Υπάρχουν και άλλοι τρόποι να σκοράρεις

Κεφάλαιο 34

-       ΩΩΩ! Καλέ πού θα πάμε;

-       Πουθενά δεν θα πάμε Irina.

-       Μα πως , το είπε ξεκάθαρα η κοπελίτσα.

-       Πρώτον τη λένε Ηλέκτρα και όχι κοπελίτσα , και δεύτερον δεν θυμάμαι να σου είπα να κάτσεις μαζί μας , έλα κάτω Ηλέκτρα.

-       Ώστε Ηλέκτρα ε;

-       Δεν σε εντυπωσίασε να φανταστώ ε;

-       Όχι καλή μου…

-       Ωραία , φεύγεις τώρα , είπε νευριασμένα ο Cristiano.

-       Ένα καφέ δεν θα με κεράσεις καραμελίτσα μου;

-       Ο Cristianoάρχισε να θυμώνει , κόψε όλα τα κοσμητικά επίθετα γιατί το χέρι μου άρχισε να τρέμει και πιστεύω να ξέρεις θα πει αυτό.

-      Ηρέμησε Cristiano  , ηρέμησε , ψιθύρισε η Ηλέκτρα στον Cristiano.

Η Irinaείδε πως δεν την έπαιρνε να καθίσει και να του κάνει γλύκες.

-       Καλά Cristianoφεύγω , είπε σοβαρά , το τηλέφωνό μου το έχεις , πάρε με να τα πούμε.

Πήγε πιο κοντά του και του έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο. Η Ηλέκτρα δεν έκανε τίποτα ,  απλά καθόταν και κοιτούσε θυμωμένα. Άνοιξε την πόρτα και έφυγε.

-       Επιτέλους έφυγε , δε νομίζεις;

-       Όσο να πεις.

-       Θες να καθίσουμε μέσα;

-       Όχι , γιατί να καθίσουμε μέσα;

-       Ξέρω ‘ γω ; μήπως είσαι θυμωμένος;

-       Με την Irinaναι , με εσένα γιατί να είμαι;

-       ΕΕ.. αφού δεν είσαι. Είπα απλά.

-       Άντε πάμε…

Η Ηλέκτρα πήρε την τσάντα της και βγήκε έξω μαζί με τον Cristiano.

-       Με το αγαπημένο μου αυτοκίνητο θα πάμε ε; Είπε και έτρεξε να αγκαλιάσει την κουκούλα του αυτοκινήτου.

-       Άντε καλά πάμε με αυτό.

-       Τέλεια! Είπε και χοροπήδησε από το χαρά της.

-       Κοίτα πάντως έχω και μια Ferrari, μπορούμε να πάμε και με αυτήν.

-       Βρε ποια Ferrari ,άντε πάμε με αυτό.

-       Καλά , εγώ μια πρόταση έκανα.

-       Καμία πρόταση , άντε πάμε.

Ο Cristianoτης άνοιξε την πόρτα και μπήκε και αυτός μέσα για να ξεκινήσει. Έφτασαν στο εμπορικό κέντρο. Πέρασαν τέσσερις ώρες μαζί ψωνίζοντας τσάντες , παπούτσια , ρούχα… Πήγαν για φαγητό και γύρισαν αργά το απόγευμα στο σπίτι.

-       Ήταν η πιο τέλεια μέρα. Είπε και τον κράτησε αγκαλιά από τη μέση.

-       Και εγώ σε αγαπώ! Είπε και τη φίλησε στο μέτωπο.

-       Είναι όμως η τελευταία μέρα μας σήμερα.

-       Ναι το ξέρω.

-       Τι κρίμα.

-       Βασικά κοίτα…

-       Τι;

-       Γιατί δεν κάθεσαι λίγες μέρες ακόμα;

-       Πλάκα κάνεις γλυκέ μου…

-       Όχι γιατί να κάνω πλάκα; Κάτσε άλλες τρεις μέρες και βλέπουμε. Είπε και της χαμογέλασε.

-       ΑΧΧΧ.. πόσο χαίρομαι.

-       Τι λες να πάμε πίσω στον κήπο; Με αυτά και με αυτά τόσες μέρες δεν σου έδειξα την κούνια που πήρα πριν έρθεις.

-       Κούνια;

-       ΑΧΑ! Μια τεράστια.

-       ΑΧΧ..! Δεν φαντάζεσαι πόσο πολύ μου αρέσουν οι κούνιες.

-       Αλήθεια; Ούτε να το ήξερα!

-       Άντε πάμε.

Η Ηλέκτρα με τον Cristianoκάθισαν στην κούνια. Το τηλέφωνο όμως δεν τους άφησε να απολαύσουν τη στιγμή. Ο Cristiano έτρεξε να το απαντήσει.

-       Ναι; Πότε; Αύριο; Εντάξει , θα τα πούμε εκεί στις 18.00 ! άντε γεια!

-       Τι έγινε;

-       Αύριο έχουμε αγώνα.

-       Κατάλαβα!

-       Θέλω ξέρεις και κοινό.

-       Τι κοινό Cristiano μου; Να μωρέ κάποιον που να παίζω γι αυτόν…