Part 7

3.3K 257 22
                                    

«Όχι ότι αμφισβητώ τα αγγελικά σου ένστικτα και τις προθέσεις σου ή κάτι τέτοιο αλλά πώς ακριβώς θα φέρουμε πίσω τον μπαμπά μου από τους νεκρούς?», ρωτάω.

«Όχι ότι αμφισβητώ το χαμηλό IQσου, αλλά πόσες φορές πρέπει να σου πω ότι ο μπαμπάς σου δεν είναι νεκρός?», απαντάει.

«Πες το μου ακόμα μια φορά και ειλικρινά θα ξανασκεφτώ τι θα κάνω με εκείνο το σπρέι πιπεριού.»

«Έιπριλ, γλυκιά μου, ο μπαμπάς σου δεν είναι νεκρός», λέει.

Εκείνη τη στιγμή πιάνω το μπράτσο του και προσπαθώ να του κάνω μια παράξενη λαβή που μάθαμε στα μαθήματα αυτοάμυνας, που έχει σκοπό να του αποσπάσει την προσοχή, με αποτέλεσμα να τον κλοτσήσω και να πέσει κάτω. Και θα είχε πετύχει, αν δεν ήταν τόσο δυνατός και δεν περίμενε την κίνησή μου.

Καταλήξαμε, λοιπόν, εγώ στο πάτωμα και αυτός λίγα εκατοστά πιο πάνω από εμένα.

Απομείναμε για λίγο έτσι, εγώ να τον κοιτάζω αγανακτισμένα και αυτός να με εξετάζει προσεκτικά. Μάλλον δεν διδάσκεται πουθενά η ψυχολογία στο σχολείο των αγγέλων, γιατί το βλέμμα του αρχίζει να με κομπλάρει.

Τελικά σπάει τη σιωπή και λέει: «Αύριο μην αργήσεις να έρθεις σπίτι σου. Θα σε περιμένω εδώ στις 4.» Και μετά απομένω μόνη μου, ξαπλωμένη στο πάτωμα. Πρέπει να βελτιώσουμε λίγο τις εμφανίσεις και τις εξαφανίσεις του , σκέφτομαι.

Σηκώνομαι από το πάτωμα και πάω να ξαπλώσω στο κρεβάτι μου. Δεν ήταν δύσκολο να με πάρει ο ύπνος. Και μετά από πολύ καιρό, ήταν χωρίς όνειρα.

Το επόμενο πρωί δεν έχω καμία απολύτως όρεξη να πάω στο σχολείο. Αλλά κάτι τέτοιο δυστυχώς δεν αποτελεί επιλογή. Ντύνομαι με βαριά καρδιά και κατεβαίνω για πρωινό. Φυσικά, έχω να αντιμετωπίσω τις ερωτήσεις της μαμάς για τον φίλο μου Αλεξάντερ.

«Καλημέρα Έιπριλ. Έχουμε πολλά να πούμε εμείς οι δύο.»

«Τι είναι μαμά?»

«Ο φίλος σου ο Αλεξάντερ.. πολύ καλό παιδί φαίνεται!»

«Ναι, ναι», απαντάω.

«Να τον καλέσεις καμιά μέρα για φαγητό εδώ»

«Σίγουρα, μαμά».

Μετά από πέντε λεπτά, αρχίζω και κατευθύνομαι προς το σχολείο. Προς μεγάλη μου έκπληξη δεν βλέπω άλλους συμμαθητές μου στο δρόμο. Παρ’όλα αυτά συνεχίζω το δρόμο μου έως ότου βλέπω τον Σέιν να κατευθύνεται προς το μέρος μου τρέχοντας.

Απαγορευμένα Όνειρα {GWattys}Donde viven las historias. Descúbrelo ahora