Sen Farkı

Bahçe

VERA SOYLU
Konsolosluktaki yemeğimiz gerçekten harika geçmişti. Bizim haberimiz yokken meğer Arman ağabeyim ne kadar ilerletmis kendini . Hindistan'da onu tanımayan ünlü iş adamı kalmamış. Yemekte benim Arman ağabeyimin kardeşi olduğumu ve henüz lisede olduğumu öğrenenler çok şaşırmışlar. Falan filan. Güzeldi ama gürültülüydu ve çok yorulmuştum .
Eve döndüğümde canım Gülşah yengem benim geldiğimden emin olduktan sonra uyumuştu. Şuan da gecenin 3ü ama ben fecri ati edebiyatı çalışıyorum. Şu sınav bir bitse bir hayallerime kavuşsam süper olur. Allahım sen konuyu biliyorsun amin. Hayalim hukuk okuyup avukat olmaktı. Herkes destekçiydi bu konuda bana . Hatta Cem ağabeyim avukat olursam şirketde çalışmamı istiyordu. Atlas ise uluslararası ilişkiler okumak istiyor. En büyük hayali dünyayı gezmek. Deli çocuk. Edebiyattan kafam duracak noktaya geldiğinde canım bahçeye çıkmak istedi. Beynime oksijen girsin azcık ama değil mi? Sırtıma şalımı attığım gibi bahçeye indim . Bahçe demisken küçük birsey zannetmeyin .
3 ciftlik büyüklüğünde bir arazi içinde bizimki dahil 4 villa var bunun fikir babası annemlerin vefatından 4 gün sonra vefat eden dedem. Aile bütünlüğümuz bozulmasin diye bizler evlendigimizde aynı bahçenin içinde olalım diye tasarlamış bu evleri. çiftliğin etrafında büyük gri duvarlar var Sarmaşıklarla kaplı . Perili ev görünümde. Ha tabi bide korumaların kaldığı bir ev var . Ve kocaman bir demir kapı. Bu kadar fazla güvenlik Cem ağabeyimin eseri o hep gerekli olduğunu söyler. Bahçeye geçince salıncağa oturdum. Küçükken babam Atlas ile beni bu Salıncakta saatlerce sallardı . Bulutlara ulaşmak isterdik ikimizde. Sonra babam bizi Salıncaktan indirip ikimize de sarılırdı ve bizim çok güçlü çocuklar olduğumuzu ve bizim hep yanımızda olacağını söylerdi. Onlar öldükten sonra yalan söylediğini düşündüm bir süre. Babam bize yalan söyledi. Hani neredeler derdim . Sonra anladım babam hiçbir zaman yalan söylememişti . Hep yanımızdalardı . Babamında annemin de kokusu hep burnumdaydı . Yüzlerini unuttuğumda kafamı kaldırıp gökyüzüne baktığımda onları görebiliyorum sanki. Oradalar ve beni izliyorlar . Ölümleri bir sır . Ve perdesi hala aralanamadı . Cem ağabeyimi Üniversite için Ankaraya bırakıp dönerlerken geçirdikleri bir trafik kazası sonucu vefat ettiler . Aynı arabada anneannemde vardı ve anneannem artık yürüyemiyor . Aklım birşeyler erişmeye başladığında bu sır perdesini aralamaya and içtim . çünkü araştırmalara göre bilinçli yapılmış birşeydi . Yeni bakımdan çıkmış bir arabanın frenleri neden düz ve güzel bir yolda bir anda bozulsun ki ?
Ölümlerine kim sebep oldu bilmiyoruz . Ama hala yaşıyor olmalılar ki ağabeylerim ve dayım ailemizi korumaya çalışıyor . çok yorgunum. Yarın milletler seçimi var . Uyumalıyım artık . Ama kafamda bu kadar düşünce varken. Nasıl uyuyacaksam. Çok mu düşünüyoruz ne yapıyoruz? Hayat bu akışına göre gidiyor. çok düşünmek de iyi değil. Yaşananları sorgulamak erken yaşlandırır sanki . (Imtribute12 ) . Ama uyuyunca geçer yani öyle avutuyorum kendimi . İyi geceler anne iyi geceler baba sizi çok seviyorum...