BINABASA MO ANG

This is Me

Ficção Adolescente

Show the world the real you. Let yourself out from being invisible in their eyes. Being real is better than being fake. This is the right time to show them who truly you are. ©IzaBagamasbad

#charles #izabagamasbad #vanessa

Chapter 4: Skyscraper

152 8 15 
                                    

                                              
CHAPTER 4

                          


                          
Vanessa's POV


                          
"WHY ARE YOU LATE?!" Bungad sakin ni Auntie pagpasok na pagpasok ko sa pintuan. 


                          
Actually, nasa labas pa pala ako ng pintuan. Meaning, hindi pa ako nakakapasok.


                          
Sigaw niya agad ang inabot ko.


                          
Ang saya diba?


                          
"My teacher dismissed us late." Pagpapalusot ko. Para namang maniniwala sayo yan, Vanessa. Asa ka pa.


                          
"OH REALLY?! YOU'RE 15 MINUTES LATE!" She yelled. 


                          
What the?! 15 minutes lang pala eh! Anong pinuputok ng butchi niya?! Mamamatay na ba siya?!


                          
"But-"


                          
"MOM! She flirted first before she went home." Singit ni Rachelle. Dumagdag ka pa. Dinilaan niya lang ako at inirapan.


                          
Ugh! There's this brat girl again. Kanina ko pa pinatay sa isip ko yan eh, bat buhay pa?


                          
Dinuro ako ni Auntie.


                          
"YOU, LADY! WHY DON'T YOU GO UPSTAIRS AND FIX YOURSELF?! Wala ka manlang ka-fashion fashion sa katawan!" She said. 


                          
Napairap at napadila nalang ako sa isip ko. Ang sarap talagang tirisin nitong mag ina na to. Asar eh! Pati ba naman pananamit ko papakialamanan?


                          
Pagkabihis ko, pumunta agad kami sa mall dahil may mall tour pala ang impokritang babaita. 


                          
Mall tour mall tour pa, kala mo kagandahan ang boses. Proud na proud eh? Patawa.


                          
"GO AT THE BACKSTAGE! FASTER!" Auntie pushed me at wala akong nagawa kundi ang magpatulak. 


                          
Pang backstage lang ang beauty ko. 


                          
Sa totoo lang, mas maganda ako kay Rachelle no. Mukhang pera lang talaga sila kaya sa sobrang kadesperada nila, nagagawa nilang manloko ng tao.


                          
Pati ako ginamit nila.


                          
Pero sino ba naman ako para tumanggi diba? Wala naman akong karapatan in the first place. Kasi ampon lang ako. 


                          
I am a nobody.


                          
Nung sumilip ako sa mula sa backstage, nakita ko na puro banner para kay Rachelle. Wala bang para sakin? Asa pa ko. 


                          
'We love you Rachelle! <3' 


                          
'Rachelle the goddess! So gorgeous! :*'


                          
'Go Rachelle! We support you!' 


                          
'Why so pretty Rachelle? :)'


                          
'Yo have a powerful voice!'


                          
'Whole package, You're perfect! <3'


                          
Ayan ang nakasulat sa banners nila. Ang sakit ah. Alam kong OA yung iba pero hindi naman totoo yun eh. 


                          
Ayan, perfect? Eh hindi nga matalino yan. Hindi pa maganda boses. Paanong naging perfect yon? Nobody's perfect right?


                          
Laki ng galit ko kay Rachelle no?


                          
Biglang namatay ang ilaw at nakarinig ako ng malakas na sigaw mula sa audience.
This is MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon