ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΣΚΑ...

Τι?

Μεσοπελαγα αρμενιζω και έχω πλωρα τον καημο,μεσοπελαγα αρμενιζω και έχω πλωρα τον καημο,και έχω την αγαπη πριμα και αν μπορώ τον χωρισμό...και έχω την αγαπη πριμα και αν μπορώ τον χωρισμό..θάλασσα μη με διώχνεις μακρια...χωρισμε μου ματωνεις την καρδια,μαύρη μοίρα το χει γράψει να μακραινω να χαθω,μαύρη μοίρα το χει γράψει να μακραινω να χαθώ..μακρια απο το νησί μου,και από εκείνη που αγαπω..μακρια απο το νησί μου ,και από εκείνη που αγαπω..θάλασσα μη με διώχνεις μακρια,χωρισμε μου ματωνεις τη καρδια.....🌊🌠

Προσπαθουσε να διωξει τους εφιαλτες τοσων ημερών που έβλεπε στο βαθύ του υπνο, καθως ειχε ανοίξει τα ματια του και την κοιταξε να κοιμάται στα παγωμενα ξυλα κενή,την σηκωσε στην αγκαλια του και την εβαλε στο κρεβάτι...

Ανοιξε την ξύλινη πορτα και εμεινε εξω να βλεπει την φουρτουνιασμενη θάλασσα να χτυπαει το καραβι ανελεητα,και οποτε το κύμα χτυπουσε  επανω στο γυμνό του στερνο η πληγη του εκαιγε θανασιμα από το αλάτι ,καθως και η καρδιά του που κάθε χτυπος του πονουσε,προσπαθούσε να σκεφτει τι είχε συμβεί έως τότε και δεν μπορουσε να αναπνευσει ενοιωθε νεκρος...

Ώσπου τα δύο λευκά της χερια έπεσαν γύρω του αγγίζοντας απαλα την πληγη του,άφησε την ανάσα του να βγει απο ανακουφιση καθως το άγγιγμα της ενοιωσε πως ηταν το φάρμακο του,γυρισε αργα και της φιλησε το χερι καθως της χαμογελασε απαλα ...

"Μου ελειψες δεσποινα "

Τα φρύδια της εσμιξαν γεμάτα άγνοια

"Τι? Πως? Από πότε με έλεγες εσύ δεσποινα μπραιαν?και τι είναι αυτή η αντίδραση τι εχεις,δε σου έλειψα?

Άγγιξε αμηχανα τα μαλλια του και γύρισε το βλεμμα του αλλού

"Ε εμένα ναι..ναι φυσικά και...

"Δεν μου απάντησες μπραιαν όμως "

Της εσφιξε το χέρι και την πειρε μαζί του μεσα στην καμπινα,εκανε ενα βημα μπροστά της καθως οι σκεψεις τον πυροβολουσαν...