ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΣΚΑ...

φυγε..

Δεν κοιμηθηκε όλη νυχτα ,κοιτουσε το πρόσωπο της καθως η φωτεινότητα του κεριου τόνιζε τα απαλα χαρακτηριστικα της..

Η σκιά τρεμοπαιζε επανω της και οσο την κοιτουσε τοσο περισσότερο τρομάζε,ειχε ενα άσχημο προαισθημα πως θα την αφηνε μα φοβοταν περισσότερο μήπως της συμβει κάτι εξαιτίας του,η καρδια του χτυπουσε σαν τρελη,εκλεισε τα ματια του και αφησε τον πιεσμενο αερα να βγει απο τα πνευμονια του

Οταν...

Χτυπησε απαλα η πορτα της καμπινας,ηταν πολύ αργά κοντευε να ξημερώσει και αυτό δεν του ερχόταν σε καλο...

"Καπτεν?" Ψιθυρισε σχεδόν φωναχτα μια φωνη απεξω

Εκεινος σηκωθηκε σκεπαζοντας την ενώ με γρηγορες κινήσεις εβαλε όπως και όπως τα ρουχα πανω του,τα μαλλια του ηταν ανακατα μα δεν εκανε τον κόπο να τα φτιάξει,άλλος ένας χτυπος ακουστικε λίγο πιο δυνατα και γύρισε ξανα στο μερος της να δει αν ξύπνησε..

"Έρχομαι "ψιθύρισε και ανοιξε την πορτα

"Πεσμου ναθαναηλ,γιατί είσαι εξω απο την πορτα μου τέτοια ώρα? Είναι κάτι επείγον?"

"Αφορά την έρευνα που μας βάλατε να κάνουμε "

Τα ματια του ανοιξαν διαπλατα

"Τον βρήκατε? ΤΟΝ ΒΡΉΚΑΤΕ?"

"Ναι καπτεν,δυστυχώς δε θα θέλαμε να μαθαιτε που αλλά πρεπει"

"Περίμενε με να ετοιμαστω και έρχομαι σε ενα λεπτο"

Εκανε να φυγει όταν ξαναγυρισε πάλι πίσω

"Ααααα άγκυρα ριξατε??"

"Μάλιστα καπτεν "

Γυρισε να μπει στο δωμάτιο όταν το κρεβάτι ήταν άδειο και η δεσποινα δεν ήταν εκεί

"Δέσποινα???"

Μπηκε καλύτερα μεσα μα δεν ειδε κανεναν όταν ένα δυνατό χτύπημα στο κεφαλι τον εκανε να πεσει κάτω και να χάσει τις αισθήσεις του..

Την είχαν σηκωμενη ψηλα και εκανε σπασμωδικες κινήσεις προσπαθώντας να την αφήσουν μα κανενας δεν την αφηνε από τα χερια του,την εβαλαν σε ενα μαγαζί που η βρωμα του καπνού της επνιγε τα σωθηκα αρχισε να βηχει ασταμάτητα αλλάζοντας χρώμα και κρατωντας την κοιλια της... την αφησαν στο πατωμα ξυπολυτη όπως την πειραν με το κοντό λευκο της νυχτικο ...