Bu hikaye bi kızın dünü bugünü ve yarını. Hem yetim hem öksüz bi kız henüz 17 yaşında ömründe tattığı tüm acıları ona unutturacak bi adamla tanışırsa neler olur? Ailesi, arkadaşları ve Aras. Kalbi bu adamı içine hapsedecek kadar geniş mi?
17 yaşın...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya: Aras Birkan ve Vera Soylu
YEMEKTEN SONRA ARAS BİRKAN
Her ne kadar isteksiz olarak gitsemde. Suratsız bir giriş yapsamda yemek beklediğimden güzel geçmişti. Vera'nın neden bu kadar harika bir insan olduğunu anlamıştım. Çünkü harika bir aileye sahipti. Beni rahat ettirebilmek için etrafımda pervane olmuşlardı. Çok misafirperver bir aile oldukları belliydi. Yalnız ben değil gelen herkese çok iyi davranmışlardı. Suratsız olarak girdiğim yemekten mutlu ayrılabilmek de onların aileye özgü bir şeydi sanırım ki gerçekten huzur veriyorlardı. Yemekte dikkatimi çeken tek şey umay hanımdı. Benden köşe bucak kaçmıştı sanki. Haşim babanın umay hanımı gördüğündeki yüz ifadesi dikkatimi daha çok çekmişti aslında. Ikiside birbirini tanıyor gibiydi. Tanıyor olsalar bile ikiside çok iyi oyuncuydu kabul. Umay hanım kendinden bahsettiginde başlangıçta küçük olan butigini şuan büyük mağazalar zincirene dönüştürdüğünü ve daha büyük hedefleri olan bir iş kadını olduğunu söylemişti. Genç yaşta bir bebek kaybetmiş ve bebeği öldükten kısa bir süre sonra da kocasından ayrılmış. Genç gözükmesine rağmen yaşı neredeyse Zübeyde teyzeden bir kaç yaş daha küçükmüş. Değişik bir kadın. Yani gizemli. Ama benenah
Konuşma şeklimden anlaşılacağı üzere mükemmel bir geceydi. Şimdi de Haşim baba diyarbakıra dönmek için havalimanına biz de evlere dönecektik. Bu yüzden veda kısmındaydık.
Vera'nın tüm ağabeylerine sıkıca sarıldım. Adam gibi adamdı hepsi. Sonra anneannesinin önüne eğilip elini öptüm. Hanife teyzede hemen bana sarıldı. Uğurlama sırasında hasta bir insan olarak ben ve refakatçim baran kalmıştı. Diğerleri gitmişti bile. Hanife teyze elini omzuma koyup:
"Estağfurullah. " "Öyle. Öyle. Allah senden razı olsun oğlum. Benim torunumun oradan sağ salim kurtulmasına vesile oldun. " "Kim olsa aynı şeyi yapardı. " "Yapmazdı. Herkes aynısını yapmazdı. Sanki rabbim seni vera'ya bir kahraman olarak göndermiş oğlum. Onu hep korudun kolladın. " "Allah vera'yı da bana yanlış yaptığım bir çok şeyin doğrusunu bulmam için gönderdi. Herşey karşılıklı. " "Sen benim öz torunum gibisin evladım. Sana kanım çok ısındı . Burada da bir anneannen var. Gel sık sık olur mu?" "Gelirim anneanne. Bende hersey için teşekkür ederim. Hayatımda sizin gibi insanların olması büyük bir lütuf benim için. " "Bil mukabele oğlum. " "Ben gideyim artık. Allaha emanet olun. "
Yerden kalktığımıda vera hariç ev halkının içeri geçtiğini gördüm. Bana pencereden el sallıyorlardı. Ben de onlara el sallayıp arabada beni bekleyen baran'a doğru ilerledim. Vera arkamdan geliyordu.
VERA SOYLU Anneannemle vedalaştıktan sonra arabaya doğru gidiyordu. E tabi bende arkasından. Arabanın kapısına geldiğinde açacakken beni farketti. Yani nihayet.
