Mijn gebroken weerwolfshart [Nederlands]✔️

~Hoofdstuk 15~

Het brand vreselijk, maar ik probeer me sterk te houden. Tranen vullen mijn ogen. Na het marken, liggen we naast elkaar op zijn bed.

Daarna val ik in zijn armen, langzaam in slaap, zonder nachtmerries deze keer........

POV Hope
Slaperig wordt ik wakker. Ik kijk om me heen en zie dat een paar stevige armen mij vasthouden. Ik kijk naar Jason, die nog slaapt. Ik draai me een beetje om. De grote arm verplaatst zich nu naar zijn gezicht. Hij wrijft een paar keer, en kijkt me dan aan. 'Laat me slapen,' is het enige wat hij bromt.

De dag verloopt zoals gewoonlijk. Een lekker ontbijt, verzorgt door de dienstmeisjes, en shoppen met de meiden.

'Je heb zo'n leuk jurkje gekocht!' kirt Quinn. We lachen alle vier. We zetten onze tassen neer, zodat we de kleding samen nog eens kunnen doornemen. Dat is ook wel nodig, nadat ieder een stuk of 8 tassen vol geshopt heeft.

We bekijken de, zoals wij het noemen, roze-overkill van Lara (al die glitter, roze unicorn shirts en meer), de nette kleding van Julia en de casual kleding van Quinn en mij.

(Een klein voorbeeldje; een van de looks van Lara)

We zijn druk aan het praten over van alles en nog wat, als een meisje van ongeveer mijn leeftijd binnenkomt. We stoppen abrupt mer praten en kijken haar aan. Ze komt heupwiegend, met kleine pasjes dichterbij. Ik voel dat er iets mis is. Quinn excuseert zich, en loopt, in mijn ogen gejaagd, naar de toiletten.

'Goedemiddag dames,' spreekt ze netjes. Ze heeft lang blond haar, bijna tot haar heupen, en ze draagt een rood coctailjurkje. Zij is zeker 10x mooier dan wat ik ben. Ik word onzeker. Wat nou als er nog meer van zulke types in de pack zitten, die ook allemaal zo zijn, en hij me gewoon als mate weigerd?! Ik krijg het heel warm, maar probeer me cool te houden.

'Wat is er Talia?' vraagt Julia, met een nep-glimlach op haar gezicht. 'Ik kwam alleen even kijken naar de mate van Jason, maar nu ik haar heb gezien, zie ik dat ik dat beter niet had kunnen doen. Mijn ogen doen er pijn van,' ze houdt demonstratief haar hand boven haar hoofd en rolt met haar ogen. 'Ga weg, nu. Hoe durf je zo tegen de toekomstige Luna  te praten?' verdedigt Lara me.

Ze kijkt me met haar gemene, donkergroene kraaloogjes aan. Ze loopt naar me toe. 'Ik zou je vriendinnetjes maar een beetje in toom houden. En Jason is van MIJ, en van NIEMAND anders. Jij houdt me niet tegen," sist ze dreigend. Ze probeert me te duwen, maar ik ontwijk naar links en ze valt over de bank heen. Ze kreunt zachtjes.

-Wie is Talia- vraag ik me sterk af. Kon ik het Jason nu nou maar vragen. -L-lieverd hoor je mij- hoor ik door mijn hoofd galmen. -O mijn god, ja! Wat cool!- ik hoor hem zachtjes grinniken, waarna hij serieus begint te praten. -Wat is er met Talia?-. Zal ik het hem zeggen? Mijn wolf stemt in, ook al weet ik niet of hij het leuk gaat vinden. -Je 'vriendin' ligt achter de bank en zit vast, maar voor de rest alles goed hoor- ik voel dat hij in lichte boosheid, en lichte paniek raakt. Ik hoor hem niet meer. Hij zal het vast uitgeschakeld hebben.