Sunlight

after you read

🌙 ☀

Αγαπημένοι μου sunlighters, moonlighters, ή όπως θέλετε τέλος πάντων να αυτοαποκαλείστε λατρεμένοι μου readers, σας ευχαριστώ για μία ακόμη φορά που φτάσατε μαζί μου, όσοι φτάσατε τέλος πάντων από εσάς, στο τέλος μίας ακόμη ιστορίας μου. Ξέρω πως πολλοί από  δεν περιμένατε αυτό το τέλος, περιμένατε να σας έρθει ο ντουβρουτζάς με άλλο τρόπο. Ξέρω.

Μετά από δέκα μήνες γραφής, και του Moonlight και του Sunlight, επισήμως φτάσαμε στο τέλος και πραγματικά αυτήν την στιγμή γράφω αυτά τα τελικά notes, με δάκρυα στα μάτια, πέρα για πέρα συγκινημένη. Πριν συνεχίσω ξέρετε πως θα τα πούμε στο woman, και στο la vida es mia, θα σας περιμένω εκεί, μα πραγματικά αυτή η ιστορία εδώ σημαίνει εξίσου πολλά για εμένα.

Άλλο ένα περίπλοκο τέλος για εσάς, από εμένα, άλλη μια ιστορία, με γέλιο, δάκρυα, πόνο,  φιλία, αλλά αφόρητο έρωτα. Τόσα δυνατά συναισθήματα που ακόμη και εμένα την ίδια με στρίμωξαν ψυχολογικά πολλάκις όταν τα έγραφα. 

Ελπίζω να πήρατε και κάτι από αυτή εδώ την ιστορία μου, γιατί εγώ πήρα πάρα πολλά. H αγάπη είναι ένα πολύ όμορφο συναίσθημα, και βρισκόμαστε αυτήν την στιγμή πάνω στη γη, για να αγαπάμε ο ένας τον άλλον, όχι να μισούμε. Ήδη αυτός ο κόσμος είναι ύπουλος, κακός γιατί να μην τον κάνουμε ένα καλύτερο μέρος;

Αναζητήστε ανθρώπους στη ζωή σας. Όχι μόνο συντρόφους. Φίλους. Φίλες. Συνοδοιπόρους. Συνεργάτες. Αναζητήστε ανθρώπους που σας αποδέχονται όπως είστε, με ψεγάδια, που θα τους λείπετε όταν φεύγετε και θα χαίρονται όταν γυρνάτε. Δημιουργήστε σχέσεις και δώστε την καρδιά σας ολοκληρωτικά, έχετε μονάχα μια ζωή, ζήστε τη. Αγαπήστε τον άλλον, και να το εννοείται, να νιώθετε πως δε θέλετε να χάσετε τον άνθρωπο που έχετε απέναντι σας από τη ζωή σας. Δημιουργείστε μια σχέση-φιλίας, ερωτική-, που θα είναι λες και αυτόν τον άνθρωπο τον ξέρετε πολλά πολλά χρόνια..

Και μη σας νοιάζει η αρχή, ούτε το τέλος, όπως και στα βιβλία, έτσι και στη ζωή να μη σας νοιάζει, το θέμα είναι τι θα πάρετε από το καθένα, και εννοώ τι μαθήματα, τι μηνύματα, θα πάρετε και από την πορεία της ζωής, και από την πορεία ενός βιβλίου. Μη βιάζεστε να προχωρήσετε, ούτε να μεγαλώσετε, ούτε να δείτε πως θα είναι το τέλος. Δεν υπάρχει τέλος. Ούτε σημασία σε αυτό.. Ουσιαστικά τίποτε δεν τελειώνει.

Έτσι όπως ακριβώς η Kiana ξύπνησε από αυτό το όνειρο της, έτσι και όλοι εμείς 'βγαίνουμε' από αυτήν την ιστορία που μόλις τελείωσε. Το βιβλίο αυτό εδώ, θα κλείσει τώρα, θα αποκοιμηθεί και κάπου άλλου ένα άλλο θα ανοίξει, θα ξυπνήσει. Έτσι είναι και η ζωή. Δεν ξεχνάμε. Ούτε επίσης, σημαίνει ότι θα ξεχάσετε και το Hiana καθώς να προχωρήσετε. Ελπίζω δηλαδή να μην το ξεχάσετε. Ούτε το Hiana, ούτε το Moonlight, ούτε το Sunlight.

Αναγνωρίζω πως γράφω ερασιτεχνικά, μα προσπαθώ πολύ για κάτι καλύτερο και σας ευχαριστώ που διαβάζετε ότι γράφω, ακόμη και αν είστε λίγοι readers, ακόμη και αν είστε πολλοί. Σας ευχαριστώ πραγματικά πολύ για όλη την άπλετη στήριξη και την αγάπη που μου δίνετε. Είστε όλοι υπέροχοι, και θέλω να προσέχετε. Να είστε γνησίως χαρούμενοι, με ότι σας κάνει χαρούμενους στη ζωή σας, και μη σας νοιάζει αν θα σας κρίνουν. Αυτό γίνεται πάντα. Εσείς .. ζήστε όπως θέλετε. :)

p.s ελπίζω να σας αρέσουν τα νέα εξώφυλλα, γιατί εγώ πάντως τα υπερ λατρεύω!!!

🌙 ☀

Θα είμαι πάντα εδώ για εσάς.
Σας ευχαριστώ.
Να είστε καλά.
Όλη μου η αγάπη.
Άννα.