ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΣΚΑ...

εφιαλτης

"Τι πάει να πει όχι???!!!"
Ειπε ο μπραιαν καθως χτυπησε με δύναμη το χερι του επανω στο γραφείο του διευθυντή του ιδρύματος

Ο αντρας τον κοιταξε περίεργα καθως ειχε ενα σοβαρό ύφος επανω του,ενω φορουσε μεγάλα γυαλιά μυωπιας

Η δεσποινα αγγιξε απαλα τον ώμο του μπραιαν και του ψιθύρισε διακριτικά

"Μπράιαν Ηρεμησε αν σε βλέπει έτσι αγριεμενο δε θα μας δώσει ποτε το παιδι"

"ΦΩΝΑΖΩ ΓΙΑ ΤΟ ΆΔΙΚΟ ΣΕ ΕΝΑ ΑΘΏΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΤΕ,προσπαθηστε να μας καταλαβετε " ειπε καθως αγγιξε τον ώμο εκεινου του άντρα

Εκεινος γελασε ψεύτικα έχοντας μια γκριματσα αηδιας και σκουπισε το πουκαμισο του απο την μεριά που τον αγγιξε ο μπραιαν ,καθώς ξεροβηξε

"Δεν μπορώ να σας δώσω τον ρεβ"

Ο μπραιαν ειχε καταλάβει πως αυτός ο αντρας δεν συμβιβαζοταν έτσι και εκεινος σηκωθηκε επιθετικα μπροστά του

"ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙΣ?"

"Δεν έχετε παντρευτεί και δεν είναι μόνο αυτό, είναι όλο το ιστορικό σας δηλαδή βλέπω κάτι ψυχιατρεια,δε θέλω να τρελαθεί ο μικρος"

"ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΌΤΙ ΕΙΜΑΙ ΤΡΕΛΟΣ?"

η δεσποινα του κρατησε το χερι φοβισμενη και σηκωθηκε όρθια

"Παμε να φυγουμε μπραιαν "

Εκεινος τιναξε τον ώμο του και πηγε ακόμα πιο κοντά σε εκεινον τον αντρα πλησιαζοντας το αυτι του

"Εγω θα ξαναερθω εδω μεσα με όλα τα δικαιώματα,και τοτε δε θα σας τον ξαναφερω πισω "

Εκλεισαν την πορτα πισω τους οταν είδαν τον μικρό ρεβ να τους περιμενει με ενα πλατυ χαμόγελο,φαινοταν επιτελους ευτυχισμένος και μέσα στα λαμπερα του ματια έβλεπες λίγη ελευθερια ενώ μια μικρή βαλίτσα κρατούσε στα μικρά άσπρα του χεράκια

Ο μπραιαν σταματησε αποτομα σηκωνοντας ελαφρα τα δύο του χερια ,η δεσποινα επεσε πανω του οπως περπατουσε πισω του κοιταζοντας τον μικρό με ενα θλιμμενο βλεμμα,και τοτε η βαλίτσα επεσε απο το χεράκι του....

"Τι? Δεν με θέλετε? Υποσχομαι να είμαι καλό παιδί δε θα σας ενοχλω"

Η δεσποινα δεν αντεξε,βγήκε εξω σπαζοντας σε λιγμους ενώ ο μπραιαν κρατησε τα καταπιεσμενα του δάκρυα και εσκυψε στο μερος του ρεβ πιάνοντας τον απο τον ώμο

"Εισαι ο καλύτερος γιος που θα μπορούσα να φανταστώ και θα ήμουν ευγνώμων να σε έβγαζα τώρα από εδω,απο αυτή τη πορτα,μα δεν γίνεται,δε μπορώ να σε πάρω αλλά θα βαλω τα δυνατά μου και θα γυρισω σύντομα θα με περιμένεις??"