Mijn gebroken weerwolfshart [Nederlands]✔️

~Hoofdstuk 22~

Oké, ik heb een belangrijke beslissing gemaakt. Het is niet niks, maar we hebben weinig tijd," ik kijk hem geboeid aan. "We gaan morgen nacht ontsnappen, en brengen je terug naar je pack," ik kijk hem stomverbaasd aan. "E-en je vader dan? En je Alpha titel?" stamel ik. Het blijft een lange tijd stil. "Als jij mij terugbrengt naar Jason, zorg ik ervoor, als ik nog geaccepteerd wordt, dat je ook in de pack kunt. "

Hij kijkt me helemaal stralend aan. Misschien is hij toch nog niet zo slecht, dan wat ik in het begin van hem had verwacht. Hij geeft een kus op mijn wang van vreugde.

"....En dan zal ik ervoor zorgen dat die man voor eens en voor altijd 
word gestopt!"

POV Hope
De dag daarna verloopt traag.

Er wordt een dienblad met overheerlijke kaas-croissants neergezet. Daarnaast een warme cappuccino en een glas jus d'orange. Ik kijk het dienstmeisje in haar gezicht aan. 'Lola?' begin ik voorzichtig. Ze kijkt verbaast op. De oudere vrouw, ongeveer 55 jaar oud, en grijze lange haren die vastgebonden zijn in een hoge staart, kijkt mij aan. 'Ach lieverd, wat ven je toch mooi geworden,' is het enige wat ze zegt, met tranen in haar ogen. Ik breng iets uit, dat lijkt op een 'bedankt' en geef haar daarna een knuffel. 'Hoe... wat is er gebeurt? Ik dacht dat ik he nooit meer zou zien!'
is haar eerste vraag. 'Ik ben ontsnapt. Toen liep ik in het territorium van de Moonlight pack...,' ze onderbreekt me. "De koning zijn pack?!". 'Ja, die pack. En nou ja, hij blijkt dus mijn mate te zijn,' Ik bloos hevig, en Lola begint van geluk te stralen. 'Ik zei toch dat je je mate ooit zou vinden?' Dan vertel ik haar over mijn mark, en hoe ik hier gedwongen vast word gehouden. Eerst betrekt haar gezicht, waarna ik gauw vertel over mijn ontsnappingsplan met Nicolas. 'Wil jij ook mee?' vraag ik haar. Ze kijkt weifelend. Ze begint te lachen. 'Heel graag lieverd!' Ik leg haar het plan uit, en daarna moet ze de kamer alweer verlaten.

Ik ontmoet Nicolas om 14.00 in de tuin. Ik kleed me gauw om. 
Look:

We bespreken in de tuinen nog even de laatste details. 'En welke kleding moet ik aan?' Vraag ik. 'Denk je daar serieus nu aan? Gewoon iets donkers,' is het geïrriteerde antwoord.

'Wat iets donkers?' Zegt een donkere stem achter ons. Ik verstijf. -Wat moet ik nu zeggen- vraag ik Feline. Geen antwoord. Ze is sprakeloos van angst, net zoals ik.

Net voordat ik een slappe smoes wil vertellen, begint Nicolas te praten. 'Pa-pap, het zijn privé bezigheden,' hij kijkt Terrence doordringend aan. 'Ah, dus jullie gaan elkaar marken?' begint hij, alsof Nicolas niet heeft laten weten dat hij er niet over wil praten. Nicolas verlaagd zijn stem. 'Ik wil dat ze iets sexy' draagt, het liefst iets donkers,' zegt hij dromerig. 'Oh oh, te veel informatie! Ik ben al weg, tortelduifjes,'

Hij loopt naar binnen, en sluit de deur. Ik geef hem een stomp.
Dat scheelde niet veel.

