My life my choice

Antwoorden

Lucy:

Nadat ik meteen kobe naar boven had gestuurd nam ik snel een paar kleren mee voor Lilly. Ze zag er echt erg uit. Ik kon ku nog steeds het gekrak horen tot in mijn huis en de kleren die scheuren. Het deed me zo veel mijn om mijn beste vriendin in deze staat te zien. Maar de jongens zullen haar wel helpen. Ik liep meteen naar beneden en volgde het spoor van de jongens. Daar zag ik nog steeds Lilly vechten tegen de tranen en de nood om te schreeuwen. De jongens lieten haar op de grond zitten maar ze begon meteen al daarna te veranderen. Ze begon overal haar te krijgen en ze begon de vorm van een wolf te krijgen. Toen alles gedaan was zag ze er ongeveer uit als Jacob Black( De weerwolf in Twilight). Dezelfde kleur van vacht en grootte. Haar ogen kwamen mooi uit. Ze had nu mooie grasgroene ogen. Ik zag dat Dylan ook veranderd was om haar een beetje op haar gemak te houden. Ik zag Lilly buigen. Ook al moest ze dat niet doen. Deed ze het toch, Dylan zou haar waarschijnlijk nog niet over zijn hele ik-ben-een-alfa-ding gezegt. Maar dat loste hij meteen op. Ik hoorde dat ze een conversatie maakte maar ik negeerde het en ging naar Erik. Die me met open armen knuffelde. Ik was ook blij om hem te zien. Ik gaf hem snel een zoen en keek terug naar Lilly. Ze lag al en probeerde te gaan slapen. Nadat Dylan hem ernaast had gelegd begon ze rustig adem te halen en viel ze in slaap.

Ik en Erik gingen naar mijn huis om wat dingen te gaan halen om bij Lilly te gaan 'kamperen'. Ik zou haar nu echt niet alleen laten. Ik pakte snel wat dekens en een paar kussens en ging terug naar Lilly en Dylan die al in dromenland waren.

"Je weet dat wij dat ook kunnen doen." hoorde ik iemand in mijn oor fluisteren.

Ik draaide me meteen om, om Erik te zien grijnzen.

"Je weet toch dat we dat al gedaan hebben."

"Ja maar ..."

"Dacht ik al, kom nu gewoon maar naast me liggen net zoals Dylan bij Lilly en geen vuile dingen."

"Oke oke, jij bent de baas."

Daarna legden we alle dekens naast elkaar en over ons en toen legde ik mijn hoofd op Erik zijn borstkas. Het voelde zo goed alles is nu in zijn plaats. Wel behalve John en mijn familie maar de rest was geweldig. Niets is op dit moment meer normaal voor mij maar ik accepteer het en het maakt mijn leven wat interessanter. Ik gaf snel nog Erik een zoen voor ik in slaap viel.

~~

Ik werd wakker van iets dat bewoog. Ik zag Lilly niet meer op haar plek liggen. Dus ik volgde haar geur. Ik zag dat ze naar haar eigen weerspiegeling zag in het water. Daarna kwam iemand uit de struiken, ik maakte me zo klein mogelijk maar net genoeg om alles te zien. Ik zag verbazing op Lilly's gezicht.

"Is alles goed? Wie is zij?"

"Sorry Lucy dat ik dit niet eerder had gezegt maar dit is mijn moeder. Mijn echte biologische moeder. En hoe kunnen we spreken via de gedachten."

"Lang verhaal. Vertel ik je wel eens.Mag ik tevoorschijn komen?"

"Ja"

Met die woorden verliet ik meteen de bosjes. Daar zag ik een vrouw die net zoals Lilly leek. Alleen had zij zwart haar wanneer Lilly blond had. Haar ogen waren strakker en wreedzaam. En die van Lilly waren liefdevol en aardig. Voor de rest was het allemaal hetzelfde.  Ik liep snel terug voor de kleren van Lilly.

"Zo hier zijn kleren."

"Hoe moet ik terug veranderen?"

"Gewoon denken aan jezelf in mens."

Daarna hoorde ik ze terug veranderen. Ze kwam terug vanachter de boom en daar stond Lilly dan. Ze was bleker, haar wangen waren voller. Je zag beter haar jukbeenderen, haar ogen staken uit en ze zag dat ze veranderd was net zoals bij mijn verandering. Ik was daarna dunner geworden en ik had geen make up meer nodig. Maar niet genoeg om niet opgemerkt te worden. Bij Lilly was net hetzelfde gebeurd. Ze was nu nog mooier dan ze was. Ze had mijn kleren aan en ze paste er in.

