Part 44

1.7K 196 9
                                    

-Ζάντερ-

Το κτίριο είναι σκοτεινό και με δυσκολία μπορώ να προσαρμόσω την όρασή μου σε αυτό. Βλέπω τέσσερις τεράστιες πόρτες μπροστά μου και για μια στιγμή υπολογίζω τις πιθανότητες να διαλέξω τη σωστή και το χρόνο που θα μου πάρει για να βρω την Έιπριλ. Το μυαλό μου είναι γεμάτο με σενάρια που μπορεί να συμβούν ή έχουν συμβεί ήδη. Αλλά δεν μπορώ να θολώσω τώρα.

Ξαφνικά ένας γδούπος ακούγεται από την πρώτη πόρτα. Σκέφτομαι ότι το σώμα που έπεσε είναι το δικό της. Τη σκέφτομαι πεσμένη στο πάτωμα, με αίματα να καλύπτουν κάθε άκρο της, και μπαίνω μέσα.

Αλλά αυτό που βλέπω, δεν είναι αυτό που περίμενα.

Ο Σέιν στο πάτωμα με έναν άντρα που δεν γνωρίζω από επάνω του να τον χτυπάει. Αλυσίδες εδώ κι εκεί. Σπασμένες.

Και η Έιπριλ πουθενά.

Μια παράξενα γνώριμη μυρωδιά κάνει την κατάσταση ακόμη χειρότερη.

Γυρνάω προς τον Σέιν. Ο άντρας πάνω του ξέρει τι κάνει. Τον έχει ακινητοποιήσει και τον χτυπάει και με τα δυο του χέρια. Αλλά το πιο παράξενο είναι ότι ο Σέιν δεν αντιστέκεται. Η όλη παρουσία του μαρτυρά πόσο κουρασμένος πρέπει να είναι. Χωρίς να έχω λόγο να το κάνω, τρέχω προς το μέρος τους. Όταν φτάνω αρκετά κοντά, με ένα άλμα φτάνω τον αντίπαλο άντρα. Ξαφνιάζεται και αυτό είναι το μόνο που χρειάζομαι. Τον σηκώνω με σχετική ευκολία από το πάτωμα και του δίνω μια μπουνιά στο πρόσωπο. Εμφανώς ζαλισμένος κλείνει τα μάτια του αλλά δεν μπορώ να τον αφήσω να λιποθυμήσει τώρα.

«Πού είναι?», ουρλιάζω. «Τι την θέλετε?»
Μου παίρνει μερικές στιγμές να συνειδητοποιήσω ότι το σώμα του άντρα που κρατάω έχει καταληφθεί από τον Τόμι. Αλλά μόλις το κάνω θέλω να τον χτυπήσω κι άλλο, θέλω να τον κάνω να παρακαλάει να μην την είχε πάρει από κοντά μου, να εύχεται να μην είχε γεννηθεί ποτέ.

Αλλά τον χρειάζομαι ζωντανό για να μου απαντήσει την πιο σημαντική ερώτηση απ’όλες.

Πού είναι η Έιπριλ?

Χαμογελάει, με τα δόντια του κόκκινα από το αίμα.  Μην τον χτυπήσεις. Τον χρειάζεσαι.

Ακούω τη φωνή στο κεφάλι μου, αλλά καταφέρνω να την αγνοήσω. Χτυπάω το κεφάλι του στον τοίχο πίσω του και πέφτει στο πάτωμα. Ξαφνιάζομαι από το πόσο πολύ θέλω να είναι νεκρός.

Απαγορευμένα Όνειρα {GWattys}Where stories live. Discover now