Sunlight

chapter 3

❝But you are gone - not for good but for now❞

Kiana

Ανοίγω την κεντρική πόρτα και αμέσως η Arabella πέφτει στην αγκαλιά μου σφίγγοντας με και κλαίγοντας. Φυσικά και ο Harry πρόλαβε στον Niall ότι επέστρεψα και δεν κατάφερα να της κάνω την έκπληξη που ήθελα.

«Ω Θέε μου, η φίλη μου, κρατάω τη φίλη μου.» κλαίει με αναφιλητά.

«Έλα, έλα μέσα..» δάκρυα τρέχουν και στο δικό μου πρόσωπο, μα τα πράγματα είναι λίγο πιο ήρεμα σε εμένα.

«Μου έλειψες, μου έλειψες τόσο πολύ..» με πιάνει από το πρόσωπο και με φιλάει στο μάγουλο. «Θέλω να μου τα πεις όλα..» δάκρυα και μυξούλες τρέχουν στο πρόσωπο της και γελάω.

Η μαμά, της δίνει ένα πακέτο χαρτομάντιλα χαμογελώντας και έπειτα την αγκαλιάζει σιωπηλή. Η Arabella συνεχίζει να κλαίει και μέσα από τους λυγμούς της λέει ένα γλυκό ευχαριστώ.

Φτάνουμε στο δωμάτιο μου και κλείνω την πόρτα πίσω μου καθώς εκείνη πέφτει στο κρεβάτι μου και με κοιτάζει με το πιο πλατύ χαμόγελο.

«Είσαι πίσω!» δείχνει λες και δεν μπορεί να το πιστέψει. «Είμαι τόσο χαρούμενη!» αποκρίνεται καθώς φυσάει δυνατά τη μύτη της βγάζοντας έναν ήχο σαν κόρνα.

Γελάω καθώς πηγαίνω να πάρω μια τσάντα με το δώρο που της έχω, ενώ ακριβώς δίπλα βρίσκεται το δώρο του Harry που δεν του έδωσα ποτέ, ελπίζω αν τύχει κάποια στιγμή να το λάβει.

«Έλα αυτό είναι για εσένα.» κάθομαι μπροστά της οκλαδόν στο κρεβάτι καθώς της δίνω το δώρο της.

«Μα δεν έπρεπε! Ηλίθια!» με σπρώχνει. «Τι είναι;» με ρωτά.

«Άνοιξε το.» την παροτρύνω αμέσως, βγάζει έξω από την τσάντα μια λευκή καρτέλα που πάνω έχει ένα ασημένιο κολιέ.

Η Arabella με κοιτάζει με μάτια που λάμπουν, συγκινείται πάλι και συνεχίζει να κλαίει καθώς διαβάζει αυτό που λέει πάνω στην καρτέλα, «Σε ευχαριστώ που είσαι η μη εξ αίματος αδερφή μου»

Ψηλαφίζει το κολιέ με τα δάχτυλά της, το στρογγυλό ασημένιο κύκλο που λέει 'Σε αγαπώ', και έπειτα δίπλα το μισοφέγγαρο που πάνω σε αυτό είναι χαραγμένα τα άλλα λόγια με μικροσκοπικά γράμματα, 'ως το φεγγάρι και πίσω'.

Με παίρνει αγκαλιά και με σφίγγει.

«Σε ευχαριστώ, σε ευχαριστώ, σε ευχαριστώ. Σε αγαπώ πολύ, φίλη μου!» μου λέει δυνατά. Γελάμε και έπειτα αφότου αφήνει την τσάντα κάτω γυρίζει και με κοιτάζει. «Πες μου τα πάντα, πες μου για ότι έκανες εκεί και σου έχει ξεφύγει από όσα μου έλεγες, πες μου για το αγόρι σου..»