Stars of the School

Chapter 17: Gemini

Narrator's P.O.V.
Ang Chamberlain Academy of Music and Arts ay puno ng mahuhusay na estudyante. Ngunit may mga piling estudyante na talaga namang nag-'stand-out' sa iba. Sila ang mga taga-section S. At ngayon, makikilala niyo ang kambal ng paaralan.

Serena's P.O.V.
Ako si Maria Serena (it's /Se.Ri-Na/ not /Se.Re-Na/. Di ako Mermaid.). Anyway, ako ang kalahati sa "the academy twins". And guess what? Gemini ang horoscope namin. Natatawa na lamang ako everytime na naiisip ko 'yon. So, ako ang 'Art princess' ng campus. Habang si Kuya ko naman ang 'Maestro of music'. Ganda di ba? Ako ang female counterpart ni Raphael Sanzio. Mayroon akong dalawang side, ang pagiging masaya at seryoso. Kahit kailan ay di ako nagagalit at nalulungkot.

"Kuyaaaa! Libre!", sabi ko kay kuya.

"Wala na akong pera eh.", sabi niya.

"Eh? Ang sabihin mo kuripot ka lang.", pagtatampo ko.

"Eh wala na nga talaga.", sabi niya. Na-aawa nga ako kay kuya. Magaling nga siya, mayroon pa din siyang flaw. Gusto ko siyang tulungan pero di ko alam kung paano. Kasi si kuya, binubully siya. Bading daw siya. Kasi naman, ang lambot niya kumilos tapos wala pa siyang girlfriend. Paano ko siya tutulungan di ba?

Pumasok na ang teacher namin, kaya pumasok na din kaming dalawa.

"Ok class, get your books and turn it in page 39.", at sinundan namin ito. Nagiging ok naman ang lahat kaso na-distract na ako. Ang pogi kasi ni crush eh. May kamukha siyang artista eh. Wait lang, ano kasi pangalan nun? Taga-ABS-CBN siya tapos D yung first letter ng pangalan niya. Basta SOBRANG gwapo. Naka-talikod pa lang ang pogi na. Kahit-

"Serena, what does that mean? Anong ibig sabihin ng sinabi ko?", tanong ni mam. Patay, di kasi ako nakikinig. Ihhhhhh, paano na 'to?

"Mam, I can answer it.", sabi ni Kuya sabay taas ng kamay.

"I am not asking for your answer Enrique. I am asking Serena.", kinakabahan ako. Pero muntik ng nalaglag ang puso ko sa sahig ng makita kong naka-tingin sa'kin si Crush. A glimpse of an angel.

"M-mam, I'm sorry I cannot-"

"Why? Ano bang iniisip mo? Bakit di mo masagot ang tinatanong ko?", tanong ni mam. Yu uko na lamang ako at di na sumagot.

"You may sit down.", sabi niya at umupo ako. "Class, we cannot tolerate such manners. Kailangan niyong-blah, blah, blah, blah...", at di na naman ako nakinig. Tinignan ko na naman siya. Pero this time, lumingon siya sa 'kin at nag-smile siya ng konti. Napa-yuko ako sa sobrang kilig. Siya si Inigo Augustus. May tumatawag sa kaniya ng Inigo o kaya naman Gus. Isa siyang gwapo at mabait na nilalang. Mabait siya(sobra) kahit ang mga kasama niya ay masasama.

*Lunch break*
"Serena, ano yung kanina?", tanong ni kuya. Feel ko ay papagalitan niya ako.

"Bakit kuya?", tanong ko.

"Bakit nga ba di ka naka-sagot?", tanong niya sa'kin.

"Alam mo na 'yon kuya!", sabi ko sabay hampas sa braso niya.

"Tsssss.", sabi niya. "Tigilan mo na 'yan. Wala kang chance.", pamusit niya.

"Wala akong paki-alam!", sabi ko.

Enrique's P.O.V.
Ako si Enrique Salvatore. Wag niyo ng pansinin pangalan ko. Lalo na yung 'Salvatore'. Di ko alam kung anong klaseng word 'yon. Mas matanda ako kay Serena ng 20 minutes, kaya ako ang kuya niya. Ang pamilya namin ay sobrang maka-Diyos. Kaya nga natuto ako mag-piano. Nag-aral muna ako ng church organ, tapos piano. Hanggang sa nagustuhan ko ang pagtugtog ng kahit anong instrument, kaya ko na silang tugtugin lahat. Guitars, trumpets, harp, violin, bonang, plauta, koto at madami pa. Sa lahat ng paaralan, dito kami pinasok para lalo pa kaming maging bihasa sa mga talento namin. Masaya naman, kaso, hindi na nung binubusit nila akong 'bading' o 'bakla'. Di naman talaga ako eh. Nag-simula lahat nung...