My life my choice

Ruzie

Ik was helemaal weg van die kus met Erik. Ik kon aan niets anders denken dan daar aan. Hoe passioneel die was. Dit was de beste kus die ik ooit heb gekregen. En ik smachtte naar meer en meer.

Maar ik moest wel aan iets anders denken dan Erik. Want ik had maandag een grote test van wiskunde.

En dit is niet mijn sterkste vak dus ik moet me wel consentreren.

Maandag was ik nog steeds overstuur. Want Erik zit naast mij in de klas. Maar allegeluk hadden we eerst informatica en daar zijn we verdeelt in groepen en Erik zit in de andere groep. Daar kon ik een beetje tot bezinning komen en me consentreren op de oefeningen die meneer Bertran gaf.

Maar eenmaal in de klas terug en toen ik hem zag was ik meteen betoverd. Ik kon niemand meer zien behalve hem.

De leerkracht kwam naar mij en vroeg :" Heb je mij niet gehoort Lucy wil je antwoorden op mijn vraag of weet je het antwoord niet ?"

Hu wat ?! Aah ok sorry meneer ik weet het antwoord niet.

Ah ok Erik wil jij Lucy helpen met deze som. Jawel meneer. De oplossing is 9,45.

Zeer goed Meneer Mayfar dat heb je goed berekend zet je berekeningen maar op het bord.

Na wiskunde hadden we speeltijd en deze keer zag ik Erik weer naar me kijken en deze keer een glimlach erbij. Deze keer beantwoorde ik deze flirt van hem en glimlachte terug. Ik hoopte eigenlijk dat hij mij nog eens op een date vroeg. Want de vorige vond ik zalig. En deze keer merkte Demi een verschil in mijn humeur en ze vroeg:

"Waarom ben je vandaag zo blij ? Is er iets soms gebeurt tussen jou en Erik? Jaja ik heb het wel gezien hoor."

"Maar allee dat kan helemaal niet hoor. Ik haat hem!"

"Ja dat weten we allemaal. Maar ik zag jou dan wel kijken naar hem daarstraks."

"Ja endan. Ik mag toch doen wat ik wil in mijn leven !"

"Ja maar je moet wel weten je haatte hem wel voordat jij naar het feest ging. Waarom ben je zo ineens van mening verandert ?"

"Ik weet het niet hoe of waarom. Maar ik mag toch ook eens plezier hebben of niet soms ?"

"Jawel hoor ik ben blij dat je eens lacht hoor want de laatste tijd heb jij alleen maar met een sip gezicht rondgelopen."

"Ja endan iedereen mag toch ook eens sip zijn."

"Ja das waar."

"Endan jullie zijn toch altijd bezig met iets of iemand anders dus jullie. Hebben mij gewoon aangenomen als vriendinnen gewoon omdat jullie mij eenzaam vonden."

Hun blikken zeiden genoeg. Ik ging weg naar mijn vriendinnen die ik in de klas heb leren kennen.

Eenmaal daar zag ik dat Erik zich in de groep had gemengd en zag mij als eerste. Want ik was een beetje in snikken uitgebarsten. Hij kwam meteen naar mij.

"Wat is er gebeurt?"

"Niets hoor alleen een kleine ruzie."

"Ja dat zie ik."

En hij veegde mijn tranen weg van lijn wang.

"Waarom doe je dit ?"

"Wat?"

"Mij zo vertroetelen."

"Dat is omdat ik om je geef."

Waarom zei hij dat? Ik huilde verder op zijn schouder die toch al ondertussen onder het snot zat en tranen.

"Sorry"

Kan geen kwaad hoor.

"Maar jawel ik heb heel jou hemd vuil gemaakt."

"Kan geen kwaad hoor ik heb het ervoor over."