Part 48

14.3K 1.6K 24
                                    

ထြက္ခြာသြားေသာ ဖခင္ျဖစ္သူ အေ၀းကိုေရာက္သြားမွ ဖရက္ဒီ ေတာင္တန္းျမင့္ေနရာမွ လူသားမ်ားထံ ေနာက္တစ္ၾကိမ္လွမ္းၾကည့္မိသည္။ ထိုလူသားမ်ားအတြက္ မခံမရပ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ၀မ္းနည္းပူပန္မွုမ်ားက သူ႔ရင္ထဲတိုး၀င္လာသည္။

ေအးစက္ေနေသာ ရာသီဥတုတြင္ ၎တို႔အားလံုး၏ ကိုယ္ခႏၶာသည္ ေခၽြးမ်ားျဖင့္ စိုရႊဲေနၾကသည္။ ေလးလံေသာ ေက်ာက္တံုးမ်ားတင္ထားသည့္ သစ္သားတြန္းလွည္းမ်ားကို တြန္းေနၾကသူမ်ား၏ ၾကြက္သားမ်ား ထင္းေနျပီး ေသြးေၾကာမ်ား ေထာင္ေနသည္။

"၀ုန္း.."

"အား..."

"ကယ္ၾကပါ.."

ေက်ာက္တုန္းၾကီးမ်ားႏွင့္ အင္အားခ်င္း အစကတည္းက မမ်ွခဲ့၍ တြန္းလွည္းမွာ တြန္းေနသူမ်ားၾကားမွ လြတ္ထြက္ကာ ေတာင္တန္းေၾကာတစ္ေလ်ွာက္ ေျပးဆင္းက်လာေနသည္။

ဖရက္ဒီ ခ်က္ခ်င္းလိုလို ခုန္ေပါက္ေျပးဆင္းလာေသာ တြန္းလွည္းကို လမ္းတစ္၀က္တြင္ ရပ္တန္႔သြားေစရန္ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ဖိရပ္လိုက္သည္။ တြန္းလွည္းေပၚမွ လြင့္က်လာေနေသာ ေက်ာက္တံုးၾကီးမ်ားမွာလည္း ဖရက္ဒီ့လက္တစ္ဖက္ေျမွာက္ရံုႏွင့္ လိမၼာေသာ သိုးေပါက္ငယ္မ်ားလို ျဖည္းညွင္းစြာ ေျမျပင္ေပၚျပန္က်လာသည္။

လူအားလံုး ရုတ္ရုတ္သဲသဲ ေျပးေနရာမွ ျငိမ္သက္မွင္တက္သြားၾကသည္။ လမ္းေဘးတစ္ေနရာတြင္ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္မွာ ေၾကာက္ရြံ႔စြာ ဖရက္ဒီ့ကို ရပ္ၾကည့္ေနသည္။

"မာတယ္ရို...."

ဖရက္ဒီ ကေလးငယ္ေရွ႕မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္းမွာ ေရာက္လာခဲ့သည္။

"မာတယ္ရို.. မင္း မာတယ္ရိုမဟုတ္လား.."

"ဦး..."

မာတယ္ရိုမွာ ဖရက္ဒီ့ကို မွတ္မိဟန္ ၀မ္းသာအားရ ေပြ႔ဖက္လာသည္။ သူဖမ္းဆီးခံထားရစဥ္ ေျမေအာက္ရြာမွ သူ႔အေပၚ ဂရုစိုက္ေမတၱာျပခဲ့ေသာ ကေလးငယ္ကို ဖရက္ဒီ တစ္ရက္မွ မေမ့ခဲ့။

"မာတယ္ရို.. မင္း အဘြားေရာ..."

"အဘြားမရွိေတာ့ဘူး ဦး..."

Black AngelDove le storie prendono vita. Scoprilo ora