My life my choice

de dokter

Toen ik wakker werd zag ik Erik naast het bed staan.

"Wat is er gebeurt? Waar is John ?"

"John is weggeraakt en jij hebt amper alles overleefd door die knal tegen de boom en je enkel dat gebroken was heb je veel bloed verloren."

"Maar hoe kan het dan dat ik nog leef?"

"We hebben juist optijd wat bloed binnen gehaald voor je kwam en we hadden juist jouw bloedtype gaan halen."

"Ok"

"Maar je moet nu wel heel goed rusten nu. Je hebt wel wat meegemaakt die laatste maanden."

"Ok bedankt."

Op het moment dat Erik wilt vertekken.

"Nee niet weg gaan alsjeblieft."

"Ok waarom niet ?"

"Dat vertel ik je later wel nu wil ik eerst wat rusten."

Erik kwam naast mij liggen en ik viel in een vredige slaap.

Abrupt werd ik wakker. Er zat een klein jongetje op mij.

"Damen wat doe jij hier?"

"Ik verveelde mij en ik wil eens iets met jouw doen iedereen is hier zo saai."

"Ok maar kunnen we dat dan doen in deze kamer want ik wil graag in bed blijven liggen."

"Ok ik zal mijn spelletjes gaan halen."

En toen was Damen weg. Ik dacht al wel dat die snel hier terug zou zijn. Maar nee ik zat wel precies een uur alleen en ik werd alleen maar banger en banger om alleen te zijn. En plotseling ging de deur terug open na 30 min maar het was Damen niet het was iemand die ik nog niet kende. Ik werd super bang om hem te zien. Maar hij zag het ook en hij begon te praten.

"Hallo ik ben Serge. Ik ben de dokter ik kom eens kijken naar je enkel en je rug."

"Ok."

Waarom heeft niemand hier iets over verteld.

"Kan je je rug al een beetje gebruiken juffrouw?"

"Ja al een heel klein beetje maar het blijft pijn doen."

"Ok dat is goed dat wilt zeggen dat het geneesd. En je enkel doet die nog pijn."

"Nee daar voel ik niets meer van."

"Dat is een zeer goede vooruitgang juffrouw. Misschien kan je gips van je enkel er al over een paar weken af. Wanneer ik terug kom zal ik hem er misschien komen afhalen."

"Ok bedankt."

En weg was hij.

Toen kwam Damen binnen hij had 2 nintendo's mee en miljoenen spelletjes die je kunt spelen.

"Welk spelletje zullen we eerst spelen?"

"Ik weet het niet jij mag ze kiezen maar je moet het mij wel uitleggen hoe ze werken."

"Dat is een makkie."

Na meer dan 2 uur te spelen. Hadden we bijna alle spelletjes gespeeld. Behalve een paar die ik te moeilijk vond om te spelen. Ging eigenlijk alles goed ik had me nog eens goed geammuseerd.

Voor Damen weg ging had ik hem nog gevraagd ofdat hij Erik wou zeggen dat hij naar mijn kamer moest komen.

Erik was er meteen. Hij keek alsof ik een hartaanval kreeg. Maar toen hij mij zag kalmeerde hij wat.

Hij ging naast mij zitten op het bed. Ik vertelde hem alles wat Serge had gezegt en hij was super blij net als ik. Van de opwinding van wat er allemaal gezegt is geweest kuste Erik me. Ik werd weer betoverd door zijn kus maar deze keer liet ik deze kus niet stoppen maar ik kuste hem terug. We konden niet stoppen totdat Erik op mijn ging zitten en er een pijnscheut door me heen ging. Ik zei Erik dat het niet erg was maar mijn rug kon het nog niet aan op dit moment.

Een maand later ging het stukken beter met mijn rug een mijn gips mocht eraf. Ik begon terug te stappen in het begin met nog een beetje pijn maar later ging alles beter.

Het eerste wat ik deed nadat ik terug mocht stappen was een goede douche pakken. want na alles wat er gebeurt was stonk ik echt wel wat.

Maar toen ik in de douche was dacht ik zo na over de woorden die John zei. Van dat Erik me moest verandert hebben voordat hij mij te pakken kon krijgen toen. Maar ik dacht er daarna niet zo hard aan. Toen ik klaar was met het douche waren alle spiegels aangedampt. Eenmaal klaar met me aankleden.

Toen ik terug in de kamer was zag ik dat Erik op me stond te wachten.

"Hoi"

"Hoi"

"Wat is er?"

"Ik heb zo zitten denken vanaf dat John er in het toneel verschenen is enzo. Van ' ik wil een vampier worden'."

"Waarom? Je gaat je hele leven omver gooien en waarom doe je dit?"

Het werd stil ik wil vampier worden om 2 redenen voor Erik en zodat ik me kon beschermen tegen John.

Maar dit mocht Erik nooit te weten komen ik wil het hem wel zeggen maar dat gaat hem alleen maar van streek maken.

Ik werd alsmaar zenuwachtiger. Erik heeft niets meer gezegt tegen mij vanaf dat ik zij dat ik een vampier wou worden. Hij keek me nog alleen maar aan met heel veel verdriet in zijn ogen. Maar wat is er nu zo erg aan om een vampier te worden?

Ik was vandaag in een goede bui. Ik was zo blij dat ik gewoon geen zin had om vandaag iets te doen en gewoon lekker in mijn bed te blijven liggen. Maar de rust werd al snel verstoord omdat iemand mijn kamer binnenliep.

Het was Erik met mijn ontbijt. Dat was nieuw normaal gezien moest ik altijd naar de keuken lopen om nog wat eten te gaan zoeken. En het was nogal uitgebreid. ik keek met een raar gezicht want Erik had het gezien en hij lachte me toe.

"Dat is het raarste gezicht dat ik ooit het gezien." zei hij al lachend

"Ja maar dit is het grootste ontbijt dat ik hier ooit heb gezien."

"Ja ok maar het is ook een speciale dag en dit ontbijt is voor een speciaal meisje."

"Ok wat voor een speciale dag is het dan misschien."

"Eeuh misschien is het wel mijn verjaardag."

"Ooh oeps dat wist ik niet. Dat heb je me trouwens ook nog nooit verteld." En ik kuste hem plagerig op de lippen

"Ok we gaan wel vanavond wat toffers doen dan gewoon hier op je eentje in bed liggen he."

"Wat dan ? Mag ik je dan wel een cadeautje geven vanavond ik zal wel iets maken."

"Ok wat dan?"

"Dat weet ik nog niet. Dat zul je dan wel vanavond zien."