Black Angel

Part 31

ဒန္နရယ္.. မင္းဘယ္သြားမလို႔လဲ..

ဖရက္ဒီ့ကိုသြားရွာမလို႔..

ေ၀းလံေသာ အခန္းငယ္အတြင္းမွ ဒန္နရယ္ႏွင့္ ေျမနတ္သားတို႔၏ အေျခအခ် စကားေျပာသံမ်ားကို ဖရက္ဒီ အတိုင္းသားၾကားေနရသည္။ ခ်က္ခ်င္းလိုလို ဒန္နရယ့္နား သြားခ်င္မိေပမယ့္ ကိုယ့္စိတ္ကိုကိုယ္ ျပန္ထိန္းလိုက္သည္။ ဒန္နရယ္၏ ကိုယ္နံ႔ႏွင့္ ေသြးနံ႔သည့္ သူ႔အတြက္ ျပင္းရွမြတ္သိပ္ဖြယ္ေကာင္းလြန္းလွသည္။

အခုလို သူ အရမ္းကိုဆာေလာင္ေနခ်ိန္မွာ သူ႔အနားမွာ မရွိေစခ်င္ဆံုးသူမွာ ဒန္နရယ္ျဖစ္သည္။

ဖရက္ဒီဟာ သာမာန္လူတစ္ေယာက္မဟုတ္ဘူး..

ကၽြန္ေတာ္သိတယ္.. ခင္ဗ်ားဘာမွ လာေျပာေနစရာမလိုဘူး..

စိတ္မဆိုးစမ္းပါနဲ႔ကြာ.. ငါကမင္းကိုစိတ္ပူလို႔ေျပာတာပါ.. သူ႔ကိုငါေတြ႔ကတည္းက လူမဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာသိတယ္.. ခက္တာကဘာမွန္းမသိဘူး.. အရင္ကလိုသာ တန္ခိုးရွိေနေသးရင္ ငါေသခ်ာေျပာႏိုင္ေပမယ့္ အခုေတာ့ ဒီေလာက္ပဲသိတယ္..

ေသခ်ာတာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဖရက္ဒီ့ကို ခင္ဗ်ားထက္အဆတစ္ရာ ပိုယံုတယ္..

ဖရက္ဒီ တိတ္ဆိတ္ေသာအခန္းငယ္အတြင္းမွာ တစ္ေယာက္တည္း ျပံဳးလိုက္မိသည္။

အဲဒီ့ေကာင္ ငါ႔ကိုမယွဥ္ႏိုင္ပါဘူးကြာ... အခုအခ်ိန္မွာသာ ငါ သာမာန္လူတစ္ေယာက္လိုျဖစ္ေနေပမယ့္ တျဖည္းျဖည္း ငါ႔တန္ခိုးေတြသာ ျပန္ရရင္ ငါဟာ ေလာကမွာ တန္ခိုးအၾကီးဆံုး နတ္ဘုရားေလးပါးထဲက တစ္ပါးပဲေလ...

အဲဒါဘာျဖစ္လဲ.. ခင္ဗ်ားတန္ခိုးဘယ္ေလာက္ၾကီးၾကီး ကၽြန္ေတာ္ အထင္မၾကီးဘူး...

ဒီတစ္ခါေတာ့ ဖရက္ဒီအသံမထြက္ေအာင္ ရယ္လိုက္မိသည္။ မခံရပ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဆာေလာင္ေနမွုမ်ားကိုပင္ ေမ့ေလ်ာ့သြားမိသည္။

ဒန္နရယ္.. မင္းယံုမလားေတာ့မသိဘူး.. မင္းငါ႔ကိုဆူေလ.. ငါေပ်ာ္ေလပဲ..

အဲဒါကိုက ခင္ဗ်ားဘယ္ေလာက္သံုးမရလဲဆိုတာ သက္ေသျပေနတာပဲ..