My life my choice

Mijn moeder

Ik kreeg het helemaal warm van binnen. Ik vielde dat mijn hartslag versnelde. en ik hoopte dat erik snel thuis zou komen. Want nu was ik al ongeveer 1 maand en 2 weken weg. Mijn moeder zal wel heel de klas door geweest zijn om te weten waar ik was.

Erik stond na een minuut naar mij en kreeg ook schrik, toen hij mijn moeder zag of was het van die jongen die bij mijn moeder stond?

POV Erik

Ik schrok meteen toen ik Dylan zag. Het was al van mijn kindertijd gelden dat ik hem had gezien, maar wat deed die met de moeder van Lucy hier?

Ik hoorde de bel gaan en ik zei tegen Lucy dat ze hier moest blijven tot ze weg waren. Ze knikte bang ja. Toen ik de deur open deed. Zag Dylan me meteen en gaf me een knuffel.

Dat is lang geleden man, zei hij.

Te lang voor woorden, zei ik nerveus terug. Wat brengt jouw hier nog op dit uur van de nacht?

Ooh gewoon ik mevrouw Graafgrig aan het helpen om haar dochter terug te vinden. Je moet er de neus voor hebben hé.

En hij raakte zijn neus aan wat hij echt letterlijk bedoelde. Daarom mocht ik hem ook nooit meer zien van mijn ouders want hij was een weerwolf. En we moesten ons aan het verdrag houden dat we eeuwen geleden hebben ondertekend.

Aah ok sorry mevrouw Graafgrig maar ik heb jouw dochter niet meer gezien sinds school. Ik ben met school gestopt op dit moment want mijn vader is heel ziek, loog ik.

Oef ze geloofde het en de moeder van Lucy begon in tranen uit te barsten. Ik liet hen binnen komen zodat mevrouw een beetje kon drinken en dat ik haar een zakdoek kon geven.

Meteen begon Dylan te zeggen in mijn gedachten

Aah dus hier is dit verdachte meisje naartoe gebracht.

Hoe je kop mormel. Lucy is hier omdat ze niet anders kan ze heeft hier niet zelf voor gekozen. We moesten!!!!

Aah ja en waarom moest je nu dat doen.

Dat gaat je niets aan Dylan.

Ook al waren we vroeger beste vrienden, en dan zeg je het nog steeds niet.

Ja maar nu is alles anders geworden tussen jouw en mijn we hebben ieders onze eigen problemen

Ja dat kan je wel zeggen mijn zus heeft het je nog steeds niet vergeven nadat je van haar kat had gedronken.

Hoeveel keer moet ik dat nog zeggen. Het spijt me, Jubels was gewoon voor een dag verzwakt das alles.

Ja maar daardoor durfde ze niet meer bij ons binnen. Uiteindelijk moesten we haar vangen en binnen houden voor 4 jaar.

Maar we waren kinderen wat heeft dat nu met Lucy te maken.

De moeder van Lucy begon ons raar aan te kijken omdat we al zo lang stil waren. En we zo van die rare gezichten begonnen te trekken. Maar toen we het beide zagen stopten we meteen met onze connectie.

Toen ze weg waren ging ik meteen naar Lucy maar ze was al in slaap gevallen op te bed.