Υπάρχουν και άλλοι τρόποι να σκοράρεις

Κεφάλαιο 62

Ήταν οι πρώτες μέρες του Μάιου. Ο καιρός άρχισε να γίνετε όλο και πιο ζεστός. Το μωράκι του Hugo και της Fer όλο και μεγάλωνε και έδινε χαρά σε όλη την οικογένεια. Ο Cristiano ήταν αυτός που θα γινόταν νονός της μικρής του ανιψιάς και αυτό τον έκανε όλο και πιο χαρούμενο. Ο Cristiano με την Ηλέκτρα ζούσαν το δικό τους παραμύθι κάθε μέρα που περνούσε. Κανένας εξωτερικός παράγοντας δεν τους ενοχλούσε πια. Οι ζωές τους είχαν αλλάξει προς το καλύτερο. Είχαν ενωθεί και πλέον η ζωή τους ήταν κοινή. Είχε περάσει ένας χρόνος από τότε που γνωρίστηκαν. Όλα όσα είχαν ζήσει , τα σκεφτόταν και γελούσαν καθώς όλα τους φαινόταν πια σαν ένα κακό όνειρο.

Εκείνο το πρωί ο Cristianoείχε φύγει από πολύ νωρίς. Η Ηλέκτρα ήταν ολομόναχη στο σπίτι , ακόμα και η Marisa έλειπε. Έτσι αποφάσισε να κοιμηθεί ως αργά. Ήταν μεσημέρι και η Ηλέκτρα χουζούρευε μέσα στο πάπλωμα της. Αποφάσισε αργά το μεσημέρι να κατεβεί κάτω να φάει. Φόρεσε μια ζακέτα και κατέβηκε στην κουζίνα. Το σπίτι ήταν τόσο ήσυχο. Ο Cristiano θα γυρνούσε αργά το βράδυ. Η Ηλέκτρα κοίταξε το κινητό της. ‘’ το ξέχασε’’ ! είπε κατεβαίνοντας στη κουζίνα. Το ψυγείο δεν είχε τίποτα. ‘’ λες να παραγγείλω ;  αυτό θα κάνω , αλλά τι; ‘’ άνοιξε το συρτάρι με τους καταλόγους και έψαξε. Μετά από λίγο το φαγητό ήρθε και η Ηλέκτρα κάθισε στην τραπεζαρία με ανοιχτή τηλεόραση για να ακούγεται θόρυβος μέσα στο σπίτι. Έβαλε ένα DVDνα δει αφού η τηλεόραση δεν είχε τίποτα. Βαριόταν τόσο πολύ , ώσπου χτύπησε το τηλέφωνό της. Ήταν ο Cristiano.

-       Cristiano μου;

-       Ηλέκτρα , έχεις δουλειά;

-       Δεν φαντάζεσαι πόσο τρέχω από τα άγρια χαράματα…

-       Τι λες;

-       Μα άκου ερωτήσεις που κάνεις.

-       Καλά , καλά! Να σου πω έχω λίγο ελεύθερο χρόνο ,θες να πάμε για ένα καφέ;

-       Αμέ , τρέχω να ετοιμαστώ , δεν μου λες , που θα με πας;

-       Πάμε στο εμπορικό σήμερα , αφού είναι και Σάββατο θα έχει πολύ κόσμο.

-       Σε 20 λεπτά , θα είμαι εκεί.

-       Εντάξει , τα λέμε!

-       Φιλάκια , σ αγαπώ!

