Mijn gebroken weerwolfshart [Nederlands]✔️

~Hoofdstuk 35~

Nadat ik getransformeerd ben, word ik plots vanachter door een vreemde man vastgehouden, die me metalen boeien omdoet. 'Wat doe je?!,' roep ik de man grommend toe. Hij stapt in het licht . Een persoon die ik maar al te goed ken kijkt me in mijn ogen aan.

Dit kan niet waar zijn..!

'Sorry Luna,' hoor ik een meisjesstem zeggen. Ze kijkt naar de grond en vermijd het oogcontact. 'Ik had meer van je verwacht. Helaas heb ik dit vanaf het begin al aan zien komen,' zeg ik zo officieel en uitgesproken.
mogelijk. Het touw, waaraan de snijdende boeien zitten, wordt ferm naar beneden getrokken. Ik val met een plof met mijn knieën in de zachte grond.

'We hebben een tijd gewacht voordat we echt toe zouden slaan, niet wetend dat je een kind zou gaan dragen. Jammer genoeg zal die er niet komen. Nu is de tijd eindelijk rijp. Je zult gevangen worden genomen en je zult je op een plek bevinden waar er geen daglicht meer te zien is,' sneert hij tevreden. Hij maakt een onbekend gebaar met zijn handen en ik word weer opgetrokken door Quinn.

Ja Quinn. Het meisje dat zich vanaf het begin al vreemd gedroeg, zij die mij in de steek liet, die mijn nu verraden en bedrogen heeft. Ze staat in een zwarte leren broek met legergroen topje achter me. Haar haren in een strakke vlecht en een ijzige uitdrukking op haar gezicht.

Ik sta oog in oog met Beryn, als ik zijn naam goed onthouden heb. 'Zodra de Moonlights zonder Luna zitten, zullen ze makkelijk verslagen worden. Ook zal jij, de Afstammeling van de Maangodin, geen bedreiging meer voor ons zijn,' gromt hij in mijn oor. Hij geeft me een trap met zijn zware leren laarzen die zolen hebben met een spikeprofiel tegen mijn schenen. Ik krimp ineen.
Ik probeer mijn krachten te gebruiken. -Hoe kan het dat ze het niet doen?!- roep ik verward naar Feline, na een paar tevergeefse pogingen. -De boeien blokkeren het waarschijnlijk. Als je vrij komt, gebruik je krachten dan niet. Het zal ervoor zorgen dat je snel zwak bent- adviseert ze me.
'De Moonlight pack kan zonder een Luna. Ik zal hoogstwaarschijnlijk het verschil niet maken,' breng ik piepend van de pijn, nu weer gericht tot de Alpha, zacht uit. Ik word naar achter getrokken en de boeien worden met het touw vastgemaakt aan een dikke boomstam. Een ander touw wordt om mijn nek gebonden, zodat ik geen kant op kan en het moeilijk is om te ademen. Ik spartel hevig tegen.
'Jij, die jezelf de Luna van de Moonlightpack noemt, hebt me diep geërgerd vanaf het moment dat ik je zag. Mijn plannen zijn gewijzigd....' hij trekt het touw bij mijn nek strakker aan. '.....Ik zal je ter plekke executeren,' zegt hij fluisterend op een Alphatoon. Ik kijk verschrikt om me heen. -Jason waar ben je? Help me!-piep ik in de mindlink. Het blijft stil aan de andere kant. Ik moet tijd zien te rekken. 'Geen speech van een van de machtigste Alpha's van het land? Een wens naar de hel? Mij leek het namelijk nogal gebruikelijk voor zulke vieze vuilnis honden als jullie,' breng ik zelfverzekerd met een benauwd gezicht uit. De Beta, die omgekleed is, komt onze richting in. 'Praat niet zo over de Alpha,'
'Praat niet zo tegen deze Luna,' kaats ik terug. Hij kijkt me furieus aan. Beta; 0, Luna; 1....

POV Jason
Ik voel dat mijn schenen branden. Wat gebeurt er? Ze hebben haar al, dat voel ik aan haar angstige emoties. Ik sprint nog harder door het bos, met Kyle, Mason, Isaac achter me. De rest van de wachters volgen me nu ook op de hielen. Zij doen er een stuk langer over. -Ren harder, ze hebben haar- grom ik boos. -Ja, Alpha- is hun antwoord gelijk. De tranen branden in mijn oogkassen. Ik heb het haar beloofd. Beloofd om haar te beschermen. Mijn wolf huilt jammerlijk. -Het is niet jou schuld Jason- hoor ik Zane mijn wolf huilend zeggen. -Wel man, en dat weet je- antwoord ik bedroefd. Hij antwoord niet meer. -Jason waar ben je? Help me!- hoor ik haar roepen. Ik antwoord niet, omdat ik bang ben dat ik haar geursporen kwijtraak. -SNELLER NU! MATE IS IN GEVAAR- dreunt Zane nu in paniek door mijn hoofd.
Mijn poten houden het niet lang meer. Ik ruik dat we steeds dichterbij komen. Sluipend ga ik op de plek af waar haar spoor eindigt.