Daarna ging ik terug naast haar staan want als er iets met haar gebeurd dan zou Dylan niet twijfelen.

"Hahah je hebt al een body gaurd."

"Nee hoor zij is mijn vriendin." zei ik bits terug.

"Ooh je vader zou trots zijn maar nu ter zaken. Ik kom niet om je te vernietigen of zo ik kom je leren hoe je alles moet gebruiken om een vampier te zijn de rest moet je maar aan de puppies vragen."

Ik gromde. Ze kan dan wel Lilly's moeder zijn maar mijn vrienden mag ze niet uitschelden.

"Ooh dus ook een nieuweling dit gaat leuk worden."

"Huh?" Hoe kan zij dat weten?

"Kind je ziet dat aan je ogen."

Ik schrok van de directe zin die ze tegen mij zei. Ee begon te grinniken toen ze mijn reactie zag.

"Kind toch je moet nog veel leren."

"Oh ja wat dan?"

"Genoeg"

"Pff je weet helemaal niets hoor wat moet ik nu denken dat je me kunt trainen en daarna verslaan?"

"Ooh ik weet zeker dat ik je nu al kan verslaan."

"Oh ja probeer maar."

Dylan:

Ik werd stilletjes wakker. Toen ik wakker was zag ik dat mijn mate niet meer naast me lag. Meteen ging ik panikeren. Ik zag Erik ook alleen slapen en mijn paniek aanval werd al wat minder omdat ik wist dat ze samen met Lucy weg was. Ik stond op en rok me uit. Ik ging daarna naar Erik en duwde mijn snuit tegen zijn hoofd.

"Nu niet moeder. Ik wil slapen." mompelde hij.

Ik moest grinniken en ik duwde deze keer wat ruwer tegen hem. Daardoor valde hij om.

"Wat the f*ck. Voor wat was dat nodig?"

Ik grinnikte en keek naast de lege plek naast hem.

"Lucy en Lilly zijn weg."

"Hoe is dat gelukt zonder dat wij wakker werden?"

"Weet ik veel? Kom we moeten ze zoeken, ze kunnen niet ver weg zijn. Ik kan ze ruiken."

"En dan zeg jij dat ik me als een dier gedraag."

Ik grinnikte en volgde de geur van mijn mate. Ik zag haar samen met Lucy tegen iemand praten die ik niet kende. Maar 1 ding wist ik wel zeker ze was een vampier.

Dat kon ik ruiken.

Ik zag dat Lucy woest aan het worden was. Lilly probeerde haar te kalmeren maar dat lukte niet goed. Ik hield Erik tegen om in te stappen voordat Lucy die persoon pijn deed,maar ik wou weten wat ze zou gaan doen.

Beide vrouwen gingen in aanvalspositie staan. Daarna zag ik eventjes Lucy's ogen veranderen. Maar snel daarna kregen ze terug hun gewone oogkleur weer terug.

Ze begonnen te vechten en Lilly probeerde hun uit elkaar te blijven. Ze was veranderd dat zag ik en ze was nu nog alleen maar mooier dan ervoor. Ik wist dat de binding tussen ons alsmaar sterker werd. Ik voelde het. Zeker nu ze haar wolf had gekregen. Daarna haalde Lilly eventjes Lucy en die andere vrouw uit elkaar. Ik zag haar ogen veranderen in zwart. Maar ze bleef kalm.

"Stop nu eens! Dit heeft geen zin!" schreeuwde ze.

Ik moest toegeven, ze had pit. Om 2 vechtende vampieren uiteen te halen. Ze bleven elkaar uitdagend aankijken. Daarna vlogen ze terug op elkaar af. Ze probeerde hun terug uit elkaar te halen. Maar dat gaf die ene persoon de kans om haar tegen een boom te slaan die dicht bij was.

Ik gromde luid genoeg om beide te laten stoppen. Erik kwam even snel tevoorschijn als ik en liep naar Lilly. Zij stond al recht en bedankte hem. Ik bleef naar die vrouw kijken die ik wel kon uiteenscheuren. Ik pinde haar daarna meteen op de grond.

"Nee niet doen!"

"En waarom niet?"

"Ze is mijn moeder."

Wow dat zag ik nu niet aankomen.