Stars of the School

Chapter 7: New

Charles' P.O.V.
"Ang galing mo naman Charles!", sabi sa'kin ni Lyra. Nag-rereview kasi kami ngayon. Wala din yung putanginang mayabang na masungit niyang kasama. Nambabadtrip lang ampotang yun.

"Eh, ang easy lang eh.", real talk 'yon. Walang halong pag-yayabang.

Bigla akong napa-sulyap sa pintuan at nakita kong pumasok na si stupid fucking jerk asdfghjkliqrorpwumn.

"Lyra.", at bigla siyang umepal na naman. Mainis nga.

"Tara. Tambay tayo-", at napa-hinto siya dahil sumabat ako.

"Uhhhh.....Can't you see? We're currently studying our lesson for the moment which is more important than loafing around. So, do you mind?", naka-ngisi kong sinabi sa kaniya at siya naman ay halatang galit na galit na.

"Ano bang paki-alam mo?", galit niyang tinanong sa'kin. Wait, may nahahalata lang ako dito. I have a theory and I want to try it.

"May paki ako kay Lyra. Ayoko siyang bumagsak sa exam natin. I want a better future for her.", sabi ko tsaka ko inaayos yung buhok niya at nilagay ko ito sa likod ng tenga niya.

Confirm nga 'to. Tama nga ako. Magagalit siya sa ginawa ko dahil may gusto siya kay Lyra. Halatang selos na selos siya.

"Ikaw nerd ka, ano bang problema mo?", sinabi niya na ikina-tayo ko.

"Ikaw nga dapat tanungin niyan.", walang emosyon kong sinabi.

"Guys, stop fighting.", at gumitna naman si Lyra sa aming dalawa. Ok, last na 'to. Pag si Lyra naman ay-

"Tara Drew. Tambay na lang tayo. Bye Charles, thank you for your concern.", naka-ngiti niyang sinabi at umalis na silang dalawa ni maderpaker.May gusto sila sa isa't-isa. Alam ba nila 'to? Goodluck sa kanila. Mahaba-habang pag tutuklas ang kailangan nila.

Ma-ingay sa classroom. Ang weird nga na lahat ay kaya kong pakinggan. Pero, may isang eksenang pinakinggan ko nang lubos. Sa pintuan ay may pumasok. Si Derick ito. Sinalubong siya ni Sophia.

"Derick."

"Sophia?", balisang tanong ni Derick.

"Pwede ba kitang maka-usap saglit?"

"Sige.", at lumabas sila ng room.

Sophia's P.O.V.
"Anong gusto mong pag-usapan?", tanong niya sa'kin.

"Derick, mahal mo ba talaga si Evianne?"

"Uhhh...", at napa-kamot siya sa ulo.

"Kasi Derick, mahal pa rin talaga kita. Handa akong kalimutan lahat ng ginawa mo sa'kin basta balikan mo lang ako."

"....", naka-yuko siyang walang imik.

"Please, Derick. Ano bang meron sa kaniya na wala sa'kin?"

"Kasi...Ok. Kasi, mas sikat siya. At, mas masaya ako pag kasama ko siya. Ayokong saktan ka pero, mas masaya talaga siyang kasama kaysa sa'yo. Sorry talaga pero, wala na talaga.", at tumulo ng ang mga luhang kanina pa dapat lumabas.

"Please, Derick. Kahit...kahit sabihin mo na lang ng isang beses."

"Sure ka?"

"Please.", pagmamakaawa ko habang umiiyak ako.

"I love you, babe.", at umalis na siya. Napa-yakap na lang ako sa sarili ko habang ako'y umiiyak.

Bakit ba kailangan mangyare sa'kin 'to? Bakit niya kailangang gawin 'to para sa amin? Bakit!? Napag-isip-isip ko na bumalik na ng classroom at punasan ang mga luha ko. Mag-babagong buhay na lang ako. Kakalimutan ko siya. Kahit mahirap ay gagawin ko.