ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΣΚΑ...

νεκρος

Την ξαπλωσε στο κρεβάτι αφού εκεινη ειχε εξαντληθει απο τον πονο και την πειρε ο υπνος,μα λογο του χτυπηματος της ανεβασε πυρετό και εκεινος παλευε να της τον ριξει..

Εβγαλε την ιατρική ποδια που ειχε γεμισει με τον ιδρωτα και το αιμα της και την πεταξε στη θάλασσα γιατι δεν ηθελε να θυμαται οτι ειχε συμβει,ηθελε να βγάλει τα αποτυπωματα εκεινα απο πανω της σαν να είναι ενα ονειρο ,ενα κακο ονειρο...

Περπατησε λιγο εξω πριν ξεκινησει το πλοιο να αποχωρει ,και πατησε ξανα σε εκείνα τα εδάφη..τι τον τραβουσε πισω???

Το κτήριο ειχε γινει ολόκληρο σκονη μα περπατησε ως κατι βράχια απο την διπλα μερια κατεβαινοντας μια σκαλα ,εκει ειχε ενα ποταμι το οποίο λογικα πρεπει να ηταν στο εσωτερικό του κτηρίου,δε το ειχε δει ποτε...εκατσε πανω στον βραχο οταν ήρθε κατι ξαφνικα στην μνημη του..

Ο ηλιος αστραψε ξανα στον ουρανο ενω εκεινος χαμογελασε,την ειδε να καθεται θλιμμενη διπλα απο τα κάγκελα και να κοιτάζει το κενο,το φορεματακι της ηταν λερωμενο με αιμα απο σημαδια μαστιγιου..

"Δέσποινα? Εδω ειμαι κατεβα να κάνουμε μπανιο μαζι"

Η δεσποινα ομως δεν τον ακουσε,εβγαλε με αργες κινησεις το φορεματακι απο πανω της αφηνοντας εκτεθημενο το σωμα της μα δεν το εβλεπε κανείς περα απο εκεινον..

Αμεσως τα μαγουλα του πειραν ενα κοκκινο χρωμα ενω την κοιταξε σαν ζαλισμενος,εσμιξε τα φρυδια του και ετριψε αμηχανα τα χερια του ενω προσπαθησε να αλλαξει το βλεμμα του άλλου μα δε μπορουσε,το στηθος του ανεβοκατεβαινε σαν τρελο και δε μπορουσε να αναπνευσει καλα..
Οταν ...την κοιταξε να σηκωνει τα χερια της ψηλα και να κοιτάζει τον ουρανο

"Μακαρι να μπορουσα να πετάξω σαν πουλί,μακαρι να ήμουν ελεύθερη "

Επεσε στο παγωμενο νερο κλεινοντας τα ματια της,ενω εκεινη τον κοιταξε και του χαμογελασε,εκεινος ανατριχιασε ξέροντας πως αυτο ειχε γινει παλαιότερα οταν ήταν ολομοναχη,του μιλουσε??