-Ζάντερ-
Κάθομαι στο γνωστό μου πλέον κάθισμα έξω από το δωμάτιό της στο νοσοκομείο. Έχει περάσει μια εβδομάδα από το περιστατικό με τον Τόμι. Όλα έγιναν τόσο γρήγορα. Αλλά τίποτα δεν έχει σημασία πλέον.
Μόνο να γυρίσει πίσω.
Ημέρα νούμερο δέκα. Ακόμη κανένα νέο.
Δεν με αφήνουν να μπω στο δωμάτιό της. Δεν είμαι «οικογένεια». Πού να ‘ξεραν.
Παρ’όλα αυτά το βράδυ, όταν προσπαθώ να πείσω τη μαμά της να χαρίσει μερικές ώρες ύπνου στον εαυτό της, καταφέρνω και ξεγλιστρώ δίπλα της. Νομίζω ότι οι νοσοκόμες κάνουν τα στραβά μάτια γιατί με λυπούνται. Δεν με νοιάζει.
Πλησιάζω στο κρεβάτι της και προσπαθώ να αποτυπώσω κάθε χαρακτηριστικό του σώματός της στο μυαλό μου. Μου φαίνεται σχεδόν ακατόρθωτο να περιμένω όλη μέρα χωρίς να την βλέπω, χωρίς να ακούω νέα της, χωρίς τίποτα. Οι γιατροί λένε ότι ίσως να μην υπάρχει ελπίδα. Είναι πολλές μέρες σε κώμα. Δεν έχει δείξει κανένα σημάδι βελτίωσης. Αλλά αρνούμαι να πιστέψω ότι θα τα παρατήσει. Δεν θα το κάνει.
Κρατάω το χέρι της, αλλά δεν μιλάω. Δεν ξέρω πώς να εκφράσω με λέξεις όλα όσα περνούν από το μυαλό μου. Κοιτάζοντάς την σκέφτομαι χιλιάδες κόσμους, ανάμεσα στους οποίους ο δικός μου και ο δικός της. Πόσο έχει επηρεάσει τα γεγονότα. Τους ανθρώπους κοντά της. Πώς έχει αλλάξει εμένα.
Πριν αφήσω τον εαυτό μου να σκεφτεί τις στιγμές μου μαζί της, βλέπω ξανά και ξανά τα πρόσωπα των κοντινών της ανθρώπων στο μυαλό μου. Όλες αυτές τις μέρες, όλοι όσοι έχουν σημασία είναι εδώ. Η μαμά της, η Έμμα, ο Σέιν, ο Μικαλάι. Ακόμη και η μικρή Λίζι. Ακόμη κι αν δεν την ήξεραν καλά, η Έιπριλ έχει έναν τρόπο να δίνει χαρά στους ανθρώπους. Και η σκέψη ότι θα χάσουν έναν τέτοιο άνθρωπο, έστω κι αν δεν ήταν τόσο κοντά τους, τους κάνει να θέλουν να βοηθήσουν όσο περισσότερο μπορούν.
Η μαμά της είναι όλη μέρα στο δωμάτιο. Δεν απορώ που δεν θέλει να την εγκαταλείψει ούτε στιγμή. Αν μπορούσα, κι εγώ το ίδιο θα έκανα. Όμως όσο φαντάζομαι τη θέση στην οποία βρίσκεται – να χάνεις το παιδί σου και να μην μπορείς να κάνεις τίποτα- υπόσχομαι κάθε φορά στον εαυτό μου, ότι θα κάνω τα πάντα για να μην βρεθεί αυτή η γυναίκα μόνη της στον κόσμο.