POV Hope
'Nu ga ik voor eens en voor altijd een einde aan je maken, witte wolf,'. Hij spuugt zijn woorden uit. Hij transformeert in zijn grijze wolf. 'Deze witte wolf heeft een naam,' zeg ik met opgeheven hoofd. Woedend kijkt hij me aan. -Wat doe je nou?!- roept Feline. -Als ik doodga, dan wil ik herinnerd worden als een witte wolf MET EEN NAAM- zeg ik uitdrukkelijk. Het blijft even stil. -je hebt gelijk. Wij zijn niet zomaar een witte wolf, maar DE witte wolf. Ik houd superveel van je Hope- snikt Feline. -Ik houd nog meer van jou, Fee- zeg ik somber terug. -en ik van jou het meest- zijn de laatste woorden die ik van Feline hoor, voordat ze de link sluit.

De Alpha schudt zijn kop en briest als een stier die klaar is om aan te vallen. Ik kijk nog een laatste keer naar Quinn, die met een scheve grijns het schouwspel bekijkt ,de Beta die de andere kant fluitend opkijkt en de boze Beryn voor me.

Ik kijk naar Beryn, die werkelijk in slowmotion naar me toe rent. In de verte zie ik het witte licht van de Maangodin zwak schijnen. De scherpe tanden komen steeds dichterbij. Langzaam sluit ik mijn ogen, wachtend op mijn einde...

Ik open na een aantal seconden mijn ogen langzaam en zie een zwarte schaduw voor me vallen. De penetrante, maar al te bekende geur vloeit mijn neusgaten binnen. Hij staat grommend voor mij. Verschillende wolven komen vanuit het bos aangelopen.
Quinn kijkt verschrikt om zich heen. Ze probeert te rennen, maar wordt gelukkig door Dave, een wachter,  tegengehouden.

-Je hebt misschien den familielid van me afgepakt, maar aan mijn mate en mijn zoon kom je niet, begrepen?!- roept hij furieus door de mindlink, waarin iedereen kan meeluisteren.  Vier mannelijke wolven omsingelen het gebied zorgvuldig. -Alpha Jason, laten we dit als eerlijke Alpha's uitpraten...- hoor ik Beyrn smekend. -Nee, dat nooit- hoor ik Jason steevast zeggen. Grommend staat Jason voor me. Zijn ogen zijn vanaf het moment dat hij hier aankwam zo zwart als de nacht. -Dan doen we het zo- grijnst Beyrn. Jason gromt nog een keer, en valt daarna Alpha Beryn aan.

Jason bijt hem in zijn voorpoot. Beryn trekt deze helaas oprijd weg en bijt Jason in zijn nekvel. 'Jason kijk uit!,' gil ik met tranen prikkend in mijn ogen, totaal in paniek. Hij gooit Beyrn van zich af en bijt in zijn voorpoten. Een kleine krak vult de stilte. Piepend valt hij op de grond. Jason loopt naar hem toe, maar wordt getackeld door Beyrn met zijn achterpoten. Jason herstelt zich gelukkig snel en kort daarop is hij furieus. Hij rent op hem af. -Deze is speciaal voor jou- brult hij als het ware, en bijt hem ferm in zijn nek. Een kleine krak is alweer te horen. De grijze wolf blijft bewegingloos en slap liggen. -Dat krijg je ervan als je mijn familie bedreigd- fluistert hij.

Jason kijkt draaierig om zich heen. Een van de jagers maakt mijn boeien los en snijdt de touwen door. Jay schenkt me een waterige glimlach. -Ik zei toch dat ik je zou beschermen met heel mijn leven- lacht hij zwak in de mindlink

Dan valt hij met een harde plof op de grond.

---------------------------------------——
#NoHate haha😂! Ik weet hoe geweldig jullie van Cliffhangers houden, dus bij deze!

Als jullie Q&A vragen hebben, stel ze NU IN DE REACTIES!!
[VOOR PERSONAGES EN SCHRIJFSTER]

Als je mijn verhaal leuk vind volg mij dan ook nog eventjes😉!

Love you all!❤

Ps: voor jullie extra lang: 1341 woorden