Roedel

501 24 1
                                    

Dylan:

Vader had me een maand huisarrest gegeven. Voor het beginnen van een oorlog. Die uiteindelijk niet door ging. En ik was ook gestraft doordat ik samen met Erik voor Lucy strijden maar ik weet maar al te goed dat zij niet de ware is. Mijn mate is nog steeds niet tevoorschijn gekomen. Dus tot dan moest ik wachten op het Alfa zijn.

Ik vond het een domme regel. Maar ja als vader het zegt dan moest ik het maar opvolgen.

Meteen smste ik naar Max:

Heey door die grap in het bos met de mayflowers heb ik een maand huisarrest

Who bro das egt lang voor zo iets dom.

Ja weet ik maar als de alfa het zegt dan moet ik het wel volgen zeker

Ja als je geen ruzie wilt met je vader

Weet ik en ik moet morgen naar school dan nog

Ai veel succes ik em heel de dag training van mijn vader en je weet hoe dat gaat

Hahaha veel succes met het lopen dan das allesinds toffer dan na sgool te gaan

Maar nee maak gewoon andere vrienden Lucy en Erik zijn tog niet de enigste die daar rond lope

Ja dat heb ik al gemerkt maar Erik en ik waren vroeg zo'n goede vrienden en door 1 meisje is alles kapot

Dat heb je ook aan jezelf te danken hoor

ja dat weet ik wel maar wat kan ik daar nu aan doen dat ze bloedmooi is

Eeuhm door jullie 2 is ze wel moeten veranderen hé.

Ja weet ik wel ik voel me daardoor nog steeds schuldig dus zwijg erover ok

Jaja ik zwijg al

Ok kzie je morgen wel na sgool

sgoed

Toen zette ik mijn gsm af en ging mijn huiswerk maken. Het was een kleine opdracht voor frans. Morgen ging mijn huisarrest officieel in. Dus nu kon ik nog vanalles doen.

Ik deed het raam open en sprong eruit. Meteen liet ik mijn wolf los en begon hard te rennen.

Lucy:

Hoe kon Erik hij wist dat ik in de war was met alles wat er gebeurde en dan doet hij dit. Ik hield ook van hem maar ik weet het niet meer. Hoe ik altijd alles oploste was door te zwijgen. Ik ben nooit spraakzaam geweest en nu gaat dat ook niet veranderen. Dylan was vandaag ook op school maar ik negeerde hen beide. Demi en Lilly waren ook van de partij maar het enigste wat ik altijd hoorde is dat ik met de 2 knapsta jongens van het school omging. Maar eigenlijk probeerde ik hen te negeren. Dylan mag voor mij doodvallen net zoals Erik.

Ik weet niet meer wat te doen Demi en Lilly kan ik mijn geheim niet vertellen. Want anders verdelde ze het toch door aan iedereen. Katherine weet bijna niets van mij maar ze begrijpt me denk ik wel. Maar ze is de zus van Erik wus ik vertrouw dat eigenlijk niet zo.

Plotseling hoorde ik Katherine aan mijn barrieres kloppen. Ze zei dat ze wou praten.

Oke brand maar los.

Wat is er allemaal met die lieve energieke Lucy gebeurd?

Jongens dat is er gebeurd.

Oke dat kan ik begrijpen maar mijn broertje bedoeld het echt wel goed met jou. Hij wilt je echt niet kwijt

Ja dat heeft hij vanmorgen duidelijk gemaakt.

Dus je geloofd hem niet

Jawel maar je weet wel. Ik weet het niet meer wat ik moet denken

Ik snap je wel maar mijn broer houd van je en hij wilt je alleen maar beschermen.

Ja dat weet ik maar ik kan ook voor mezelf zorgen hoor.

Dat weet iedereen maar. Je moet ook niet alles zelf oplossen. Wij zijn er om je te helpen.

Dank je. Ik kan je toch vertrouwen dat je dit niet tegen Erik gaat zeggen hé?

Ik zeg niets.

Ok ik zie Erik ook nog wel graag maar ik weet niet meer wat ik voor hem voel. Nadat ik veranderd ben voel ik me zo leeg. Ik voel me zo alleen. Iedereen is altijd bezig of is iets belangrijks aan het doen. En dan kan ik nog niet eens meepraten met alles. En thuis kan ik ook al niet meer helpen want ik mag niet zeggen dat ik een vampier ben.

Ja ik snap het. Kom gewoon zo snel mogelijk naar mijn kamer na school en dan spreken we elkaar dan nog wel ok.

Is goed. Bedankt dat je wou luisteren.

Graag gedaan. En als je nog met een probleem zit, je weet me wonen.

Toen verbroken we de link. En de les was gedaan. Nog maar 2 lesuren te gaan. En dat waren juist de vakken waar ik niet goed in was.

Na school ging ik meteen Kobe halen om naar huis te gaan. Al snel waren we thuis en ging ik naar mijn kamer. Daar sprong ik uit het raam en ging ik naar het bos.

Eenmaal bij Katherine was ze al buiten op mij aan het wachten. We gingen meteen naar haar kamer.

"Zo wat wil je nou nog zeggen?"

My life my choiceWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu