Ήταν αυτό που δεν ήθελα να σκεφτώ, αλλά το σκεφτόμουν. Ο Ζάντερ περιμένει να ακούσε κάποια ερώτηση σχετική με την Μπρέντα, ή μια έκρηξη πανικού από εμένα, αλλά δεν θα πάρει αυτό.
«Έχω να σου κάνω μια ερώτηση», αποκρίνομαι.
«Ακούω.»
«Πώς βρίσκεις όλα αυτά τα φαγητά, εφόσον το κοντινότερο κτίριο είναι σε ακτίνα είκοσι χιλιομέτρων?»
Σηκώνει έκπληκτος τα φρύδια του και με κοιτάει προσπαθώντας να καταλάβει εάν κάνω πλάκα ή σοβαρολογώ.
«Από αυτό που μόλις σου είπα, θέλεις να μάθεις για το σούπερ-μάρκετ?»
«Αχά», κάνω.
«Τα μυστικά των αγγέλων.», απαντά με ένα χαμόγελο.
Κατεβάζω το βλέμμα μου σκεπτόμενη το όλο θέμα με την Μπρέντα. Πρέπει να της βρω ένα παρατσούκλι. Το «Μπρέντα» ακούγεται πολύ ωραίο για την προσωπικότητά της.
«Πίστεψέ με, ούτε κι εγώ το ήθελα.», λέει μετά από λίγο ο Ζάντερ.
«Ε τότε ας μην μείνει!»
«Έιπριλ… το ξέρω ότι φαίνεται κάπως, αλλά έχω τους λόγους μου. Είναι κάποια πράγματα που μου είπε..τα οποία δεν πιστεύω ακριβώς. Αλλά δεν μπορώ να τα αγνοήσω.»
Δεν μπορώ να σκεφτώ πολύ πριν απαντήσω. «Θέλεις να μου πεις ότι η κοπέλα με την οποία επρόκειτο να παντρευόσουν θα μείνει στο υπερπολυτελές σπίτι σου μαζί μας?», ρωτάω.
Πάει να απαντήσει αλλά δεν τον αφήνω. «Και θέλεις το όλο αυτό..πράγμα που έχουμε εμείς να πετύχει?»
Στη σκέψη αυτό το μυαλό μου θολώνει. Ο πατέρας μου θυσιάστηκε για εμάς. Και θα έρθει μια Μπρέντα στα καλά του καθουμένου να τα χαλάσει όλα?
Ο Ζάντερ πιάνει το χέρι μου και απαντά: « Η Μπρέντα δεν πρόκειται να επηρεάσει εμάς. Εκτός αν είναι αλήθεια αυτά που ισχυρίζεται. Αν και πολύ αμφιβάλλω. Το θέμα είναι ότι ποτέ δεν τη σκέφτηκα με τον τρόπο που σκέφτομαι εσένα. Και τα πράγματα δεν πρόκειται να αλλάξουν.»
Γιατί τα λέει τόσο ωραία? Αλλά όχι κύριε Ζάντερ, δεν θα τη γλυτώσεις με γλυκόλογα.
«Τι ισχυρίζεται δηλαδή?», ρωτάω.
«Τίποτα το οποίο να έχει βάση αυτή τη στιγμή. Δεν θέλω να σου πω κάτι που να σε ανησυχήσει τζάμπα.», απαντά.
Δεν μας τα λέει καλά. Και δεν έχω όρεξη για πολλή κουβέντα.
Μπαίνω κάτω από το πάπλωμα με σκοπό να του περάσω το μήνυμα ότι είμαι κουρασμένη και συνεπώς θέλω να φύγει.
