ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΣΚΑ...

an angel

Ο ιδρωτας εσταζε απο πανω της καθως παλευε να παρει ανασα ενώ  εβλεπε τον αντρα που αγαπουσε να πεθαινει αργα και βασανιστικά ...

"Μπράιαν..ε έρχεται η κορη μας την νοιωθω" ενα βογκητο πονου ξεφυγε απο το στομα της καθως δεν αντεχε αλλο

Εκεινος εβηξε πνιγμενα καθως λίγο αιμα εσταξε απο τα χειλη του

"Αααα μπραιαν "

"Ερωτα μου παλεψε για μενα κανε το"

"Πιασε μου το χερι δε θα τα καταφερω μπραιαν "

Ενοιωθε το παιδι της να κατεβενει σιγα σιγα και εκεινη ηταν ξαπλωμενη στο παγωμενο πατωμα και κρατούσε τη κοιλια της σφιχτα ενω τα χερια της γεμισαν με το ιδιο της το αιμα

Χρειαζοταν ζεστο νερο και κατι να σφιξει με τα χερια της μα δεν υπηρχε τίποτα τριγυρω,ετρεμε ετοιμη να χασει τις αισθησεις και τον κοσμο της οταν..

Ο μπραιαν χτυπησε τους δυο άντρες μεταξυ τους στο κεφαλι και συρθηκε μεχρι εκεινη βάζοντας το κεφάλι της στην αγκαλια του οπως έκανε εκεινη λιγο πιο πριν..

Εκεινη εσπασε σε λιγμους και τον τραβηξε απο την μπλουζα κοιταζοντας τον διαλυμενη

"ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ !!! ΔΕΝ ΑΝΤΈΧΩ ΑΛΛΟ ΠΟΝΟ ΔΕ ΜΠΟΡΏ"

"Ματια μου κοιταξε με"

Εκεινη τον επιασε απο τους ωμους δυνατά παίρνοντας βαθιες ανασες

"Δε δεν μπορω μπραιαν"

Εβγαλε αλλη μια κραυγη κανοντας το μεσα του να σπασει και τα δάκρυα του να τρεξουν πανω της γι αυτο και της εσφιξε δυνατά τα χερια και εκεινη του εσκισε την μπλουζα απο τον πονο

Της χαιδεψε απαλα τα μαλλια ενω εκεινη σταματησε να ακούγεται η φωνη της παρα μονο ενας ψυθιρος.. τραγουδούσε απαλα ενα τραγουδι,οι σταμπες απο το αιμα ελουσαν ολο το έδαφος ενω ακομα και εκεινοι οι αντρες κοιταξαν για λιγο σαστισμενοι

"Θα σκαλίσω πάνω στης κούνιας σου το ξύλο
μ' ένα διαμάντι κοφτερό,
αυτή τη λάμψη των ματιών σου
που δε χορταίνω να θωρώ.

Κορίτσι μου, κορίτσι μου,
κορίτσι μου να σε χαρώ.

Θα κεντήσω πάνω στο άσπρο φόρεμά σου
με μια ολόχρυση κλωστή,
αυτά τα μάτια τα φεγγάρια
όταν γελάς μονάχα εσύ.

Θα στολίσω πάνω στα μαύρα τα μαλλιά σου
μαργαριτάρια ένα σωρό
και δίπλα από την καρδιά σου
ένα ολόχρυσο σταυρό."

Τα μαγουλα της ειχαν γινει ροδοκοκκινα καθως τα δάκρυα της επεφταν αργα ,ενοιωθε το παιδι της να βγαινει μα δεν ειχε κουραγιο να σπρωξει ενοιωθε πως δε θα αντέξει