ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΣΚΑ...

η φυγη...

Κρυφτηκε σε μια γωνια στο διάδρομο καθως παλευε να ανακτησει την ανασα της,ακουσε γρήγορα βηματα προς εκεινη και αλλαξε ξανα πορια μεχρι που ενοιωσε ενα χερι να την τραβαει με δυναμη στο πατωμα απο τα μαλλια,ηταν ενας αντρας ο οποιος ηταν μέλος του νοσοκομείου,ενας απο εκείνους που πήγαν να της κανουν ηλεκτροσοκ..

"ΜΕ ΠΟΝΑΣ ΑΣΕ ΜΕ"

την κολλησε στον τοίχο και εσκυψε προς το μερος της χαμογελωντας αρρωστα κατι που την τρομαξε παρα πολυ...

Της χαιδεψε τα μαλλια ,τοτε αρχισε να καταλαβαινει τους σκοπους του

"Πηγαμε να σου κάνουμε ηλεκτροσοκ και το εσκασες,η τιμωρια ξες ειναι θανατος,μα μπορεις να κανεις κατι αλλο για εμένα ομορφη"

Τα ματια της ανοιξαν διαπλατα..

Αρχισε να της χαιδευει τα ποδια και πριν καλα καλα το καταλαβει εκεινη,περασε τα ποδια της δεξια και αριστερα του κολλωντας την με βια τον τοιχο..

"ΑΣΕ ΜΕ ΗΣΥΧΗ,ΆΦΗΣΕ ΜΕ"

Προσπαθουσε να τον χτυπησει μα της ήταν αδύνατον τα χαστουκια που της εδινε θολωναν το μυαλό της καθως το αιμα εσταζε απο την μυτη της

"Σε θελω όμορφη,ξες ποσο καιρο τωρα ηθελα να σε αγγιξω?"

"Μη σε παρακαλώ "

"Εισαι τρελη ποιος νομίζεις πως θα σε πιστεψει?? Εισαι καταδικασμενη,εισαι αδυναμη μπορω να σε κανω οτι θελω μαρεσει αυτο με ανάβει "

"Μηηηη οχι μηηη"

Αρχισε να σκίζει το φορεματακι που ειχε επανω της κανοντας την να τρομαξει περισσότερο,κανενας περα απο τον μπραιαν,κανεις...

"Δε θελω,δε θελωωωω"

Εψαξε με το βλεμμα της αν είχε κατι διπλα να την χτυπησει μα δε μπορουσε να κινηθεί της κρατουσε το κεφάλι,το στήθος της τρεμοπαιζε νευρικα

"Δοκτορ κριστοφερ σας χρειαζόμαστε μπορείτε να έρθετε μια στιγμή??"

Αλλαξε το βλεμμα του για λιγο

"Οχι..."

αυτό της εδωσε την ευκαιρια να τον κλωτσισει δυνατά κανοντας τον να βγάλει μια κραυγη και να την ελευθερωσει

"Που νομιζεις οτι πας? Ελα πισω θα σου αρεσει "

Ετρεξε γρήγορα και κλειδωθηκε στο δωμάτιο της πηγαινοντας πανω κάτω ,ετρωγε τα μαλλια της ασυναισθητα και επερνε κοφτες ανασες