*tijdsprong*
Het is 1.00 a.m. Iedereen slaapt. Er wordt op de tussendeur vier keer geklopt. Ik maak hef slot open. Nicolas heeft een legergroene broek aan, en een zwart leren jack. 'Ik wist niet dat je ook carnavalsartikelen in je kast had hangen,' fluister ik lacherig. Hij kijkt me furieus aan. 'Deze heb ik gekregen van mijn vader,' Oh, big fail.....

Hij bekijkt me van top tot teen. 'Je ziet er leuk uit.' zegt hij. Stiekem weet ik dat ook. Niet arrogant bedoeld, maar ik wist niet dat de dienstmeisjes, die deze kleding gekocht hebben, zo een goede smaak hadden!

Het raam gaat open. We gaan via het raam. Stuk voor stuk klimmen we via de regenpijp naar beneden. We komen met een plof aan op het zachte gras. Daar staat Lola al op ons te wachten.

We transformeren alledrie, en rennen dan naar de grens. Helemaal naar het packhouse van de Moonlights redden we niet, maar we moeten zorgen dat we sowieso de grens oversteken. Twee wolven achtervolgen ons, en ze huilen, om de rest van de pack wakker te maken en te alarmeren.

Lola is het langzaamste, en wordt door de grijze wolf tegen de grond geslagen. Ze piept. Ik grijp in, ren naar ze toe, en val de grijze wolf aan. Hij is een stuk langzamer dan dat ik ben, dus al snel hoor ik een kleine krak, en de wolf blijft bewegingloos liggen. Nicolas heeft in de tussentijd de andere wolf hard aangepakt en samen vervolgen we onze vlucht.

POV Jason
Ik ben al een tijd aan het nadenken. Mijn moeder komt binnen. 'Jay, kom. Het is hartstikke erg voor het kind, maar de kans dat je haar ooit terug ziet is minuscuul. Wil je echt geen andere mate? Misschien Livia, Yuki, Willow, of als best Ta...,' begint ze. 'NEE, IK WIL NIEMAND ANDERS,' schreeuw ik. Ik kon me niet meer beheersen. Ze is al een tijdje op me in aan het praten, maar het werkt niet. Ik. Wil. Alleen. Hope. Die hele mark-actie is niks voor haar. Ik moet uitzoeken wat het echte verhaal er achter is. En daarna, zal de pack het pas te horen te krijgen.

POV Hope
We passeren eindelijk de grens. We komen in een deel niemandsland aan. Ik weet dat we op onze heenweg naar het packhouse een hut hebben gezien, dus daar overnachten we.

'Is iedereen er?' Ik kijk om me heen, en zie een donkerbruine en een rood/lichtbruine wolf naar me toe rennen. Ik transformeer. De andere twee nog niet. Omdat ze geen rechtstreekse Alphafamilie hebben, kunnen zij niet transformeren met kleding aan. Lola en Nicolas kleden zich om.

Er zijn twee kamers. Een kamer met een eenpersoons bed, voor Lola, en de andere kamer, met twee losse bedden, voor Nicolas en mij.

We besluiten snel in bed te gaan liggen, omdat we morgen onze energie weer hard nodig hebben en we bekaf zijn.

Ik woel, draai, beweeg, maar ik kan niet slapen. 'Waar denk jij over na?' hoor ik opeens. Ik kan mijn emoties niet meer binnenhouden. 'W-w-wat als hij me niet accepteert, me niet geloofd,' snik ik. Hij denk even na over zijn antwoord. 'Dan is hij een stomkop om zo'n aardig, mooi en onschuldig meisje af te wijzen,' antwoord hij. Ik glimlach. 'Je weet me toch ook altijd op te beuren hé?' zeg ik zacht. 'Altijd voor jou,'

'Welterusten,'
'Goodnight,'

---------------------------------------------
Weer bedankt voor het lezen!
Is het leuk?
Moet ik na dit boek ook een ander boek maken, en zo ja: welk thema?

Ideeën en tips zijn altijd welkom!

Like
Comment
Share

Xoxo love you all! StoryWriterLarissa💫

[1122 woorden]