"Πάει μπραιαν,έχασα και την μητέρα μου δεν πρόκειται να γίνει καλά " του ειπε καθως εβαλε το χερι της επανω στο ολοστρογγυλο παράθυρο,βλέποντας την βροχή με ενα θλιμμενο βλεμμα..
Γυρισε και τον κοιταξε ανησυχα πιάνοντας του τα χερια
"Το ξες πως η αμνησια δύσκολα γιατρευεται? Είναι μικρή και η ψυχή της είναι γερασμενη εξαιτίας μου,νομίζει ότι έχω πεθανει,δε θα μάθει ποτέ πως θα γίνει γιαγιά,δε θα μάθει ποτέ πως την σκεφτόμουν κάθε μέρα " Άγγιξε απαλα την κοιλια της και Χαμηλωσε το βλεμμα της
"Συγγνώμη παιδι μου που τώρα τελευταία είμαι τοσο ταραγμενη,δε θέλω να σου κάνω κακο μα προσπαθούν να μας κάνουν και αυτό με ποναει,οι αναμνησεις με χτυπάνε και ....
"Σσσσς" της ειπε ο μπραιαν καθως εβαλε τον δείκτη του χεριού του τα χειλη της ....
Αγγιξε την κοιλια της και την χαιδεψε απαλα το μάγουλο
"Εγω φταιω για όλα δεν επρεπε να μπω στη ζωή σου"
Η δεσποινα τον επιασε απο τους ωμους ταρακουνωντας τον
"Τι??"Τι ειπες??" Του ειπε καθως η φωνή της εσπασε και τα ματια της γέμισαν με δάκρυα που δε θα τον αφηνε να δει
"Απο τοτε που με πυροβολησαν χάσαμε τα παντα θυμάσαι? Αν δεν γινοταν αυτό,αν δε με ήξερες δε θα ήταν η ζωή σου σε κίνδυνο τώρα,από τότε που μας εβαλαν εκεί μεσα πήγαν να σου πάρουν την ζωη χιλιάδες φορές και δεν μπορούσα να κάνω τιποτα"
Ηρθαν οι δύο αντρες απο πανω του καθως εκεινος κλωτσισε τον εναν και τον πεταξε στη θάλασσα απο τα χτύπηματα του ενω η δύναμη του ειχε σχεδον εξαντληθεί
"Τρεξε δεσποινα ,ΤΡΕΞΕ"
ο αντρας με το στυλετο που παλευε να τον σκοτωσει ηταν απο πανω του ετοιμος να το περασει στο κορμι του, ώσπου ακουσε την φωνη της να τον ζηταει με πονο,την επιασαν, ολα σκοτεινιασαν η συγκεντρωση χάθηκε και το στυλετο περασε μεσα του με ορμή κανοντας τα ματια του να ανοιξουν διαπλατα απο τον ξαφνικο πονο!!! Ο αντρας μπροστά του γελασε δυνατά εχωντας το ύφος του νικητή ενω τα εβαλε στα ποδια .... ενας αλλος σταθηκε απο πανω του ,η τζειν εκλαιγε με αναφιλητα καθως ο αντρας που αγαπουσε εδειχνε να σβηνει
أنت تقرأ
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΣΚΑ...
عاطفيةΗταν μια γυναικα που το παρελθόν την εκανε σκληρη,κανενας δε κατάφερε να κοιταξει μεσα της περα απο εκεινον,εκεινον που την σκοτωσε ,δεν την ένοιαζε αν ξημερωσει το αύριο,βαθια μεσα της ευχοταν να πεθανει...