ျပာလဲ့ေသာေကာင္းကင္တြင္ ျဖဴစင္ေသာ တိမ္စိုင္တစ္ခ်ိဳ႕ရွိေနသည္။ ေတာင္ကုန္းငယ္တစ္ခုလံုး ေတာက္ပေသာ ပြင့္ဖတ္သံုးဖက္သာ ပါရွိသည့္ အနီေရာင္ အရိုင္းပန္းပြင့္ငယ္မ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ေနသည္။ ျမက္ပင္တစ္ခုလို ယိမ္းႏြဲ႔ပါးလွပ္ေသာ အစိမ္းေရာင္ပင္တိုင္တြင္ ႏူးညံ့အိစက္ေသာ ပြင့္ဖတ္ငယ္မ်ားသည္ အရပ္သံုးမ်က္ႏွာကို ေခါင္းေမာ့ၾကည့္ေနဟန္ လွပစြာ ဖူးပြင့္ေနသည္။ ၎တို႔ၾကားတြင္ ဖူးပြင့္ေနေသာ အျဖဴေရာင္ေဒစီပန္းေလးမ်ားေၾကာင့္ အနီေရာင္ပန္းခင္းတြင္ အျဖဴေရာင္ေဖာက္ထားသလို လွႏိုင္လြန္းေနသည္။
ထိုလြမ္းေမာဖြယ္ေကာင္းလွေအာင္ ရွဳေမ်ွာ္ခင္းသည္ အျဖဴႏွင့္အနီေရာင္ ပန္းပြင့္မ်ားၾကား ထိုင္ေနေသာ ဒန္နရယ္ေၾကာင့္ ပို၍ပင္ ျပီးျပည့္စံုေနသည္။ ဒူးႏွစ္ဖက္ကို ခပ္ေကြးေကြးေထာင္ထားကာ လက္မ်ားကို ေအးေဆးသက္သာစြာ ေနာက္ပစ္ထိုင္ေနေသာ ဒန္နရယ္သည္ ေကာင္းကင္ဘံုမွ ဆင္းသက္လာေသာ နတ္သားငယ္တစ္ပါးဟု အထင္မွားေစေလာက္ေအာင္ ေခ်ာေမာလြန္းေနသည္။
ေတာက္ေျပာင္ႏူးညံ့ေသာ အနက္ေရာင္ဆံပင္မ်ားသည္ ပန္းပြင့္ဖတ္မ်ားအေပၚ ဇာပု၀ါတစ္ခု လႊမ္းျခံဳထားသလို ေကြ႕၀ိုက္ဖံုးအုပ္ထားေနသည္။ ပန္းေရာင္သန္းေသာ ႏွုတ္ခမ္းမ်ားသည္ ေမႊးညွင္းစိမ္းမ်ားေအာက္မွာ တင္းၾကပ္စြာ ပိတ္ေစ့ထားသည္။ ေတာက္ပေသာေနေရာင္သည္ တစ္ေလာကလံုးအေပၚ ေႏြးေထြးစြာ ျဖာက်ေနသည္။ ျဖည္းညွင္းစြာ တိုက္ခတ္လာေသာ ေလျပည္တစ္ခုႏွင့္အတူ ဒန္နရယ့္ေဘးတြင္ ဖရက္ဒီေရာက္လာခဲ့သည္။
"ဒန္နရယ္..မင္း ငါ႔ကို အရမ္းမုန္းတာပဲလား..."
ဖရက္ဒီ၏ မ်က္လံုးျပာမ်ားသည္ ၀မ္းနည္းရိပ္မ်ားျဖင့္ ညိွု႕မွိုင္းေနသည္။ ႏွုတ္ခမ္းေထာင့္မွ အျပံဳးသည္ နာက်င္မွုမ်ားျပည့္ေနသည္။ ဖရက္ဒီ၏မ်က္ႏွာမွ နာက်င္ရိပ္မ်ားသည္ သူ႔ႏွလံုးသားကိုပါ ကူးစက္လာသည္ဟု ခံစားလိုက္ရသည္။ ဒန္နရယ္ မိမိစိတ္ကို မိမိနားမလည္ႏိုင္။
"ခင္ဗ်ားဘာျဖစ္လာတာလဲ..."
"ခဏေလာက္ေတာ့ မင္းရဲ႕ႏွလံုးခုန္သံကို နားေထာင္ခြင့္ေပးပါလား ေကာင္ေလး.."
YOU ARE READING
Black Angel
Fantasy(Unicode & Zawgyi) - - - မင်းတို့လူသားတွေမှာ နှလုံးသားမရှိဘူး ဒန်နရယ် - - - Cover Design - Leo Bee
