Sunlight

chapter 22

❝settle down with me and I'll be your safety, you'll be my lady❞

Kiana

Ο Harry φτάνει έξω από το σπίτι και μου στέλνει μήνυμα για να βγω όπως του είχα πει να κάνει.

Κατευθύνομαι γρήγορα προς το αυτοκίνητο του και μπαίνω μέσα σκεπτόμενη πως όλα είναι λες και πράγματι δεν έχει γίνει τίποτε στο παρελθόν.

«Καλημέρα..» του χαμογελάω ελαφρώς μόλις μπαίνω μέσα.

«Καλημέρα, Kiana.» μου δίνει και εκείνος ένα μικρό χαμόγελο.

Κάτι τον απασχολεί, τον ξέρω. Ότι και αν έχει γίνει, πάντοτε, δεν κάνει έτσι αυτός μαζί μου όταν με πρωτοβλέπει.

«Είσαι εντάξει;» τον ρωτάω προσπαθώντας να τραβήξω τη ζώνη από δίπλα για να τη βάλω.

«Φυσικά.» βάζει μπρος τη μηχανή του αυτοκίνητου και μετά από λίγο ξεκινάει. Δεν τον ρωτάω περαιτέρω τότε κάτι.

Τραβάω τη ζώνη και προσπαθώ να την κουμπώσω εκεί που πρέπει μα στην αρχή αδυνατώ. «Θέλεις βοήθεια;» γυρίζει αμέσως και κοιτάζει γρήγορα προς εμένα.

«Όχι, όχι, είμαι εντάξει.» βάζω τελικά τη ζώνη και εκείνος στρέφει το βλέμμα του μπροστά στο δρόμο ξανά. Είναι σοβαρός και ήρεμος, κάτι ασυνήθιστο για εκείνον.

«Είσαι σίγουρα καλά;» τον ρωτάω ξανά μετά από λίγο για να σπάσω την εκνευριστική σιωπή που κυριαρχεί μες το αυτοκίνητο.

«Ναι.» μου απαντά μονότονα.

Ξεφυσάω και κοιτάζω και εγώ μπροστά μου. Δε θέλω να τον πιέσω.

«Γιατί δε με άφησες να μπω μέσα; Να πω ένα καλήμερα; Είναι πολύ αγενές εκ μέρους μου που ήρθα μέχρι έξω από το σπίτι σου και δεν μπήκα μέσα να πω καλημέρα. Πάντα έτσι έκανα. Πόσο μάλλον τώρα .. έπρεπε.» μου λέει αργά και καθαρά.

Στρέφομαι να τον κοιτάξω και βλέπω το μέτωπο του ζαρωμένο και την έκφραση του μπερδεμένη. Ώστε γι'αυτό είναι έτσι;

«Harry, απλώς δεν ήθελα .. η μαμά, μου είπε ότι ο μπαμπάς κόντεψε να λιποθυμήσει όταν έμαθε για εμένα, και όταν με είδε η συζήτηση που κάναμε ήταν περίεργη ..» του παραδέχομαι.

«Σου φώναξε;» γυρίσει αστραπιαία να με κοιτάξει γεμάτος ανησυχία.

«Όχι, όχι. Μην ανησυχείς. Ήταν όμως πολύ θλιμμένος, επειδή ..» αναστενάξω. «Συμφωνώ μαζί του σε αυτό για να είμαι ειλικρινής» του λέω.

«Σε ποιο;»

«Θεωρεί πως είμαι πολύ μικρή, πολύ νέα, πρέπει να σπουδάσω, να δουλέψω να ζήσω τη ζωή μου .. πως-» θέλω να συνεχίσω μα με διακόπτει.

«Δε θα σε αφήσω να κάνεις έκτρωση! Είσαι σοβαρή;!» υψώνει τον τόνο του φανερά πολύ δυνατά.

Σωπαίνω και απλώς κοιτάζω κάτω. Ακολουθεί πάλι μια ολόιδια σιωπή με πριν, μόνο που τώρα δεν είναι τόσο εκνευριστική μα βαθιά.

«Όταν-όταν ήμασταν στο νηπιαγωγείο .. » ξεκινάω ξαφνικά μετά από ώρα να του λέω, « και μου έδωσες εκείνο τον μαρκαδόρο, τις επόμενες ημέρες φανταζόταν το αθώο μου μυαλό, να μου δίνεις ένα μπουκέτο από κόκκινους μαρκαδόρους ή κόκκινα τριαντάφυλλα, να παντρευόμαστε και να έχουμε πολλά πολλά παιδάκια. Έτσι φανταζόμουν τα πράγματα, όχι έτσι όπως τώρα ..» ξεφυσάω στενοχωρά.

«Θα το έκανες αν μπορούσες;» με ρωτά ξεκάθαρα.

«Ποιο;» τον ρωτάω πίσω για να καταλάβω τι εννοεί.

«Την έκτρωση.» μου απαντά εξηγώντας μου.

Αναστενάζω για μία ακόμη φορά. «Δε ξέρω..» γυρίζω και κοιτάζω έξω από το παράθυρο, τον τόπο μου που ξέρω πιο καλά από οτιδήποτε άλλο, που έχω περπατήσει, έχω αγαπήσει, έχω μισήσει.

