Sen Farkı

Yanındayım

*Pars*

4 HAFTA SONRA

VERADAN: Bir anı bir anını tutmaz insanoğlunun. Değişir duyguları. Güne nasıl uyandıysan güneşe nasıl baktıysan. O kadar mutlusundur. Ben böyleydim işte. Ilk zamanlar Aras'ı çok soğuk bulmuştum buzdan prens diye lakab takmıştım hatta. Ama ne kadar önyargılı olduğumu farketmiştim. Insanlar böyledir. Bizim Ceyda değişiktir biraz . Mor saçları vardır mesela. Gotik tiplidir. Onu tanıyanlar ona mesafeyle yaklaşır ama biz ona en yakın insanlar. Sadece bişeyler saklamak için kendine böyle bir duvar ördüğünü anladık. Aras da öyleydi. Okula geleli dört hafta oldu.. Çetesi ve biz hemen kaynaştık . Ama Aras dışarıda durmayı tercih etti. Şimdiyse yalnız takılmaktan bıkmış olmalı ki bizimle olmaya karar verdi . Dün paintballa gittik mesela. O kadar eğlenceliydi ki.
Pars ise ondan haber yok . Yağmur bizden uzak durmayı tercih ediyor ve bu beni korkutuyor açıkçası. Ama önüme bakıyorum. Çünkü güvendeyim biliyorum. Ama okula geç kalıyorum onu da biliyorum.:))

Okula gelince tam arabadan iniyordum ki , Atlas'ın gelmediğini farkettim .
- Atlas? Hadi insene !
- sen git ben ilk iki derse girmeyeceğim. Şirkette işim var .
- İyi peki
- dikkat et.!
Atlas gidince bi an tuhaf bir ürperti geçti tüm vücudumdan ama önemsemedim... Gariptir ki koşup sarılan bir Hira yoktu bugün. Çete de gözükmüyor . Ceyda hasta zaten. Tabiki korkmuyorum. Okula doğru yürümeye başladım. Girişe çok az kala . Arkamda bir nefes hissettim ve ardından kolumda bir el . Arkami döndüğüm an . Gördüğüm kişi . Ürpertilerimin sebebini anladım.

ARASDAN
Atlas aradı Vera'yı okula bıraktığını söyledi ama vera hala sınıfa girmedi . Verayla tanışalı 1 hafta oldu. Bu 1 haftada Pars denen o herifide araştırdım . Ne kadar züppe ve pislik birisi olduğunu anladım ama Verayla bağlantısını henüz çözemedim.
-Aras!
-leyal? Bi sorun mu var .
- Vera!
- ne oldu Vera'ya . Söylesene Leyal
- Pars gelmiş bahçede Vera'yı götürüyor engel olmaya çalıştım ama beni savurdu resmen.
Bu nasıl olur ? Yağmur denen o kız haklıymış. Hemen bahçeye koştum. Pars Vera'nın kolundan tutmuş çekiştiriyordu ve lanet olsun ki kimse engellemiyordu . Ne yapacağımı bir an olsun düşünmedim . Çünkü o an ve sonraki tüm anlarda önemli olan tek şey Vera'ydı . Sol göğsümun altindaki camdan kent bunu söylüyordu.

VERADAN
-Pars ! Bırak kolumu . Seninle hiç bir yere gelmiyorum . Atlas gelirse görürsün gününü
- sabahtan beri takipteyim . Atlas'ın okulda olmadığını biliyorum. Sadece konuşmak istiyorum.
- ama ben istemiyorum . Bırak kolumu . Bağırırım
- bağır. Kim yardim edecek ? Baksana herkes bizi izliyor. Ne kadar yakistigimizi düşünüyorlardır.
- yardım edin!
- bırak ulan kızı!
Aras . Gercekten mi Aras . Cidden Cüneyt Arkın vari bir giriş mi Aras . Daha güzeli yok muydu aras ?
Aras: Vera geç arkama .
Vera: tabi canım hareket edebiliyorum ya !
Pars: bak birader . Uza . Bu mesele seni aşar.
Aras: yaa öylemi parlak çocuk. Sen kimsin ki benim okulumun bahçesinde benim arkadaşımı zorla götürmeye çalışıyorsun?
Pars: sevgilisiyim ben onun
Vera: ne ? Yalan kulliyen yalan . Yok öyle bir şey.
Herife bak . Kalkmis sevgilisiyim diyor. Sen kim köpeksin? Derkeeeen Arasın yumruğunu yemesi bir oldu . Ohhhhh içimin yağları eridi . Aras yumruk attiktan sonra Pars bi an için sendeledi ve Aras da beni arkasına çekti şuan teorik olarak arkadan Arasın kollarının arasındaydım ve bu kalbimin teklemesine sebep oldu . Heeeey ne oluyoruz ?
Pars: ulan sen kimsin?
Aras: hani havlıyordun az önce kimse sana yardım edemez diye . Senin bu kıza dokunan ellerini Kırarım.
Pars: şimdi gidiyorum ama hesaplaşacağız. Bunu unutmam.
Aras: tabi nakit mi istersin kredi kartı mı? Defol . Şerefsiz seni .
Vera sen ?

