Stars of the School

Chapter 23: Mr. Peabody

Sophia's P.O.V.
*knock knock*
Ang tagal naman buksan ni Charles. So bagal naman.

"HOY! BUKSAN MO NGA 'TONG--"

"Can't you wait and just give me a minute.", at binuksan niya ang pinto. He look dirty. Ang dumi-dumi niya.

"Seriously? Ano bang ginagawa mo mag-hapon? Pagka-tapos natin pumasok. Naliligo sa dumi?", diring-diri kong sinabi.

"Bakit nga ba...Bakit ka nandito?", litong-lito niyang tanong. Di ba obvious? Syempre mag-tututor ako. Uugghhhh!!!

"Look, dirty boy. I'm not gonna spend my day answering stupid questions. So, let's get started already, ok?", at tinulak ko siya para maka-pasok na ako.

"Mag-hintay ka lang dito, maliligo ako.", sabi niya sabay hubad sa sandong suot niya. Ganun ba sila kayabang sa katawan nila? Uugghhhh.

"Ok! First of all, walang mag-huhubad bigla-bigla ng kung ano-ano. At, study first, ok?", sabi ko. "Wait, bakit pala dito tayo? Nasaan na yung secret hideout mo or what?", tanong ko sa kaniya na ikina-bigla niya.

"Anong pinag-sasabi mo?", tanong niya sa'kin.

"Duhh! You just like, flipped something then ta-da! May bumukas na something.", at biglang lumapit ang mukha niya.

"Since when did you know that?"

"Uh, duh? Nung naka-inom ka as fuck.", sabi ko.

"No, we're not gonna--", at bigla akong sumabat.

"No! My time, my rules. Let's go. Unless you want failing grades.", pananakot ko.

"Ok.", sabi niya. "And, can you not be a bitch?", naka-ngisi niyang sinabi.

"Heck no!", I said bad-assly.

Pumasok na kami sa hideout at....Ang ganda talaga! Parang futuristic pero sosyal. I just can't explain how elegant the place is.

"So, maliligo muna ako.", sabi niya sabay kuha sa towel.

"You better be.", at pumunta na siya sa banyo. Habang ako, nag-wander ako. Ano bang meron dito? I gotta feeling na malawak 'tong hideout na 'to. Hmmm.

So my first stop is this weirdly old-looking door. Dalawa sila. Para silang pang main entrance ng sosyal na whatever. Pagka-bukas ko, nagulat ako sa nakita ko.

"What the hell is this?!", I exclaimed. Kasi sobrang laki ng room. At puno ng libro. It's a large library in short. Tinignan ko ang mga shelves. May labels. Physics, Chemistry, Biology, Geography, Astrology, History--OH! Music sheets? Tumingin ako sa likod. Kumuha ako ng isa.

"Oh my G! Edi may piano dito?", sabi ko sa sarili ko. Agad akong lumabas ng library at hinanap ko ang music room. I think naligaw na nga yata ako. Bakit ang laki neto? Mas malaki pa sa bahay niya?

Charles' P.O.V.
Nasaan na 'yon? Binilisan ko na nga yung pag-ligo ko. Bwiset naman. Bahala na. Baka umalis na 'yon. Pabalik na ako ng kwarto ko nang may narinig ako.

"Hungarian Rhapsody by Franz Liszt?", taas-kilay kong tanong sa sarili ko.

Sophia's P.O.V.
Haynako! Ang easy lang naman pala nito. Biglang bumukas ang pinto.

"So, marunong ka mag-piano?", tanong ni Charles habang naka-cross-arms. Napa-hinto ako sa pag-tugtog.

"Uh, yeah. Tinuruan ako ni Dad since bata pa ako.", at napa-tango siya. Huh! Na-surprise siya. I don't even think na marunong--

"Kaso mali yung bilis mo.", naka-ngisi niyang sinabi.

"What? Tama naman ah.", protesta ko.

"Masyado kang mabilis.", sabi niya. "Here, let me show you.", at tinugtog niya. Ang ganda.