A week

933 46 1
                                        

De week na de verplaatsing heeft erik nog steeds niets tegen me gezegt alleen maar ofdat hij een cursusblad mag. Ik dacht dat hij iets zou zeggen tegen mij maar dat was dus niet. Alleen maar een vriendelijk glimlachje en een goedemorgen.

Dus dan dacht ik. Ik zal het maar eens zelf vragen.

"Heey Erik, wat was dat nu met die fuif van 100 dagen ?"

"Ik weet niet waarover je het hebt ?"

"Aah jawel hoor waarom gaf je me constant complimentjes."

"Je moet toch complimentjes geven aan iemand die mooi gekleed was die avond."

"Ok"

"Waarom vond je dat niet tof soms ?"

"Jawel hoor ik vond het alleen maar precies geforceerd."

"Nee nee hoor als je dat dacht dan moet ik mijn excuses aanbieden. Het was volledig waar van wat ik zei die avond hoor."

"Ah ok bedankt."

Ik moest wegkijken om weer niet eens te blozen.

De volgende dag was een zonnige dag. Erik was er zoals gewoonlijk niet bij zonnige dagen. Misschien is hij er gewoon allergisch voor. Zoals sommige andere kinderen bij ons op school.

My life my choiceWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu