Part 17

2.9K 229 10
                                    

Το εκτυφλωτικό φως του ήλιου με κάνει να ξυπνήσω από τον καλύτερο ύπνο που είχα εδώ και μέρες. Σε μια προσπάθεια να προσανατολιστώ, το βλέμμα μου συναντά εκείνο του Ζάντερ. Το πρόσωπό του απέχει μόλις μερικά εκατοστά από το δικό μου.

«Σε ξύπνησε το φως, έτσι? Προσπάθησα να το κρύψω, αλλά προφανώς όχι και τόσο πετυχημένα.»

«Δεν πειράζει, η θέα είναι καλύτερη από εδώ που είμαι εγώ αυτή τη στιγμή.», λέω.

Αφήνει ένα γέλιο και πλησιάζει ακόμη περισσότερο προς το μέρος μου. «Δε μας τα ‘λεγες αυτά, Μακάλιστερ.», ψιθυρίζει στο αυτί μου.

«Ας τα αυτά σε μας, Περέζ», λέω πειραχτικά. «Και μπορείς να με φωνάζεις και Ντάρμορ αν θες. Βασικά, ούτε εγώ ξέρω πώς με λένε πλέον.», λέω γελώντας.

Χαμογελά και σηκώνεται από την κουνιστή πολυθρόνα. Με βοηθά να σηκωθώ κι εγώ, αφού έχω πιαστεί τελείως, παρ’όλο που η πολυθρόνα ήταν απίστευτα βολική.

«Ας μην ξέρεις ποια είσαι. Μπορείς πάντα να γίνεις η Οφίλια», λέει γελώντας.

Του δίνω ένα χτύπημα στον ώμο. «Ούτε να το σκέφτεσαι.», απαντάω.

«Έχει πουθενά μπάνιο?», ρωτάω μετά από λίγο.

«Δεύτερος διάδρομος, τρίτη πόρτα αριστερά. Όλο δικό σου. Μετά θα κανονίσω να σε περιμένουν ρούχα στην ντουλάπα για να αλλάξεις.», λέει «Φαντάζομαι θα θέλεις να κάτσουμε αρκετές μέρες εδώ, έτσι? Θα είναι δύσκολο για σένα.»

«Σκεφτόμουν μια-δυο βδομάδες. Αν δεν υπάρχει πρόβλημα, εννοώ.», λέω.

«Πρόβλημα? Ούτε κατά διάνοια. Μου έχει λείψει αυτό το σπίτι. Και μετά το θάνατο-ανάστασή μου, θα ήθελα κι εγώ λίγη ησυχία. Βέβαια εσύ και η ησυχία δεν τα πάτε και τόσο καλά, αλλά κάτι θα κάνουμε», απαντάει.

«Ω, σκάσε.», λέω κατευθυνόμενη προς το μπάνιο.

Ακολουθώντας τις οδηγίες του, φτάνω στο μπάνιο. Περιττό να αναφέρω ότι είναι μεγαλύτερο από το δωμάτιό μου στην Ατλάντα. Υπάρχουν παντού πετσέτες κρεμασμένες και μια τεράστια μπανιέρα με αμέτρητα σαπούνια γύρω-γύρω. Και φυσικά καθρέφτες. Πολλοί καθρέφτες. Μα καλά πόσο πλούσια ήταν η οικογένειά του?

Καθώς αφήνω το ζεστό νερό να κυλήσει πάνω στο πονεμένο μου σώμα, διάφορες σκέψεις περνούν από το μυαλό μου. Δεν θα έπρεπε να είμαι στεναχωρημένη. Ο μπαμπάς θα ήθελε να είμαι χαρούμενη. Και είμαι σίγουρη ότι θα χαίρεται με τις εξελίξεις με τον Ζάντερ.

Απαγορευμένα Όνειρα {GWattys}Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