-       Και εγώ…

Έκλεισαν το τηλέφωνο και η Ηλέκτρα τα άφησε όλα και έτρεξε πάνω να ετοιμαστεί. Έτρεχε στο σπίτι και τραγουδούσε ‘’ το θυμήθηκε! ‘’ ήταν τόσο σίγουρη γι αυτόν. Μέσα σε λίγα λεπτά ήταν έτοιμη. Πήρε την τσάντα της και έτρεξε για να βρει ταξί. Αν και άργησε λίγο παραπάνω να φτάσει , σε 30 λεπτά ήταν εκεί. Πήγε στην καφετέρια του εμπορικού και έψαξε τον Cristiano. Ο Cristiano δεν ήταν πουθενά. Τον πήρε τηλέφωνο αλλά εκείνος δεν απαντούσε. Σκέφτηκε πως αν καθόταν σε ένα τραπέζι και περίμενε θα ερχόταν από ώρα σε ώρα. Παρήγγειλε ένα καφέ και περίμενε , περίμενε και περίμενε. Ο Cristiano δεν θα ερχόταν , είχε περάσει άλλωστε μια ώρα. ‘’ μήπως να πάω σπίτι; Κάτσε να τον πάρω ένα τηλέφωνο’’. Ο Cristiano πάλι δεν απαντούσε στα τηλεφωνήματά της. Έτσι αποφάσισε να πληρώσει και να φύγει. Έκανε μια βόλτα στα μαγαζιά του εμπορικού με αποτέλεσμα να κάνει τα ψώνια που ήθελε. Η βόλτα στην αγορά κράτησε δυο ώρες , και συνέχεια μουρμούριζε γιατί ο Cristianoπρώτη φορά δεν ερχόταν σε συνάντηση τους. Αφού πλέον βαρέθηκε να κάνει βόλτες αποφάσισε να γυρίσει στο σπίτι. Άργησε πολύ να βρει ταξί , ο ήλιος άρχισε να δύει.  Είχε και πολύ κίνηση στο δρόμο , γεγονός που την εκνεύριζε απίστευτα. Στο σπίτι έφτασε πλέον ,όταν ο ήλιος έδειχνε το φως του και όχι το πρόσωπο του. Η πόρτα του σπιτιού ήταν ανοιχτή. ‘’ μα πώς ; την είχα κλείσει ‘’ μπήκε μέσα και είδε πως τα φώτα ήταν όλα αναμμένα , μέσα στο σπίτι , έξω στον κήπο. όλα! Έβγαλε τα κλειδιά από την τσάντα της και πήγε να ανοίξει την πόρτα. Η πόρτα ήταν μισάνοιχτη. Την έσπρωξε φοβισμένη. ‘’ τι γίνετε εδώ ;’’ όταν μπήκε μέσα δεν πίστευε αυτό που έβλεπε. Όλο το σπίτι ήταν γεμάτο λουλούδια και κεριά. Διάσπαρτα τριαντάφυλλα βρισκόταν στο πάτωμα. Κανείς δεν ήταν στο σαλόνι. Ένα τριαντάφυλλο με ένα σημείωμα ήταν μπροστά στην πόρτα. Έσκυψε να το πάρει και άνοιξε το σημείωμα. ‘’θες να με ακολουθήσεις;’’  Τα τριαντάφυλλα οδηγούσαν στις σκάλες. Τα μάζεψε όλα μέχρι που έφτασε. Σε κάθε σκαλοπάτι είχε και ένα κόκκινο τριαντάφυλλο. Μάζεψε και αυτά , έχοντας στα χέρια της μια αγκαλιά τριαντάφυλλα. Στο τραπεζάκι του σαλονιού βρισκόταν δυο ποτήρια σαμπάνια ανάμεσα σε χιλιάδες ροδοπέταλα. ‘’ Cristiano;’’ φώναξε άφησε τα τριαντάφυλλα στην πολυθρόνα. Ξαφνικά τα φώτα έσβησαν αφήνοντας μόνο μια σπίθα φωτός. Μια χαμηλή μουσική συνοδεία ακολούθησε τον Cristiano. Ο Cristiano περπάτησε στο διάδρομο κρατώντας ένα τριαντάφυλλο. Η Ηλέκτρα χαμογέλασε , καθώς τα μάτια της άρχισαν να βουρκώνουν από χαρά.