sakar bayan // ethan dolan

54.BÖLÜM: "DİYORSUN."

Y.N: "Mizah kategorisinde 229.Sıradayız! Biliyorum kiminize, çok ezikçe bir durum olabillir ama ben kendi adıma çok sevinçliyim. Çünkü 987, 672, 431, vb sayılarından sonra 229 beni çok gururlandırdı. Neyse fazla uzatmıyacağım. Hepinizi çok seviyorum."

Keyifli Okumalar!

*

"Dostum, sakin olmayı denemelisin."

"Sakinim Derin. Biz buna heycanlı olmak diyoruz." dedi Demir. Yağmuru doğuma almışlardı ve bizde ameliyat odasının önünde bekliyorduk. Bir orduyla.

Umut, Burak, Eyüp, Hakan, Gökhan, Demir, Derin, Burçin ve ben.

"Lanet olsun, Bay ve Bayan Hasanoğlu'ya haber verdiniz mi?" dedi birden bağırarak Hayes.

Bay ve Bayan Hasanoğlu, Yağmur'un annesiyle babasıydı.

"Hayır. Tanrım, aklımdan çıkmış olmalı." dedi Demir.

"Pekala, sorun yok. Ben hallederim." dedikten sonra Hakan koridorun sonuna ilerledi ve telefonla görüşme yaptı.

Birkaç dakika boyunca amaçsız bir şekilde bekledikten sonra odanın kapısı açıldı ve herkes oraya doğru koştu.

Bebek çıkmıştı, ama Yağmur nerdeydi?

"Tanrım çok tatlı!"

"Bu kız kesinlikle Demire benziyor. Taş gibi." dedi Eyüp.

Hemşire yavaşça giydirilmiş olan bebeği graysonun güvenli kollarına bıraktı.

Kızıyla babasının ilk buluşması.

"Bu anı kaydetmeliyim. Gülümseyin!" dedikten sonra resimlerini çektim. Çok şirinlerdi.

"Sizi odaya almam gerek. Bebeğide yatağına koyasınız daha sağlıklı olur. Annemizde yaklaşık beş dakikaya çıkar. Dikişleri atılıyor." dedikten sonra devam etti. "Bir sorun olursa kırmızı düğmeye basmanız yeterli olur." dedikten sonra odadan çıktı ve herkes bebeğin başına üşüştü.

Demirin gözleri dolmuş, yüzündeki tebesümle kucağındaki kızına bakıyordu.

Tanrım, ağlıyacaktım.

Bu ânı, yaşamadan ölmek istemiyorum.

Derin, "Oh, sevgilim. Ağlıyormusun yoksa?" diyip arkadan sarıldı.

"Çok sevimliler Derin, bende anne olmak istiyorum."

*

"3 dediğimde çekiyorum. 1, 2, 3!" Eyüp eline kamerayı almış ve Hastane Vlog'u çekiyordu.

Dikişli Yağmuru, mutluluktan ağlamış, gözleri kızarmış Demir'i ve küçük Zarem'i.

"Eyüp çekmeyi kes artık dostum." dedi Umut.

"Bunu kanalımızdaki herkesin görmesi gerek, onlarda ailemizin bir parçası." dedi yalakalık yaparak, çünkü kamera hala kayıttaydı.

Yağcılarda inecek var kaptan.

"Pekala dostum, pekala..."

Eyüp, sıra sıra gelip kamerayı gözümüze sokup birkaç birşey zırvaladıktan sonra gidiyordu. Bu saçmalığı Burak'ı konuşmasò böldü.

"Sizden az da olsa küçüğüm öyle değil mi? Neden bütün sorumluluk bende? Melodinin anaokulundan alınma saatini ben mi hatırlatayım? Resmen grubun babasıyım." diye böbürlendikten sonra odadaki siyah deri kaplanalı koltuğa kendini salıverdi.

"Alkış." diye bağırdıktan sonra hepimiz toplu olarak Burak'ı alkışladık.

"Önemli değil, önemli değil. Beni sizler vâr ettiniz." diye kibirlendikten sonra alkış sesi, hemşirenin gelip bizi uyarmasıyla son buldu.

Hemşire haklı beyler.

"Ben, Melodiyi almaya gidiyorum. Gelirken birşeyler lazım olursa mesaj atın." dedi Demir ve gitti.

*

Resmen bu iki bölümdür hikayeyi saçma sapan yerlerde kesiyorum allah affetsin. Ama diğer bölümde bombayı patlatacağıımm!

Bölümde hoşlanmadığınız, hoşlandığınız kısımları yoruma yazarmısınız lütfen? Fikileriniz benim için gayet önemli. Hepinizi çok seviyorum, iyiki varsınız!

-Allll dıı laaavv.💞