Sunlight

chapter 19

❝come on skinny love, what happened here?❞

Kiana

Τρέμω στην κυριολεξία. Κοιτάζω το τεστ εγκυμοσύνης μπροστά μου πάνω στον νιπτήρα γεμάτη φόβο.

Έφυγα χθες από το διαμέρισμα του Harry και δεν κατάλαβα πόσο γρήγορα βρέθηκα στο σταθμό, περίμενα κάποια ώρα το τρένο μιας και έχει κάθε δύο ώρες για Holmes Chapel, μα και έτσι που έγινε ποτέ εκείνος δεν ήρθε να με σταματήσει, ούτε εκεί.

Αγόρασα όταν έφτασα χθες ένα τεστ εγκυμοσύνης και αποφάσισα να το κάνω σήμερα, μιας και μόλις ήρθα σπίτι αμέσως έπεσα για ύπνο, δίχως να δώσω σημασία στις ερωτήσεις της μαμάς μου για τον Harry, για το τι έγινε τελικά και για το πώς ένιωθα.

Παίρνω μια βαθιά ανάσα και παίρνω το τεστ στα χέρια μου. Κοιτάζω τις οδηγίες στο κουτί από πίσω  για τις απαντήσεις και έπειτα ξανά το τεστ.

Όχι. Όχι. Γιατί Θεέ μου.

Είναι θετικό. Όλα καταστράφηκαν. Όλα.

Βγαίνω αμέσως από το μπάνιο και τρέχω στην κουζίνα κρατώντας το τρεμάμενα μες την παλάμη μου. Με κατέστρεψε. Εντελώς. Ξέρω ότι έχω και εγώ μερίδιο σε όλο αυτό, αλλά.. |

«Μαμά..» η φωνή μου σπάει καθώς την καλώ. Γυρίζει να με κοιτάξει και αμέσως παγώνει βλέποντας αυτό που κρατώ.

«Τι-τι..» ξεσπάω σε κλάματα και εκείνη κρατιέται από το πάγκο της κουζίνας για στήριξη.

«Συγγνώμη..» κλαψουρίζω καθώς το αφήνω μπροστά της. «Συγγνώμη.» της λέω ρίχνοντας τα χέρια μου μες το πρόσωπο μου κλαίγοντας πιο δυνατά τώρα.

 Γυρίζω το σώμα μου και παίρνοντας το ασύρματο τηλέφωνο, προχωράω στο σαλόνι. Δε μπορώ να της πω κάτι, ξέρω πως όλο αυτό είναι μεγάλο σοκ για εκείνη μα είναι ακόμη μεγαλύτερο για εμένα.

Καλώ το κινητό του Harry από το σταθερό τηλέφωνο μας, μα δεν το σηκώνει.

Παίρνω ξανά και περιμένω, περιμένω, μα και πάλι τίποτα. Τότε αποφασίζω να πάρω στο σπίτι του.

Νομίζω ότι ούτε τώρα θα μου απαντήσει κανείς, μα κάνω λάθος αυτήν την φορά. «Παρακαλώ;» η γλυκιά φωνή της Anne ακούγεται από την άλλη γραμμή, πιο πρόσχαρη από ποτέ. Άραγε θα της καταστρέψω αυτήν τη χαρά της με τα νέα;

«Anne, η-η-η Kiana είμαι.» λέω σιγανά, προσπαθώντας ήρεμα.

«Kiana μου, πως είσαι;» με ρωτάω αμέσως γεμάτη ενδιαφέρον.

«Ει-είμαι καλά. Θα μπορ-μπορούσα να μιλήσω λίγο στον Harry; Είναι εκεί; Επέστρεψε;» την ρωτάω διστακτικά.

Τα χέρια μου τρέμουν. Με κατέστρεψε, νόμιζα ότι δεν μπορούσε περισσότερο, μα το έκανε.

«Ναι φυσικά, πριν καμιά ώρα επέστρεψε, γλυκιά μου, περίμενε λίγο..» μου λέει. 

Περιμένω αρκετά δευτερόλεπτα, μέχρι που ξαφνικά ακούω τη δυνατή βραχνή φωνή του να φωνάζει μέσα από το ακουστικό. «Σου το είπα ήδη μία φορά! Δε θέλω να της μιλήσω!»

Η φωνή του με παγώνει, μα την ίδια στιγμή με εξοργίζει περισσότερο.