«Σου υπόσχομαι πως θα βρούμε ένα σπίτι μαζί, εδώ ή κάπου αλλού ,όπου θες εσύ, θα εργάζομαι μετά το πανεπιστήμιο και θα μελετώ τα βράδια. Θα βρω εργασία και τα σαββατοκύριακα. Και αφότου γεννήσεις, θα προσέχω το μωρό και εσύ θα σπουδάσεις. Δε με νοιάζει, εάν είναι αυτό που θες.» μου λέει.

«Δεν είναι έτσι, Harry, δε θέλω να θυσιάσεις την ευτυχία σου για εμένα.» του λέω.

«Και νομίζεις ότι το πανεπιστήμιο είναι η ευτυχία μου;» τον βλέπω να σφίγγει τα χέρια του γύρω από το τιμόνι. «Εσύ είσαι η ευτυχία μου, Kiana.» μου λέει δυνατά.

«Και θα έκανα τα πάντα για να σε δω απλώς χαρούμενη. Σε έχω δει χαρούμενη τόσες φορές μετρημένες στα δάχτυλα όσο ζω και αυτό είναι άδικο. Είσαι νέα, και έχεις μια ψυχή γεμάτη διαμάντια. Αξίζεις να είσαι χαρούμενη.» τα λόγια του με βουρκώνουν και απλώς σωπαίνω. «Σε λίγους μήνες έρχεται το καλοκαίρι και τελειώνω το τρίτο έτος. Έπειτα έχω άλλο ένα έτος και τέλος, εάν δεν πάω για πρακτική σε άλλη χώρα. Αλλά και έτσι να γίνει, η πρακτική δεν είναι κάτι. Εάν θες να περιμένεις και το τέταρτο έτος, έπειτα εγώ θα αναλάβω το μωρό μας και εσύ θα κάνεις αυτό που θες.» μου εξηγεί αργά.

«Τα έχεις σκεφτεί όλα έτσι;» του χαμογελάω θλιμμένα μα δε στρέφεται να με κοιτάξει, έτσι κοιτάζω πάλι κάτω.

«Ναι. Ναι, εάν με θες, εάν θες την αιωνιότητα μαζί μου, τότε ναι, έχω σκεφτεί τα πάντα μέχρι την πιο μικρή λεπτομέρεια.»

Δάκρυα μαζεύονται στις κόρες των ματιών μου. «Υποθέτω πως μπορώ τότε και εγώ να εργαστώ στο περιοδικό ή την εφημερίδα του Holmes Chapel που μου πρότεινε ο Peter.» του λέω ανασηκώνοντας τους ώμους, από συνήθεια.

«Ποιος είναι ο Peter; Εκείνος ο φίλος του Ben που ήταν στο κλαμπ μαζί σου εκείνο το βράδυ;» με ρωτά βαριά, απόλυτα σοβαρός.

«Ναι.» του απαντώ χαμηλόφωνα.

«Για κανέναν γαμημένο λόγο!»

«Αποφάσισες τι θυσίες θα κάνεις εσύ, τώρα είναι σειρά μου να αποφασίσω και εγώ, θα εργαστώ εκεί μέχρι ως ότου δε θα μου το επιτρέπει άλλο η εγκυμοσύνη.» του μιλώ αυστηρά.

Σωπαίνει και δεν προσθέτει κάτι.

Για λίγο δε μιλάει, μα τον βλέπω να προσπαθεί πολύ να συγκρατηθεί από το να πετάξει κάτι. Το σαγόνι του σφίγγεται και τα χέρια του πιέζονται γύρω από το τιμόνι.

Παίρνει μια βαθιά ανάσα και εμένα μου ξεφεύγει ένα μικρό γελάκι καθώς κοιτάζω λεπτομερειακά κάθε κίνηση του. Μου ρίχνει μια φευγαλέα ματιά με την άκρη του ματιού του και σμίγει τα φρύδια του, «Γιατί γελάς τώρα;» με ρωτά απότομα.

«Τίποτα.» πιέζομαι να μη γελάσω ξανά με την αστεία έκφραση που έχει πάρει.

Στενεύει τα μάτια του και σωπαίνει.

Θέλω να του φωνάξω πόσο τον αγαπώ, γιατί ξέρω πόσο θέλει να το ακούσει, αλλά προτιμώ να τον τσιγαρίσω λίγο ακόμη στη φωτιά του..

 «Τουλάχιστον δείχνεις πρόθυμη για να προσπαθήσουμε για όλο αυτό μεταξύ μας.» μου αποκρίνεται αργά.

«Μμμμ» κουνάω το κεφάλι μου καταφατικά χαμογελώντας του.

☀ Ελπίζω να σας άρεσε. Τσεκάρετε τη νέα μου ιστορία You booze, you lose, εάν δε το έχετε κάνει ήδη. Βάλτε τη στη βιβλιοθήκη σας. Να είστε καλά. Ότι θέλετε, είμαι εδώ. Εάν είστε χαρούμενοι σήμερα, μοιραστείτε τη χαρά σας με τους ανθρώπους γύρω σας, εάν είστε λυπημένοι σήμερα, βρείτε τη δύναμη σας και μη ξεχνάτε ότι υπάρχει πάντα μες τη ψυχή σας. Όλη μου η αγάπη για εσάς, καλή επιτυχία σε όσους αρχίζουν τις εξετάσεις τους! Πιστέψτε στους εαυτούς σας! Κάντε favorite και αν θέλετε σχόλιο με τη γνώμη σας. Love. Αnna. x