ARASDAN
Arkami döndüğümde Vera'yı dizlerinin üzerine çökmüş ağlarken bulmayı beklemiyordum tabiki . Öyle çaresizdi ki . Sanki 17 yaşında değilde 6 yaşında anne ve babasını yeni kaybetmis vera yi gördüm o an . Sol göğsümun altındaki camdan kent camlarini catirdatmaya başladı. Artık bişeyleri anlamaya başlıyordum . Erken değil mi ama ? Eğer camlar tamamen kırılırsa o zaman bir kurta dönüşmekten korkuyorum. Çünkü sessiz bi insan değilim hiç olamazdım . Zaaflarım olduğu öğrenildiğinde yakarım yıkarım ve öldürmekten korkarım. Ama şuan önümde ağlayan kız. Tüm ufkumu kapatıyordu . Onu yakamıyor kıyamıyordum . Bu benzersiz bi histi .

ARASDAN:
- vera ?
- gitti değil mi?
- gitti . Merak etme.
- çok korktum . Aras çok korktum . Kimse yoktu . Atlas yoktu Leyal engel olamadı. Çok korktum.
- sissh . Geçti . Ben vardım. Yanindayim .
Ne yapmam gerektigini bilemez bi haldeydim . Ona sarılamazdım çünkü bu onun örtüsüne saygısızlık olurdu. Tokalaşmayan bi kıza sarılamazdım . Tabiki sarılmak isterdim . Kokusunu içime çekmek isterdim ama yapamazdım . Bende usulca elimi sırtına koydum . Tıpkı bir bebeği uyutur gibi sakinleştirmeye çalıştım.
- teşekkür ederim. Sen olmasan .
- öyle bir ihtimal yok . Burdayım ve kötü bir şey olmadı.
- beni yanlış tanımanı istemem . Pars benim için hiç bir şey değil.
- bana hesap vermek zorunda değilsin .
- ama yinede ...
Leyal koşarak geldi ve tüm atmosferi bozdu .
Leyal: Vera ! Iyisin . Değil mi kuzum ? Ben engel olmaya çalıştım ama ...
Vera: sorun yok Leyla . İyiyim. Aras sağolsun yardım etti .
Leyal: aras gerçekten çok teşekkür ederiz o manyak her şeyi yapabilirdi . Şey Vera ben rüzgar abiye haber verdim .
Vera: yapma ya . Çok iyi yaptin Leyal !
Rüzgar ortanca abisiydi sanırım . Biz konuşurken okul bahçesine acı bir frenle siyah bir land Rover girdi . Arabadan takım elbiseli bir adam indi ve bize doğru koşmaya başladı. Hemen ayağa kalktım tabi . Manyak pars hesap almaya gelmiş olabilirdi sonuçta. Vera da ayağa kalkti ve takım elbiseli adam bir anda Vera'ya sarıldı. Aras ! Hadi ama dostum tabiki abisi . Yani umarım.
Rüzgar: ne oldu burada Vera ?
Vera: Beni götürmeye çalıştı. Ama arkadaşım engel oldu .
Rüzgar: Leyal mi engel oldu ?
Aras: Hayır ben engel oldum!

VERADAN
Aslında Atlas abimlere Arasdan bahsetmişti ama abim arası ilk defa görüyordu .
- iii . Ağabey. Bu Aras . Aras bu da abim Rüzgar. Atlas bahsetmiştir zaten .
Rüzgar: isminizi çok duyduk . Birkanlar holding değil mi ?
Aras : evet . Aras Birkan .
Rüzgar: çok teşekkür ederiz . Vera'yı kurtardığın için. O Atlas salagi sirkete gidecek günü buldu tabi .
Vera: Atlas'ın bi suçu yok . Amcam çağırdı herhalde .
Rüzgar: iyisin ya gerisi önemli değil. Hadi al çantanı da eve gidelim.
Vera: ama dersler ?
Leyal: sorun yok canım biz sana anlatırız yarın. Biliyorsun test çözüyoruz zaten .
Aras : Leyal haklı eve git dinlen sen .
Rüzgar: Aras , ben tanıştığima çok memnun oldum . Sana borçlandık Vera bizim için çok değerli. Ama en kısa zamanda borcumuzu ödeyeceğimizden emin ol .
Aras: borcunuz yok . Ben borçla iş yapmam .

ARASDAN
Ona dair içimde filizlenmeye çalışan umutlar vardı. Hiç bir ortak yönümuz yoktu hatta olmazlarımız daha çoktu . Bir nehirde yüzmeye çalıştıkça akıntıya doğru kapıldığınızı hissedersiniz ya . Vera da benim için öyleydi uzak durmaya çalışıp hiç başaramadığım belkide tatlı olan tek zorluğum.