Sen Farkı

ARAS NEREDE?

Medya: Umay SOYKAN

MERVAN SOYLU
Ben Atlası arayana kadar rüzgar girdiği şoktan anca çıkmıştı. Onu sakinleştirmeme gerek kalmamıştı. Vera'yı dikkatlice arabadan çıkardı  . Sesimize gelen Gülşah abla ve Cem ağabeyi yeni farkediyordum.

"Ağabey. Hastaneye götürmeliyiz."
"Hayir rüzgar! Hastane yok. Doktor hanımı arayın  "
"Ne demek hastane yok. Şu haline  bir bak!"
"Ne dediysem o!"
"Cem, tartışmayın lütfen. Vera'nın haline bakın. Getir rüzgar hemen odasına götürelim. "
"Tamam yenge. Mervan telefon rehberinden doktor sevim hanımı bul ve hemen buraya gelmesini söyle! "
"Tamam rüzgar  "
"Mervan Atlas nerede?"
"Çocuklarla çıktılardı. Aradım gelir birazdan ağabey "
"Acele et rüzgar. "

Rüzgar vera'yı kucağına alıp hemen eve koştu. Bende vera'yı getiren kadına baktım. Elimi uzattım.

"Merhaba. Mervan ben. Mervan Soylu. Vera'nın yengesiyim. Siz?"
"Umay Soykan. "
"Buyurun umay hanım. Eve geçelim. Bizimkiler sizinle görüşmek isterler. "
"Tabi. "
"Umay hanım. Vera'nın yanından biri olması lazımdı. Aras . Onu gördünüz mü? O nerede?"
"Ben. Gördüm onu. Ama Aras gelmedi. Size herşeyi anlatacağım. Ama önce kız kardeşiniz uyansın. "
"Teşekkür ederiz. Lütfen buyrun.!

Biz eve girecekken Atlas geldi. Peşinden de kızlar ve semihler geldi. Hepsi bir ağızdan vera'yı sormaya başladılar.

"Yenge vera nerede? Aras nerede?"
"Atlas sakin ol. Bak bu hanım vera'yı getirdi. Ama Aras yok. Önce vera uyansın bize herşeyi anlatacak. Hadi çocuklar eve geçelim hadi. "
################################

"Doktor hanım kardeşimin durumu nasıl? "
"Biraz hırpalamışlar rüzgar bey. Bileğinde bir kesik vardı ona pansuman yaptım. Şimdilik fiziksel olarak iyi. Ama ruhsal olarak..."
"Ruhsal olarak ne yani?"
"Gülşah hanım , vera kaçırıldığında ne yaşadı bilmiyoruz. Iki kişi gidip tek kişi geldi. Psikolojisi ne durumda olur bilemem. Siz hareketlerine çok dikkat edin. Sakinleştirici verdim. Birkaç saate uyanır. "
"Sağolun doktor hanım. Buyrun ben sizi geçireyim ."

Doktor gittikten sonra Gülşah abla Vera'nın yanında kaldı bizde aşağıya indik. Umay hanım oradaydı çünkü. Onunla konuşmamız gerekliydi.

"Vera nasıl mervan abla?"
"Daha iyi ceydacım. Uyuyor uyanırmış bir kaç saate"
"Aklım almıyor. Aras nasıl gelmez. "
"Umay hanım bize anlatacak baran. "
"Umay hanım lütfen ne gördüğünüzü anlatın bize"
"Pekala. Aras da anlatmamî istedi zaten. Tesadüfen o yoldan geciyordum. Küçük bir ormanın yanındaki çevre yolundan. Bir anda Aras önüme fırladı. Arabayı durdurdu. Birinden kaçtığı belliydi. Vera baygındı. Yaralıydî ikiside. Yardım istedi. Bir kağıda sizin adresinizi ve numaralarınızı yazdı. Peşlerinde adamlar vardı. "
"Aras. Onu neden getirmediniz?"
"Gelmedi . Seni de götüreyim dedim. Siz vera'yı götürün dedi. Gelmedi. "
"Kendini feda etti yani vera için. "
Dedi hira. Durum buydu gerçekten. Bu çok çok büyük bir fedakarlıktı.
Sessizlik oldu uzun bir süre. Üzgündü herkes. Özellikle umay hanım bir yabancıya nazaran fazla üzgündü.

"Teşekkür ederiz umay hanım. Siz olmasanız. "
"Ben keşke Aras'ı da getirebilseydim."
"Biz Bulacağız Aras'ı. "
"Rüzgar ağabey bizim ailemiz haber aldılar. Ailemiz derken babam."
"Haşim bey mi? Ne yapalım olan olmuş. Haşim bey Aras'ın babası sayılır baran . Bilmesi daha iyi sanırım. "
"Semih. Kızları eve bırakın. Perişan oldular onlarda. Şimdilik yapacak birşey yok."
"Biz kalıp vera'yı görmek istiyoruz. "
"Sabah gelirsiniz leyalcim. Şimdilik uyuyor. "
"Tamam abla. Ben götüreyim kızları. "

Kızlar gittikten sonra umay hanımı da uğurlamıştık.
"Mervan hanım. Bir haber alırsanız bana da ulaşın lütfen. "
"Pekala umay hanım. Haber veririz. Allah sizden razi olsun. "
"Hepimizden. Iyi günler.
"Hayırlı günler. "