Fleeting Moments from the Past (COMPLETE)

Kabanata 53

Kabanata 53

Shine

Habang naglalakad ako papuntang departure area, nakarinig ako ng sigaw mula sa kinatatayuan ko kaya napahinto ako.

Lumingon ako sa bandang likuran ko kaya nung pagtingin ko, nakita ko si Tristan na tumatakbo papalapit sakin.

"Shine.." Hinihingal pa sya.

"Anong ginagawa mo dito?"

"Mabuti at.. naabutan pa kita.."

"Pwede ba, tigilan mo-"

Hindi na ako nakapag react pa ng yakapin nya ako. Ano bang ginagawa nya? Ano bang gusto nya?

"Bi-bitawan mo nga ako!" Mahina ko syang tinulak at lumayo ako ng kaunti.

"Akala ko ba, Hindi ka na aalis?"

"Nagbago na isip ko.. Aalis na ako."

"Pero. Diba.. Mahal mo naman ako?.. At mahal din kita.."

"Pero ayoko na.. Tristan.."

"Bakit?" sabi nya. Hinawakan nya ang kamay ko. "I mean, bakit ka pa rin aalis? "

"Kasi.. " Napayuko ako. "Hayaan mo muna akong umalis.. " tinignan ko sya. "Hayaan mo muna ako sa gusto ko. Kung saka-sakaling bumalik ako. Hindi na ako matatakot mahalin ka. Pero kasi sa ngayon.. Naguguluhan pa ako.. "

"Sigurado ka na ba?"

Tumango lang ako sa tanong nya.

"Then.. I should let you go.."

"Yes. And I promise. Pagbalik ko, hindi na ako-"

Niyakap na naman nya ulit ako...

~*~

A year after..

 Ngumiti ako sa kanya at alam ko rin na sa puntong ito handa na akong muli. Hindi na ako matatakot. Hinding hindi na.

"Hindi na ako aalis ulit"

Ngumiti sya sakin. Alam kong naghintay talaga sya sakin. Kahit sinabi no'n na hindi sya makakapaghintay pero mali ako. Hinintay nya ang araw na ito.

"Hinintay kita dahil sabi nito.. Babalik ka. Kaya naghintay ako."

Niyakap ko na sya ng mahigpit.

"I miss you so much.' he said. 'I really miss you.. Shine"

Niyakap na din nya ako ng sobrang higpit. 'Hinding hindi na kita papakawalan pa.'

Napangiti naman ako sa sinabi nya. "Promise?"

"I promise."

Little by little he move his head and he was about to lean on to kiss me but I place my pointing finger to his mouth and I said..

"Shhh. Nakakahiya..'"Ang dami kasing tao dito ngayon kaya ayaw ko naman na dito pa. Nag iba naman ang kanina ay sobrang sayang mukha nya. Okay. Disappointed sya.

"Kung kailan ka naman tumanda.. Ngayon ka pa nahiya."

"Pero-"

He shut me up and kissed me.

"Now shut up." And he held my hand and hugged me tightly.

"Psh. Adik ka talaga nuh?" bulong ko habang magkayakap pa rin kami.

"Adik sa'yo." Lihim akong napangiti. Wow talaga. Edi sya na ang adik sa'kin..

Humiwalay na sya sa yakap nya sakin at tinignan ako ng deretso sa mata.

"I love you" halos pabulong na nya kung sabihin. Ngumiti sya ng sobrang tamis. Nako kung sigurado ako lalangamin sya dahil sa ngiti nya. I mean kami pala.

"Yep. I do too."

"Hindi 'yon." After nyang sabihin 'yon nag-poker face naman sya.

"Fine.. I love you too."  mahina ngunit alam kong narinig nya yon. Ngumiti naman sya sakin at niyakap ulit ako. Adik ba 'to sa yakap? Yakap ng yakap e?

"Na-miss lang kita" sabi nya.

Ito na 'yon. Ito na kami. Masaya at wala na akong mahihiling pa ng kahit na ano.