ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΣΚΑ...

!!!

Τον σηκωσαν επανω σε ενα υφασμα σαν σανίδα και τον μετεφεραν επανω στο καραβι και τον αφησαν απαλα επανω στο ξυλο που μέχρι και εκεινο ματωσε ...

Όλο το πλήρωμα σταθηκε γυρο τους κανοντας την να βράζει από εντονα συναισθήματα

"Μπράιαν?? " Του είπε αθωα καθως τον σκουντιξε απαλα

"Ε αγαπη μου ξυπνα μου υποσχέθηκες κατι"

Ο συν την τραβηξε πισω και την κρατησε σφιχτα στην αγκαλια του καθως οι υπόλοιποι προσπαθουσαν να του σταματήσουν την αιμορραγία

"Μου ελειψες δεσποινα " της ειπε καθως μυρισε κλεφτά το αρωμα της

"Μεινε μακρια συν" ελευθερωθηκε από την αγκαλια του και πηγε να φυγει οταν την ξανατραβηξε πισω

"Λυπάμαι αλλά δε σωνεται μετά από αυτό δεσποινα ξεχασε το εγώ προτείνω να...

"ΔΕ ΝΟΜΊΖΩ ΝΑ ΘΕΣ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙΣ ΈΝΑ ΠΑΙΔΊ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ Ε ΣΥΝ???"

Το βλεμμα του σκοτεινιασε

"Εισαι??"

"ΝΑΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΔΕ ΝΟΜΊΖΩ ΝΑ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ Η ΙΔΈΑ Ε "

Ετρεξε ξανα κοντά του,τα σφραγισμενα κλειστά ματια του και τα λευκά του χείλη,την σκότωσαν..

"Θα γίνει καλά??"

"Εχεις λίγες πιθανότητες να τα καταφέρει αλλά ας ελπίσουμε σε ενα θαύμα " της ειπε ένας άντρας από το πλήρωμα

"Και που το ξες? Μπορεί Να κάνεις λαθος"

"Ξερω από ιατρική είναι η ειδικότητα μου και πάλι δεν είναι τίποτα σίγουρο για το τι πρόκειται να συμβεί "

Ενας μεγάλος θόρυβος ακουστικε και ένας καπνος απλωθηκε παντού κανοντας την να βηχει να χάνει την ανασα της.

Αμεσως οι άντρες μετεφεραν τον μπραιαν μεσα στην καμπινα και η δεσποινα ακολουθησε

"Τι τι γίνεται??? Τι συμβαίνει??"

"Καπτεν μας ακολουθούν, πολύ φοβάμαι για να πάρουν εκδικηση,αν μας βομβαρδίσουν θα πεθανουμε όλοι και πρέπει όπως και δηποτε να το αποτρεψουμε "

"Μάλιστα,τρεξε στην δουλειά σου,κάνε το καθήκον σου και θα ανταμηφθεις γι αυτό "

"Οπως διαταξατε καπτεν "

Γυρισε κενη αγγίζοντας την κοιλια της και εκατσε στο πατωμα σχεδόν νεκρη

"Θυμάσαι τι μου είπες? Ότι θα πεθάνεις στην προσπάθεια σου να σώσεις εμένα και την κορη μου κοιτα Μπράιαν κουβαλαω την ευτυχία μας,ξυπνα αλλιώς πάρε με μαζί σου σε αυτό το όνειρο,κάνε με να το ονειρευτω "