Sen Farkı

ÖZEL BÖLÜM 1

VERA BİRKAN

Saçımı toplayarak yemeğe giriştim.
Içeriden çocukların çılgın bağırtıları gelsede onlar artık alışmışlardı. 3 yavrum da çok iyi anlaşıyorlardı.

Hele Beşir sanki 2 yaşında değilmiş de abisiyle aynı yaştaymış gibiydi.

Çorbanın eriyen tereyağına şehriyeleri de ekleyip kavururken salçasını da beraber ekledim.

Hala bazı yemeklerin sırasını karıştırıyor olabilirdim. Ama bir şekilde götürüyorduk işte.

Tamamen yemeklere odaklanmısken zil çalınca ateşin altını kısıp saate baktım.

Aras'ın gelmesine daha vardı ve kimseyi beklemiyorduk.

Mutfaktan çıkıp oturma odasına yöneldim.
Çocuklar her zaman olduğu gibi kapı çalınca sus pus olmuşlardı.
Onların bu haline gülümseyip kapıya gittim.

Barlas arkamda olduğunu belli ederken elinde su tabancası vardı.

Kapının yanındaki vestiyerden yazmamı alarak örttüm.

Ajan 007 kılığında ki Barlas'a aniden arkamı döndüm.

"Ne yapıyorsun annecim?"
"Anne. Kötü birileri gelmiş olabilir. Ben de tabancamı aldım. Hem babamında var ya. Ama babam evde değil. "

"Kaç kere dedim o babana. O silahı çocuklara gösterme diye. Her neyse. Oğlum. Kötü birileri bizim hayatımızda yok. Ayrıca korumalarımız var. Ayrıca babanın silahı da öylesine bişey. Baban onu kullanmıyor tamam mı annem? Koş git kardeşlerinin yanına. "

Barlas gitmemekte ısrarcıydı.

"Hadi her şeye tamam da. Gidemem anne. Babam evde yokken seni bana emanet etti. "

"Sevgili babacığın Kurtlar Vadisi'nin tekrarlarını izleye izleye manyağa bağladı demekki. "

Ellerimi belime koysamda Barlas ile savaşamadığım bir gerçekti.

"Tamam oğlum. Gitme kal burada. Baban için dediklerimi de unut. Ama artık açalım şu kapıyı "

Benimle beraber izlediği hint dizilerinden öğrendiği 👌 hareketi yaparken gayet de ciddiydi.

Göz devirip kapıyı açtım.

Karşımda ki kadınla şoka uğrarken korkuyla Barlas'ı arkama aldım.

"Yağmur? "

######

Kendime telkin verirken korkumu saklamaya çalışıyordum.

Yağmur yüzünün önüne gelen saçlarını kulağının arkasını itip Kısık sesle sordu:

"Biraz konuşabiliriz miyiz?"

Ben hala tereddüt edip cevap vermeyince devam etti.

"Lütfen. Sana yada çocuklarına zarar vermeye gelmedim. Sadece seninle konuşmam gerek. "

Kısa bir sessizlikten sonra kenara çekilip elime içeri buyur ettim.

Beni şaşırtarak ayakkabılarını çıkartırken Barlas merakla bakıyordu.

Ayakkabılarını çıkardıktan sonra salonu gösterdim. O salona giderken Barlas'a döndüm.

"Annem. Bizim bir misafirimiz geldi. Sen git kardeşlerinin yanına onların başında dur oynayın olur mu oğlum?"

Kafasını aşağı yukarı salladı.

"Ben bu kadını sevmedim anne. Babamı arayalım. Babam gelsin. "