒီ၏ စကားသံမ်ားကို ေခါင္းထဲမွ ထုတ္ႏိုင္ရန္ ၾကိဳးစားေနမိသည္။
ထိုညကလည္း အခုလို ေကာင္းကင္ထက္မွာ လတျခမ္းရွိေနခဲ့သည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္ရက္ခန္႔က ထိုညသည္ သူ႔စိတ္ထဲတြင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာခဲ့စဥ္က ျဖစ္တည္ခဲ့သလို ထင္မွားေနမိသည္။ ထိုကႏၱာရညတစ္ညတြင္ သူမက္ခဲ့ေသာ လွပလြန္းသည့္ အိပ္မက္တစ္ခုသည္ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ အိပ္မက္ဆိုးမ်ားျဖစ္ေနျပီျဖစ္သည္။
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ခင္ဗ်ားအတြက္ ရယ္စရာေကာင္းလြန္းတဲ့ လူသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့သလား ဖရက္ဒီ..
ေကာင္းကင္စြန္းမွာရွိေနေသာ ၾကယ္ငယ္တစ္ခ်ိဳ႕ကို ဒန္နရယ္ ေငးၾကည့္ရင္း နာက်င္စြာ ေတြးမိသည္။
YOU ARE READING
Black Angel
Fantasy(Unicode & Zawgyi) - - - မင်းတို့လူသားတွေမှာ နှလုံးသားမရှိဘူး ဒန်နရယ် - - - Cover Design - Leo Bee
