Chapter 48

4 0 0
                                    

[Yulhi's POV]

Nagising ako sa mabigat na pakiramdam. May sakit nga pala ako.

Ramdam ko na ito nung nag-gymn kami ni Andru, kaya din gusto ko sumama sa bar para mawala sa utak ko na may sakit ako. Unfortunately inaway naman ako nung isa.

Tulog pa si Angie pagtingin ko sakanya sa tabi ko.

Pababa na sana ako ng kama ng makita ko sa lapag si Andru at mahulog ang bimpo sa noo ko. Tulog na tulog si Andru at may hawak na thermometer. May nakatabi din na palanggana sakanya.

So pagbalik niya galing sa nowhere nagstay pa siya dito. Para? Para bantayan ako? Psh.

Teka. Asan na yung bimpo?

Napalingon ako sa pwedeng paglandingan nung bimpo.
At sa kamalas-malasang pwesto ba naman ang pwede mong paglandingan na bimpo ka! Sa tabi pa talaga ng ulo ni Andru!

Dahan dahan akong dumapa sa kama at inaabot yung bimpo.

"Huy! Ano ginagawa mo diyan?"

"Ay kabayong bakla ka! Angie! Wag kang maingay. Nandito si Andru sa lapag at tulog at kinukuha ko yung bimpo na nahulog sa noo ko na nasa tabi niya, okay?" Paliwanag ko.

Magtatanong na lang kasi with tulak pa. Muntik na tuloy ako mahulog.

Nanlaki yung mata ko nang paglingon ko ay nakamulat na ang mata ni Andru at nakatingin sakin.

Agad kong kinuha yung bimpo sa tabi niya at tumayo.

"Bahala ka na muna sa buhay mo diyan. Maliligo lang ako." Sabi ko at dali daling bumaba ng kama para pumunta sa banyo.

But before i reach the comfort room, someone grab my arms. Kaya napaharap ako sa taong yun.

"Bawal kang maligo diba? You have fever." This man. Bakit napaka-ewan nito sakin?

"Hindi sa bawal maligo. It's still up to the person. Isa pa, mas magandang maligo. Nailalabas mo yung init ng katawan mo." Sabi ko at inalis ang pagkakahawak niya sa braso ko.

"Oh. Angie, sabay na tayo, you want?" I asked.

"Hindi na. Uuwi na ako. Kaya mo na naman yang lagnat mo na yan." Psh. Hayaan mo na nga siya.

Pumasok na lang ako sa banyo at hinayaan sila.

[Andru's POV]

"Ayos na ba talaga yun?" Tanong ko kay Angie.

"Hayaan mo lang siya. Bumaba na naman yung lagnat niya. She know her limits at kung anong gagawin niya sa sarili niya. Geh, una na ako." Paalam ni Angie at umalis na.

I sigh. She's really that mad to me huh?

Malamang noh Andru? Ikaw kaya sabihan nang mga nasabi mo sakanya? Hindi ka masasaktan?

I sigh. Pumunta na lang ako sa kwarto ko. I don't know if i already gave her enough time para patawarin ako. Actually what i said was unforgivable. Pero just like JL said. Hindi dapat pinapatagal ang galit. At yeah. Madali lang aluhin so Yulhi.

At kung nagtataka kayo kung bakit ko hinayaan na si JL na makisama. It's because we're civil.

Lahat ng pagbibintang ko tama. Pero it's just that bad na kay JL ko isisi lahat. Wala naman kasi siyang kinalaman. Yes, nakagusto siya sa ex ko but he quickly turn it away noong maging kami. I know that too well. Mali din naman na magalit ako dun sa kumag na yun.

I jumped off my bed and go to my veranda. I look at the back garden. Usually it's clear at tanging mga katulong lang ang makikita. But now is different.

My Adopted Love (On Revision)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon