My life my choice

Alfa's

Ik liep meteen verder naar mijn vader, hij zat al ongeduldig te wachten. We moesten zo te zien naar een bijeenkomst van alles alfa's en toekomstige alfa's.

We begonnen te praten. Alles was oninteressant totdat ik de naam van Lucy noemde. Ik ging meteen naast mijn vader liggen.

Ik begon aandachtig te luisteren. Ze begonnen te praten.

Lucy moet terug naar de mensen komen. Ze neemt te veel aandacht van alle wezens hier zei mijn vader.

Ja maar waarom zit zij daar nu in het huis van de Mayflowers? zei een andere alfa waar ik zijn naam van moest weten.

Dat weet niemand dus we moeten hen dan maar eens een bezoekje geven zei mijn vader koeltjes.

ik begon na te denken aan Lucy en hoe haar leven straks nog verder overhoop gehaald werd.

En wat vind jij er van men jongen zei mijn vader. Hij hield me uit mijn dagdroom.

Eeh ja vader ik denk dat een van ons dat maar eens moet doen.

Ja daarom geef ik ook deze opdracht aan jou omdat jij goed kunt omgaan met de kinderen van hen en speciaal Erik.

Ja vader, ik zal dat maar eens snel doen.

Ja doe dat maar een van deze dagen zei hij plechtig.

Ja dat is goed.

* Volgende dag *

POV Erik

Ik zag dat Dylan naar hier aan het komen was. Je kon er eigenlijk niet naast kijken. Hij was in wolvenvorm naar ons huis gekomen.

Wat doe je hier zei ik dreigend

Ho how ik kom in vrede.

Voor wat ben je hier? De roedel is te horen gekregen van Lucy maar niet waarom ze hier is dus vertel het me maar.

Nee waarom gromde ik.

Omdat als jullie problemen krijgen wij altijd degene zijn die jullie gaan.

Nee en als jullie een fout gaan doen sta ik met plezier voor jullie deur.

Ooh nee hoor dat gaat nooit gebeuren.

Denk je?

Ja zeker. Jullie zullen eerder dan ons een probleem hebben.

Ok nu ga je te ver. En ik sprong op hem. hij veranderde meteen. We begonne te vechten. Ik probeerde mijn tanden in zijn nek te zetten. Terwijl hij zijn klauwen of tanden in mij te zetten.

Toen kwam Lucy tevoorschijn het enigste waar ik niet aan gedacht had. Ze schrok zich dood en probeerde ons uiteen te halen. Maar jha als een mens zich met ons wilt bemoeien. We sloegen haar meteen weg

Ze sloeg meteen tegen een boom en viel bewusteloos. Ik was zo boos op Fylan dat we nog eventjes verder aan het vechten waren.Plotseling begon ik bloed te ruiken. Ik keek rond mij en zag nog steeds dat Lucy bewusteloos was. Ik liep meteen naar haar.

Dit is allemaal jou schuld Dylan!!! riep ik

Wat moet ik doen, wat moet ik doen. Ik weet niets meer. Dylan kwam naast mij staan en tilde haar op. Ik hielp hem en liep meteen naar binnen om haar op een tafel te leggen. Ze bloed nog steeds. Mijn ouders zijn erbij komen staan om haar te helpen. We hebben 2 keuzen haar veranderen of haar zo goed mogelijk verzorgen maar dat gaat nooit lukken.

Ik wist niet meer wat te doen ik keek naar Dylan hij keek triest naar mij. Maar ik was denk ik gewoon radeloos.

Je moet haar veranderen zei Dylan.

Maar nee ze wilt dit leven niet zei ik.

Jawel ze heeft dit zo vaak gezegt maar we luisterde niet zei mijn zus uit het niets.

Echt waar

Ja ze probeerde er altijd over te praten maar we luisterde gewoon niet.

Ok dan doen we dat. Maar Dylan jij moet het wel tegen je vader zeggen dat het haar eigen keuze was.

Want...

Ik stopte mijn zin want ik wil niet zeggen, dat ik haar niet kwijt wil.

De anderen waren zo druk met het bloed tegen te houden. De allerkleinsten konden nog niet zo goed beheersen dus ze gingen weg.

Ze begonnen allemaal te zeggen dat het goed zou zijn dat ik haar veranderde want zij is door mij hier eigenlijk. Omdat ik op een mens verliefd werd. Maar eenmaal als ze veranderd is kan ik het wel niet meer terugdraaien.

Zonder dat ik het wist had ik haar al mijn gif gegeven om te kunnen veranderen. Ze begon heel rustig maar ze begon al snel tegen te stribbelen.